Technologia LTE: wojna czy współpraca?

Przeczytaj także: Stan wdrożenia sieci 5G w Polsce. Wyniki testów Orange, T-Mobile, Plus i Play

LTE (Long Term Evolution) to w skrócie najnowsza generacja dostępu do Internetu realizowana za pomocą stacji telefonii komórkowej. Jest to technologia wielokrotnie szybsza niż obecne 3G, dająca jakość porównywalną do Internetu stacjonarnego (kablowego). Ponadto, jest to realnie pierwsza technologia zaprojektowana od początku pod szybki transfer dużych ilości danych realizowany w technologii mobilnej. Warto przy tym zauważyć, iż jest to najbardziej przyszłościowa technologia mobilnego dostępu do Internetu funkcjonująca już w blisko 100 krajach, a Polska była jednym z europejskich pionierów, gdzie udało się z sukcesem uruchomić Internet LTE na paśmie 1800 MHz.

Pierwszą polską firmą oferującą LTE (od 2010 roku) był Cyfrowy Polsat należący do Zygmunta Solorza-Żaka, natomiast po przejęciu przez niego Polkomtela (sieci PLUS), LTE stało się jednym z podstawowych kierunków inwestycji i rozwoju nowego właściciela PLUS. Drugim operatorem, który dostrzegł przyszłość LTE oraz wyraził gotowość do inwestycji w tę nowoczesną technologię dostępu do Internetu była spółka P4, czyli operator popularnej sieci PLAY. Co ciekawe, obaj przedstawiciele światowych koncernów: T-Mobile oraz Orange nie byli w tym czasie zainteresowani inwestycjami w LTE na terenie Polski.

W momencie, kiedy spółki T-Mobile oraz Orange dostrzegły potencjał w LTE ruszyły w pogoń za PLUS oraz PLAY starając się jak najszybciej i najskuteczniej nadrobić stracony czas, powołując m.in. inicjatywę („operatora wirtualnego”) NetWorks! – jako platformę współpracy i dzielenia zasobów pomiędzy T-Mobile oraz Orange, co odbiło się echem w środowisku, szczególnie w kontekście stosunkowo pasywnego stanowiska UKE w tym zakresie.

Skuteczne konkurowanie przez czterech wiodących operatorów telekomunikacyjnych łączy się wprost z tematem planowanej już od dłuższego czasu przez UKE (i budzącej wiele kontrowersji) aukcji na częstotliwości z pasm 800 MHz i 2,6 GHz, w sprawie której – analizując sytuację oraz głosy z rynku – BCC opowiedziało się wówczas za powstaniem wspólnej, nowoczesnej infrastruktury sieciowej, wykorzystującej całe dostępne pasmo częstotliwości z zakresu 800 MHz. Pozostało jedynie pytanie „jak to zrobić”.

Zaprezentowane ponad dwa miesiące temu stanowisko BCC popiera obecnie coraz więcej istotnych podmiotów i obserwatorów analizujących rynek telekomunikacyjny. Kilka tygodni temu Instytut Badań nad Gospodarką Rynkową (IBnGR) przedstawił obszerny raport „Aukcja 800 MHz – aspekty ekonomiczne”. W niniejszym raporcie IBnGR, podziela zdanie BCC, iż UKE powinien skłonić wszystkich operatorów do budowy wspólnej, ogólnopolskiej sieci LTE, co skutecznie wyeliminuje pewne zagrożenie „monopolizacją” rynku dostępu do szybkiego, mobilnego Internetu oraz jest krytyczny wobec formuły podziału częstotliwości przyjętej przez UKE. Warto również zwrócić uwagę, iż przyjęcie takiej strategii jest istotne w kontekście wywiązania się przez Polskę z przyjętych planów i programów (o charakterze raczej „politycznym”) w tym m.in. Europejskiej Agendy Cyfrowej 2020 oraz Narodowego Planu Szerokopasmowego.