PKPP Lewiatan: Czarna Lista Barier 2015

Przeczytaj także: PKPP Lewiatan: Czarna Lista Barier 2014

Potrzebne są nam nowe regulacje dotyczące planowania przestrzennego na poziomie gmin i województw, które z jednej strony ułatwią władzom samorządowym uchwalanie planów i umożliwią im finansowanie skutków tych planów, a z drugiej wymuszą na nich realizację tego zadania.

Zwiększenie pokrycia terenów planami zagospodarowania przestrzennego przyczyni się do zmniejszenia ryzyka i kosztów inwestycji, obniży koszt rozbudowy infrastruktury i transportu, wprowadzi ład przestrzenny i podniesie standard życia.

Utrudnienia w wykorzystaniu funduszy europejskich

Z końcem 2015 r. wdrażanie funduszy europejskich na lata 2014-2020 znajduje się wciąż na początkowym etapie – wsparcie przedsiębiorstw w większości regionalnych programów przesunięto na IV kwartał tego roku, natomiast w programach krajowych środki są uruchamiane od połowy tego roku.

Niektóre zasady przyznawania wsparcia nie odzwierciedlają specyfiki prowadzenia działalności gospodarczej. Są też takie, które cechuje nadmierna formalizacja, dominująca nad merytoryką składanego projektu. Trudne do spełnienia wymogi stawiane wnioskodawcom nie zawsze są poparte wsparciem informacyjnym na temat dokładnych oczekiwań wobec projektu albo sposobów ich spełnienia.

Bariery wynikające z przepisów ogólnogospodarczych

Duże znaczenie dla zdecydowanej większości przedsiębiorców miała zmiana przepisów dotyczących marketingu bezpośredniego, która weszła w życie 25 grudnia 2014 roku. Wprowadzony przy okazji prac nad ustawą implementującą Dyrektywę o prawach konsumenta, artykuł 172 Prawa telekomunikacyjnego, adresowany jest nie tylko do operatorów telekomunikacyjnych, ale do wszystkich przedsiębiorców, którzy w celach marketingowych kontaktują się z potencjalnymi klientami.

Zgodnie z tym przepisem, wykorzystanie tzw. telekomunikacyjnych urządzeń końcowych (urządzeń podłączonych do sieci telekomunikacyjnej, jak telefon czy komputer) w celach marketingu bezpośredniego jest dopuszczalnej tylko wtedy gdy osoba, z którą się kontaktujemy wyraziła na to wcześniej zgodę. Zgoda wymagana jest nie tylko w kontaktach z konsumentami, ale również w relacjach pomiędzy przedsiębiorcami. Przepis rodzi wiele problemów praktycznych i wątpliwości interpretacyjnych. W odniesieniu do kontaktów pomiędzy przedsiębiorcami, znacznie ogranicza on możliwość pozyskiwania partnerów biznesowych oraz dotarcie do potencjalnie zainteresowanych współpracą podmiotów gospodarczych. Rodzi też istotne wątpliwości dotyczące sposobu uzyskania uprzedniej zgody, tzn. tego kto w firmie miałby ją wyrazić i w jakim trybie.

W odniesieniu do relacji z konsumentem niejasny jest wpływ przepisu na wyrażone wcześniej przez konsumentów zgody na kontakty marketingowe. Nie jest też jasne czy od chwili wejścia w życie przepisu przedsiębiorcy powinni prosić konsumentów o kolejną, poza wymaganymi już na gruncie innych przepisów, zgodę np. na przekazywanie informacji marketingowej. Przyjęcie restrykcyjnej interpretacji tego przepisu zakwestionowałoby możliwości kontaktów z dotychczasowymi klientami i wymagałoby od przedsiębiorców uzyskiwania trzech różnych zgód na to samo działanie. Rodziło by to koszty i byłoby uciążliwe dla przedsiębiorców i konsumentów. Ze względu na sankcje administracyjne, jakie wiążą się z naruszeniem artykułu 172 PT, obecna sytuacja naraża firmy na duże i nieuzasadnione ryzyko.

Ubiegły rok nie przyniósł korzystnych zmian w przepisach dotyczących ochrony danych osobowych. Mimo postulatów przedsiębiorców, nie przywrócono obowiązującego do 2012r. artykułu 7a ustawy Prawo działalności gospodarczej, wyłączającego stosowanie ustawy o ochronie danych osobowych do danych przedsiębiorców, ujawnianych w Centralnej Ewidencji i Informacji Działalności Gospodarczej (CEIDG). Od chwili uchylenia tego przepisu przedsiębiorcy są zobowiązani do realizacji dodatkowych obowiązków, przewidzianych z myślą o ochronie prywatności, wobec osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą. Wymaga to m.in. rejestracji baz danych z danymi kontrahentów, spełniania obowiązku informacyjnego o przetwarzaniu danych i zabezpieczenia tych danych. Jest to często nieuzasadnione, gdyż te same dane są udostępniane w jawnym rejestrze CEiDG. Ponadto, pewność obrotu przemawia za tym, żeby dane osób fizycznych, które jednocześnie identyfikują je w obrocie gospodarczym nie podlegały tak daleko idącej ochronie jak dane związane z ich sferą prywatną.