NFZ: kolejki oczekujących VI-VII 2015

Przeczytaj także: NFZ: kolejki oczekujących II-IV 2015

Dostęp do diagnostyki

Niezwykle istotne dla powodzenia przyszłego leczenia jest możliwie szybkie wykonanie niezbędnych badań i postawienie diagnozy.

Wyniki uzyskane przez Fundację wskazują, że średnio na badanie diagnostyczne czeka się 2,3 mies. (ok. 9 tyg.). Nie zaobserwowano istotnego wydłużenia czasu oczekiwania na dane świadczenia w stosunku do danych zebranych w lutym i marcu tego roku.

Wśród wszystkich zweryfikowanych przez Fundację świadczeń diagnostycznych najdłuższą kolejkę odnotowano w odniesieniu do badania bezdechu śródsennego (9,1 mies.), którego czas oczekiwania w ośrodkach wyspecjalizowanych w badaniu tego typu zaburzeń jest krótszy, natomiast na oddziałach szpitalnych znacząco wzrasta, tworząc wysoką średnią. Długo należy także poczekać na artrografię stawu biodrowego (7,7 mies.) oraz rezonans magnetyczny (MRI) kręgosłupa (6,9 mies.).

Badaniami diagnostycznymi, wykonywanym zazwyczaj od razu są: gazometria, kolposkopia oraz test na boreliozę – badanie krwi za pomocą testu ELISA.

W porównaniu do poprzednio badanego okresu największą zmianę w czasie oczekiwania odnotowano w badaniu bezdechu śródsennego, gdzie kolejka w porównaniu z lutym i marcem 2015 wydłużyła się aż o 6,6 mies. Znaczne pogorszenie w dostępności odnotowano również w odniesieniu do badania elektrofizjologicznego serca (EPS) (wzrost z 3,5 mies. do 5,7 mies.) oraz rezonansu magnetyczny MRI głowy, na które rodzic z dzieckiem musi poczekać 6,5 mies.

Największe skrócenie czasu oczekiwania na badanie diagnostyczne w porównaniu do lutego oraz marca 2015 r. odnosi się do trepanobiopsji szpiku kostnego (poprawa o 1,9 mies. - prawie 8 tyg.). Również na biopsję aspiracyjną cienkoigłową celowaną (BACC) czas oczekiwania skrócił się o 1,9 mies.

Informacje o badaniu

W ramach projektu „Barometr WHC”, na podstawie Rejestru Problemów Pacjentów prowadzonego przez Fundację oraz w oparciu o opinie specjalistów, przeprowadzono analizę dostępu do diagnostyki i leczenia w 43 dziedzinach medycyny. W każdej dziedzinie wybrano kilka świadczeń zdrowotnych, które stały się świadczeniami wskaźnikowymi i które są monitorowane na stałe w kolejnych edycjach Barometru WHC.

Informacje zbierane są telefonicznie. Barometr WHC prezentuje wyniki z perspektywy pacjenta –ukazuje bariery dostępu do świadczeń „oczami pacjenta”, czyli tak, jak na te bariery natrafia osoba chora.

Barometr WHC jest publikowany cyklicznie co 4 miesiące, a weryfikacja dostępności do świadczeń zdrowotnych odbywa się zwykle według poniższego schematu: w lutym i marcu, następnie w czerwcu i lipcu oraz na przełomie października i listopada (rys. 1). Tym razem Barometr WHC prezentuje wyniki na podstawie danych zebranych w czerwcu i lipcu 2015 roku.

Prezentowane średnie czasy oczekiwania wyznaczane są na losowej próbie co najmniej 6 świadczeniodawców z różnych regionów Polski dla każdego świadczenia wskaźnikowego. Jeśli rozrzut jest duży lub istnieją jakiekolwiek podejrzenia, że dane są nieprecyzyjne, czy nieprawdopodobne, czasy oczekiwania w „podejrzanych placówkach” są jeszcze raz sprawdzane przez pracowników Fundacji oraz dodatkowo weryfikowane u sześciu innych, dodatkowych świadczeniodawców. Z oczywistych względów „siła statystyczna” (precyzja i istotność statystyczna) wyników dla pojedynczych świadczeń zdrowotnych nie jest wysoka, jednak wyniki średnie dla wszystkich świadczeń w danej dziedzinie charakteryzuje już znacznie większa precyzja, gdyż obejmują one dane z około 35 placówek.

Średni czas oczekiwania ogółem dla Polski, na podstawie wszystkich monitorowanych w Barometrze WHC dziedzin, jest obliczany na podstawie kilkuset świadczeń wskaźnikowych ze wszystkich dziedzin. Weryfikacja czasu oczekiwania ma miejsce w ponad 1500 placówkach medycznych, posiadających kontrakt z Narodowym Funduszem Zdrowia, co przekłada się na wyjątkowo wysoką precyzję i obiektywność monitorowania zmian długości oczekiwania w kolejkach.