Upadłości firm II 2014

Przeczytaj także: Upadłości firm w Polsce: wnioski 2013 r.

Opublikowane w lutym bieżącego roku orzeczenia o upadłości dotyczyły firm mających zsumowany ostatni znany obrót na poziomie 1,1 mld złotych a zatrudniały one razem ok. 2,6 tys. osób. To stosunkowo duże zatrudnienie związane jest z budownictwem, chociaż zsumowane zatrudnienie w firmach, których upadłość oficjalnie ogłoszono w lutym ubiegłego roku było wyższe i wynosiło ok. 4,4 tys. osób (wtedy wynikało to z problemów dużych firm budowlanych oraz produkcyjnych).

• Nie ma odwilży w budownictwie – zanotowało ono wzrost liczby upadłości, ich liczba zbliżyła się do ubiegłorocznego poziomu a branża ponownie ma największą liczbę upadłości.
• W lutym liczba upadłości zbliżona była do tej sprzed roku… a nawet jej dorównała, jeśli uwzględni się przypadki orzeczeń zmieniających układ na upadłość likwidacyjną (nie są uwzględniane w podstawowej liczbie, gdyż dotyczą firm które znalazły się już wcześniej w statystyce upadłości). Liczba nieudanych postępowań układowych wzrosła i była wyższa od nowo rozpoczynanych postępowań.
• Wciąż nie zmniejsza się liczba upadłości w dystrybucji hurtowej, zbliżona jest w usługach, mniej niż przed rokiem upadło firm produkcyjnych.
• Jak na razie problemem nie są upadłości firm spożywczych: producentów i dystrybutorów (zwłaszcza mięsa w sytuacji wprowadzonego embarga w eksporcie na Wschód).
• W lutym liczba upadłości wzrosła na południowym wschodzie kraju – w województwach małopolskim, podkarpackim i świętokrzyskim a poza tym rejonem – w Wielkopolsce. Podobna do ubiegłorocznej ilość publikacji o upadłościach dotyczyła firm z woj. mazowieckiego i śląskiego, najsilniejszych gospodarczo regionów oprócz woj. dolnośląskiego, gdzie upadłości było mniej o połowę. Spektakularna poprawa pod względem liczby upadłości także m.in. w woj. kujawsko-pomorskim i pomorskim.

– W lutym byliśmy świadkami liczby upadłości zbliżonej do tej z ubiegłego roku, co nie jest zaskoczeniem. Duży jej spadek miesiąc wcześniej był wyjątkiem, a nie regułą, mającym swoje źródło w powszechnych urlopach aż do 6 stycznia w firmach jak i w administracji wymiaru sprawiedliwości… a mówiąc poważnie – przede wszystkim był pokłosiem nadziei, jakie odżyły w ostatnich miesiącach ubiegłego roku – mówi Tomasz Starus, członek Zarządu Towarzystwa Ubezpieczeń Euler Hermes, odpowiedzialny za analizę i ocenę ryzyka. – Do niezłej koniunktury eksportowej dołączył w końcu powoli rodzący się popyt wewnętrzny – ale na razie jest to zmiana niewielka, a przede wszystkim krótkotrwająca i miesiąc temu została ona już z nawiązką zdyskontowana. Ożywienie spożycia wewnętrznego, w tym konsumpcji trwa jeszcze za krótko i nie jest jeszcze spektakularne, eksport wciąż rośnie ale w tempie które nie zrekompensuje spadków na rynku wewnętrznym z poprzednich miesięcy (także inwestycji). Niezła bieżąca produkcja sprzedana pozwala wielu firmom wypracowywać zyski i unikać zwiększania zadłużenia, ale często jeszcze nie wystarcza do jego spłaty w krótkim czasie, gdy dostawcy czy kredytodawcy tracą cierpliwość lub… sami nie mają innego wyjścia. Wiele firm nawet zwiększając sprzedaż wciąż może być „doścignięta” przez zobowiązania narosłe w czasie kwartałów gorszej koniunktury i aby to nam nie groziło poprawa utrzymywać się powinna zapewne równie długo, jak wspomniana dekoniunktura, czyli kilka kwartałów (w odniesieniu do popytu wewnętrznego, a co z inwestycjami?). Chyba ze tempo wzrostu przyspieszy bardziej zdecydowanie i dołączą do tego także inwestycje przedsiębiorstw (z budżetu wiemy, iż wydatki inwestycyjne państwa kolejny rok będą ograniczane)…