Jak wystąpić w radiu ostatni raz

Przeczytaj także: Pierwszy kontakt z mediami

Błąd 1: Brak listy tematów, w których jesteś/czujesz się ekspertem. Taką listę można wysłać pocztą lub umieścić na witrynie WWW.

Dziennikarze codziennie rozmawiają z wieloma osobami, a to oznacza, że muszą do tych wywiadów się przygotować. To wymaga czasu. Kiedy dostarczasz listę tematów/pytań, ułatwiasz im życie. Czy skorzystają z Twojej sugestii to już inna kwestia.

Przy okazji... dziennikarz poczuje się na pewno lepiej jeżeli pozwolisz mu wykazać się fachową wiedzą. Każdy chce wyglądać na osobę, która wie o czym mówi. Dziennikarz też, nawet jeśli jest inaczej :-)

Błąd 2: Przygotowanie listy pytań bez opracowania i przećwiczenia odpowiedzi.

To grzech śmiertelny. Słuchacze od razu to wychwycą i możesz mi wierzyć dziennikarz też długo to będzie pamiętać.

Błąd 3: Brak przygotowania notatki biograficznej. Kim jesteś? Gdzie studiowałeś? Gdzie pracowałeś? Co robisz?

Błąd 3a: Przygotowanie notatki biograficznej z błędami rzeczowymi i najeżonej nieistotnymi danymi. Kto ma czas to wszystko przeczytać?

Błąd 4: Ciągłe wspominanie podczas wywiadu o produkcie/usłudze.

Żaden dziennikarz nie będzie miał nic przeciwko wymienieniu raz nazwy produktu/usługi, ale notoryczne powracanie do tego zrujnuje Twoją reputację.

Błąd 5: Rozpoczynanie odpowiedzi na pytanie zanim dziennikarz je zada do końca.

Po pierwsze, to po prostu jest niegrzeczne. Po drugie, zanim dziennikarz nie zakończy pytania nie wiesz na pewno do czego zmierza. To prawda, że dziennikarz też czasem tego nie wie, ale to on jest gospodarzem i to on prowadzi rozmowę. Po trzecie, słuchacze czują się zagubieni, bo nie wiedzą o co w rozmowie chodzi. Taki "dysonans poznawczy" utrudnia skupienie się na treści rozmowy.

Błąd 6: Wykorzystanie długiej historii zaczerpniętej z przemówienia/ wystąpienia publicznego i przedstawienie jej na antenie.

Radio to medium, w którym króluje rozmowa, nie prezentacja. Historie, które sprawdzają się podczas seminarium lub wykładu blado wypadają w eterze.

Błąd 7: Zadawanie prowadzącemu zaskakujących pytań.

Wiem, że chciałbyś, żeby dziennikarz nonstop dokładnie słuchał tego co mówisz. Prawda jest taka, że uwaga dziennikarza bywa rozproszona przez to co dzieje się w studiu i to co widać przez szybę w reżyserce. Dziennikarz może czuć się zakłopotany pytaniem, na które nie jest w stanie od razu odpowiedzieć. To zakłopotanie może udzielić się słuchaczom.

Błąd 8: Powtarzanie, "Jak już wcześniej mówiłem..." lub coś w tym stylu kiedy dziennikarz pyta o coś na co już - jak sądzisz - wcześniej odpowiedziałeś. To tak jakbyś powiedział, "To szczyt głupoty pytać o to ponownie". Po prostu, odpowiedz grzecznie używając innych słów.

Błąd 9: Zwracanie się do dziennikarza po imieniu w każdej odpowiedzi.

Słuchacze mają wrażenie, że podsłuchują towarzyską pogawędkę i nie oni są najważniejsi. Trzykrotne wymienienie imienia dziennikarza podczas wywiadu (poczštek, środek i koniec) jest jak najbardziej na miejscu. Robienie tego częściej brzmi dziwnie.

Błąd 10: Zapomnienie o wysłaniu odręcznego podziękowania za wywiad.

To zawsze robi ogromne wrażenie, bo bardzo mało osób o tym pamięta. E-mail z podziękowaniem jest lepszy od niczego, ale nic nie zastąpi kartki wysłanej tradycyjną pocztą.


Wykorzystaj te porady i będziesz postrzegany jako super miły rozmówca. Wywiady, których udzielisz przyniosą korzyści większe od najlepszej reklamy.