Cloud computing: co z tą chmurą?

Przeczytaj także: Cloud computing: historia "energii obliczeniowej" dopiero na starcie

Cloud computing nie ma żadnego związku z pogodą. Warto to podkreślić, ponieważ 51 proc. Amerykanów wierzy, że wysokie zachmurzenie i burze mają wpływ na przetwarzanie danych w chmurze. Tak wynika z badania przeprowadzonego przez firmę Citrix. W tej samej ankiecie aż 54 proc. amerykańskiego społeczeństwa twierdzi, że nigdy nie korzystało z chmury obliczeniowej, choć w rzeczywistości ma z nią styczność każdego dnia. Podobnie zresztą jak każdy z nas.

Codziennie z głową w chmurach

Spośród tych Amerykanów, którzy utrzymują, że jedyna chmura z jaką mieli styczność to ta na niebie, aż 9 na 10 nieświadomie korzysta z mocy obliczeniowej cyfrowej chmury w zasadzie codziennie. Prowadzi bankowość online (65%), robi zakupy w e-sklepach (63%), korzysta z sieci społecznościowych (58%), gra w gry online na smartfonie i komputerze (45%), przesyła i przechowuje zdjęcia (29%) oraz wideo na serwerach (22%) itd.

Każda z tych czynności wymaga wykorzystania przetwarzania danych w chmurze obliczeniowej, którą roboczo możemy określić mianem wirtualnego „super-komputera bez ciała”, w pełni cyfrowej mocy obliczeniowej. Śmiało można postawić tezę, że nie tylko mieszkańcy USA, ale zdecydowana większość mieszkańców dzisiejszego świata, codziennie siedzi z głową w chmurach i korzysta z tej technologii nie zdając sobie z tego sprawy.

Według szacunków Cisco do roku 2018 już ponad połowa (53%) światowej populacji będzie korzystała z osobistych narzędzi do przechowywania danych w chmurze, zaś do tego czasu ruch usług związanych z cloud computingiem będzie stanowił aż 76% globalnego ruchu w centrach danych. Świat (s)chowa się za chmurką. Zarówno świat konsumentów, jak i świat biznesu.

Biznes na chmurce

Jak wynika z danych Eurostatu w 2014 roku z chmury obliczeniowej korzystała blisko co piąta firma (19%) funkcjonująca na terenie Unii Europejskiej, wykorzystując tę technologię do zarządzania procesami biznesowymi. Chodzi m.in. o pocztę e-mail oraz przechowywanie cyfrowych zasobów firmy. Spośród tych przedsiębiorstw niemal co drugie (46%) wykorzystywało cloud computing na bardziej zaawansowanym poziomie, np. w ramach usług typu software-as-a-service czy inteligentnego oprogramowania, przenosząc do chmury choćby aplikacje finansowe lub programy usprawniające prowadzenie księgowości, a także oprogramowania ułatwiające zarządzanie relacjami z klientem czy zarządzanie infrastrukturą samego przedsiębiorstwa (np. systemy ERP).

Jak prognozuje IBM do końca 2015 roku globalne wydatki użytkowników krańcowych (end-users) na usługi w chmurze mogą przekroczyć już poziom 180 mld USD, a do 2020 roku wartość tego rynku osiągnie 200 mld USD. W samych tylko Stanach Zjednoczonych przedsiębiorstwa w zeszłym roku przeznaczyły na tę technologię ponad 13 mld USD. 60% całej aktywności związanej z cloud computingiem to zasługa branży IT, która z najczęściej przenosi procesy biznesowe do chmury.

Według ankiety przeprowadzonej na zlecenie IBM na pytanie: „Gdybyś mógł przenieść do chmury tylko jedną usługę, to co by nią było?” – co czwarty ankietowany (25%) odpowiedział: „Możliwość przechowywania danych”. Nakłady inwestycyjne na chmurę rosną z roku na rok, ponieważ cloud computing po prostu się opłaca: 8 na 10 firm (82%) deklaruje, że po przeniesieniu części usług i procesów do chmury zdecydowanie zredukowało koszty prowadzenia przedsiębiorstwa. Oszczędności sięgają 10-20%.

Chmura danych

Cloud computing jest dziś szczególnie popularny w przypadku firm zajmujących się analityką internetową, w tym zwłaszcza Big Data, z którą wiąże się w sposób naturalny. To właśnie wielkie zbiory danych są jednym z głównych kontekstów, w jakich najczęściej mówi się dzisiaj o zastosowaniach chmury obliczeniowej. Chmura to dziś naturalna „siedziba” danych, ponieważ każdego dnia Sieć lawinowo generuje Big Data. IDC przelicza, że w 2020 roku Sieć będzie dziewięć razy większa niż obecnie: rozrośnie się do poziomu 45 ZB (Zettabajtów) danych (obecnie liczy już ponad 5 ZB). Na jednego mieszkańca globu przypadnie wówczas ponad 5,2 GB danych. To aż o 44 razy więcej niż w 2009 roku. 1/3 z tych danych będzie przedstawiała sobą dużą wartość, ponieważ będzie skrupulatnie otagowana i przeanalizowana przez badaczy danych.