Nowe miejsca pracy a podwyżki płac

Przeczytaj także: Zarobki Polaków w 2030 r.

Można powiedzieć, że jest to rodzaj przewagi jakościowej, inną jej odmianą jest przewaga ilościowa, która może dotyczyć wszystkiego co policzalne. Z największą przyjemnością oczywiście liczy się pieniądze chociaż Benjamin Franklin powiedział kiedyś, że jeżeli możesz policzyć ile ich masz to nie jesteś specjalnie bogaty. W jego czasach nie było jednak komputerów, które współcześnie pomagają nam skrupulatnie kontrolować wszelkie rachunki. Amerykański polityk powiedział także, że żaden naród nie został nigdy zrujnowany przez handel i tu trzeba przyznać, że miał racje.

Firmy handlowe utworzyły w zeszłym roku najwięcej nowych miejsc pracy. Nowe wakaty koncentrowały się głównie w branży motoryzacyjnej. Drugim w kolejności źródłem nowych miejsc pracy były firmy produkcyjne – na ogół FMCG i budowalne. W zeszłym roku nowo utworzone wakaty pojawiały się przede wszystkim w województwie mazowieckim, a w najmniejszym stopniu w opolskim. Nowopowstałe miejsca pracy były jednak zaledwie wycinkiem gospodarki, zdecydowaną jej większość tworzyły etaty już istniejące, w których firmy handlowe też miały spory udział. Rozważmy więc jaki wpływ na zapotrzebowanie na pracowników miały branża działalności firmy i poziom kwalifikacji jej pracowników.

W 2013 roku najwięcej etatów oferowały przedsiębiorstwa z branży FMCG, zajmujące się produkcją kosmetyków i środków czystości oraz przetwórstwem spożywczym. Duże zapotrzebowanie na pracę zgłaszały też firmy z branży motoryzacyjnej oraz budowlanej. Warto podkreślić jednak, że udział firm budowlanych był pokaźny na tle wszystkich branż, ale zdecydowanie mniejszy niż FMCG i motoryzacyjnej.

Najwięcej ofert pracy skierowanych było do specjalistów, a generowane one były głównie przez firmy z sektora usług. Przedsiębiorstwa produkcyjne poszukiwały najczęściej wykwalifikowanych i niewykwalifikowanych pracowników fizycznych. Firmy zajmujące się sprzedażą najwięcej miejsc pracy stworzyły dla osób o niższych kwalifikacjach zawodowych, których praca zasadniczo ma charakter pół na pół fizyczny i umysłowy.

Czy ilość ofert w omawianych regionach, branżach i poziomach stanowisk mogła mieć wpływ na wysokość podwyżek oferowanych przez przedsiębiorców? Firmy, które w 2013 roku tworzyły nowe miejsca pracy oferowały pracownikom wyższy wzrost płacy niż te, które nie rozwijały się tak prężnie. Nie jest to teoria nowa, a mówił o tym już w XVIII wieku nikt inny jak Benjamin Franklin. Jego słowami konieczność nie czyni dobrych układów, w tym wypadku oznacza to, że gorsza sytuacja firm tworzących mniej miejsc pracy zmusiła je do zatrzymania bądź obniżenia wzrostu płac w zeszłym roku. Tym samym był to stan rzeczy niekorzystny dla pracowników – cytowany niedobry układ. Ponieważ ze zbioru wszystkich regionów, branż i poziomów stanowisk, te omawiane w artykule stanowią mniejszość, porównano je do przeciętnej sytuacji w kraju. Wykorzystano do tego dane pochodzące z Analizy podwyżek Advisory Gruop TEST Human Resurces Jesień 2013 i Wiosna 2014.

Średni poziom podwyżek w 2013 roku w regionach najbardziej dynamicznie rozwijających się pod względem nowych miejsc pracy był niższy niż ogółem tylko dla Mazowsza. Podwyżki w Polsce wschodniej (regionie o najmniejszej podaży wolnych miejsc pracy) osiągnęły wartość przeciętną. Z kolei w 2014 roku podwyżki zarówno w województwie śląskim, mazowieckim jak i Polsce wschodniej były niższe niż ogółem. W takiej sytuacji można powiedzieć, że łączny wpływ regionu zatrudnienia i nowo tworzących się miejsc pracy na wzrost płac był bardzo mały. Inny wniosek jest taki, że mimo relatywnie niskiego poziomu to w stosunku do zeszłego roku podwyżki wzrosły we wszystkich regionach.

Podobnie było w sytuacji branż. Na wykresie widzimy, że wszystkie specjalizacje gospodarki, które rozwijały się w zeszłym roku, w 2014 oferują wyższe podwyżki niż wcześniej. Wreszcie, w przypadku poziomów stanowisk, w stosunku do zeszłego roku najwięcej zyskali pracownicy poszukiwani najczęściej. Przypomnę, że byli to specjaliści i pracownicy fizyczni – średni poziom ich podwyżek w tym roku zbliżył się do 3%. Parafrazując Franklina brak konieczności oszczędzania stworzył dobry układ dla tych pracowników.