Tydzień 30/2005 (25-31.07.2005)

Przeczytaj także: Tydzień 29/2005 (18-24.07.2005)

• W II kwartale amerykańska gospodarka rosła w tempie 3,4%, podczas gdy w I kwartale największa gospodarka na świecie rozwijała się w tempie 3,8%.
• Chiński juan zmienia się. Po umocnieniu wartości o 2,1% w stosunku do USD, zrezygnowano ze sztywnego połączenia tej waluty z amerykańskim dolarem, wiążąc ją z koszykiem walut. Wprowadzono też możliwość dziennego wahania się kursu tej waluty do 0,3%. Eksperci łączą tę decyzję z zamiarem schłodzenia dynamicznie ale i niebezpiecznie szybko rozwijającej się gospodarki. Liczą też na zmniejszenie niebezpieczeństwa wzrostu inflacji. Na rynku międzynarodowym spodziewane jest zmniejszenie atrakcyjności chińskich towarów. Jednak nie zmniejszy to deficytu USA w handlu z Chinami, który w porównaniu z 2004 rokiem wzrośnie z 162 mld USD do 225 mld USD. Amerykanie obarczają politykę kursową Pekinu odpowiedzialnością za utratę 2,8mln miejsc pracy.
• W I półroczu wzrost gospodarczy Chin wyniósł 9,5%, a roczny wskaźnik inflacji w czerwcu wyniósł 1,6%.
• Jeszcze niedawno brazylijska gospodarka była uznawana za chorą. Teraz Brazylia coraz bardziej liczy się w świecie, a realizowana przez rząd polityka przynosi coraz lepsze wyniki. W ciągu ostatnich 12 miesięcy nadwyżka budżetowa wynosi ponad 5%PKB, a w czerwcu wyniosła około 4 mld USD.
• Planowana budowa rurociągu gazowego z Iranu przez Pakistan do Indii o wartości ok. 7 mld USD ma małe szanse realizacji.
• Zapadła decyzja i końcem roku zacznie się budowa ropociągu znad Bajkału do chińskiej granicy. Będzie miał długość 2400 km. To połowa projektu, bo cały ma prowadzić do wybrzeża Pacyfiku, ma mieć długość 4130 km i ma kosztować 15 mld USD.
• Według wstępnych umów podpisanych w styczniu Chiny miały kupić 60 Boeingów o wartości 7,2 mld USD z dostawami od czerwca 2008 roku. Podpisany ostatnio kontrakt zmniejsza tę ilość do 50 samolotów typu 787 Dreamliner o wartości 6 mld USD.
• Mittal Steel razem z indyjskim koncernem naftowym ONGC będą współpracować przy poszukiwaniach ropy i produkcji paliw. W tym celu powołają dwa j.v. ONGC zagwarantował sobie w obu firmach po 51% udziałów.
• Brazylijskie tanie linie lotnicze GOL LAI podwoiły swoje poprzednie zamówienie na 63 sztuki Boeingiów 737 i teraz zwiększyły zamówienie do łącznie 101 maszyn.

Komentarz do wydarzeń gospodarczych

---

REWALUACJA CHIŃSKIEGO JUANA I CO DALEJ?

Decyzja chińskiego rządu, który podniósł o 2,1% kurs juana i zrezygnował z jego dotychczasowego, ścisłego powiązania z amerykańskim dolarem, zaskoczyła obserwatorów. Jednak zaskoczenie to nie dotyczyło treści tej decyzji (bo od pewnego czasu spodziewano się jej), ale momentu jej podjęcia. To wprowadzenie zmian kursu juana i powiązanie go teraz z koszykiem walut potwierdza charakter chińskich rządów, w którym decyzje podejmuje się w wąskim gronie i z liczeniem się przede wszystkim z chińskimi interesami. Jest bowiem prawdą, że rynek wewnętrzny Chin nie potrzebował tej zmiany, a obecnie w interesie Chin jest przede wszystkim utrzymanie tempa wzrostu eksportu, natomiast Pekin był od dłuższego czasu pod rosnącą presją tak ze strony USA jak i ze strony członków instytucji międzynarodowych jak MFW i BŚ, w tym także grupy G8.

W kręgu specjalistów mało kto spodziewał się decyzji o pełnym urynkowieniu chińskiej waluty. Przeważa dziś pogląd, że Chiny powinny w dalszym ciągu utrzymać stały kurs wymienny juana, bo tego wymaga obecna faza rozwoju gospodarczego kraju. Jak wiadomo obecna sytuacja gospodarcza Chin charakteryzuje się niskim poziomem dochodu narodowego na mieszkańca (ok. 1 tys. USD), a chiński bilans płatniczy ma dziś olbrzymią nadwyżkę (przychody z eksportu to 70% PKB). Aktualnie w chińskiej gospodarce dominuje bardzo ekspansywny sektor eksportowy, któremu towarzyszą dynamicznie rozwijające się dziedziny przemysłu nakierowane na krajowy rynek. W przemyśle czołową rolę grają firmy oparte na bezpośrednich inwestycjach zagranicznych (jest ich 460 tys.). Realizują one różne fazy przetwórstwa czy też montażu. Oparte są na taniej sile roboczej i generalnie bardzo niskich kosztach produkcji.

Po dokonanej operacji w kręgach analityków upowszechnia się pogląd, że presja na rewaluację juana nie wynikała z rzeczywistych potrzeb chińskiej gospodarki, a jej podstawowym powodem jest brak równowagi w gospodarce USA (utrzymujący się od szeregu już lat deficyt handlowy na poziomie ponad 5% PKB). Zatem jak długo świat i Azja będą przechowywać swoje rezerwy walutowe w USD (a jest to jeszcze obecnie korzystne tak dla rozwoju globalnego handlu, jak i wzrostu gospodarczego w skali świata) dotąd nawet tacy potentaci jak Chiny będą w swojej polityce gospodarczej liczyć się z Białym Domem i jego polityką, ale dbając o swoje interesy utrzymają wartość juana na stałym poziomie.