PKPP Lewiatan: Czarna Lista Barier 2015

Przeczytaj także: PKPP Lewiatan: Czarna Lista Barier 2014

W 2015 roku nie doszło również do zmiany archaicznego rozporządzenia w sprawie dokumentacji przetwarzania danych osobowych oraz warunków technicznych i organizacyjnych, jakim powinny odpowiadać urządzenia i systemy informatyczne służące do przetwarzania danych osobowych. Przepisy te nie przystają do obecnych realiów przetwarzania danych z wykorzystaniem technologii informatycznych. Nakładają szereg obowiązków, które nie zabezpieczają danych, a często utrudniają prowadzenie działalności, np. obowiązek wskazania budynków, w których dane są przetwarzane.

Nadal obowiązuje też art. 221 kodeksu pracy, który wprowadza wąski katalog danych pracownika, które może przetwarzać pracodawca. Niestety zakres tych informacji nie obejmuje danych, które mają kluczowe znaczenie dla wielu specyficznych branż. Szkodliwym z punktu widzenia interesu firmy, a nawet klienta/konsumenta jest np. ograniczenie możliwości przetwarzania danych o niekaralności (pracodawca może żądać ich zażądać tylko jeżeli obowiązek ich podania wynika z odrębnych przepisów). Dostęp do takich danych ma kluczowe znaczenie dla firm działających na rynku finansowym, powierzających swym pracownikom pieniądze lub papiery wartościowe, a także tych, które kontaktują się z klientem bezpośrednio u niego w domu. W takich okolicznościach pracy wiedza o ewentualnym konflikcie z prawem, w jaki mógł wejść pracownik, może mieć istotne znaczenie dla jakości świadczonych usług, dla bezpieczeństwa klientów, dla bezpieczeństwa pozostałych pracowników firmy oraz samej firmy.

Bariery w obszarze ochrony zdrowia

Mimo 26 lat gospodarki rynkowej mechanizm konkurencji w ochronie zdrowia został wprowadzony w minimalnym zakresie. Podstawowym sposobem rozwiąza¬nia problemów jest wprowadzanie kolejnych obostrzeń, zakazów, kar oraz mnożenie dokumentów do raportowania.

Organy władzy państwowej reagowały jedynie w sytuacjach kryzysowych, co skutkowało wprowadzaniem zmian bardzo okrojonych, dotykających poszczególnych problemów, ale nieuwzględniających całego systemu. To powoduje, że koszyk świadczeń gwarantowanych staje się coraz szerszy. Natomiast suma wszystkich środków wpływających do Narodowego Funduszu Zdrowia jest ograniczona i nie ma możliwości w nieskończoność finansowania z nich coraz to nowych zakresów, szczególnie biorąc pod uwagę wzrastające koszty usług medycznych w wyniku starzenia się społeczeństwa i wdrażania nowych technologii.

Wymagane jest wprowadzenie realnego koszyka świadczeń opłacanych w ramach środków publicznych oraz wprowadzenie dopłat do świadczeń wykraczających poza ten standard.

Postulujemy również zobiektywizowanie kontraktowania świadczeń zdrowotnych. Od lat mamy bowiem do czynienia z aneksowaniem umów na świadczenia, co powoduje zamknięcie systemu dla innych podmiotów i brak konkurencyjności w tym obszarze. A tylko konkurencja jest naturalnym sposobem na udostępnienie pacjentom jak najlepszych usług.

Z drugiej strony państwo zaprzestało działań w ramach programów strategicznych. Postulujemy wprowadzenie strategii rozwoju przemysłu farmaceutycznego i polityki lekowej. Obecne działania w obszarze lekowym skupiają się wyłącznie na obniżaniu cen produktów podlegających refundacji w kie¬runku zmniejszenia obciążeń płatnika publicznego. W pozostałym zakresie państwo zupełnie nie zwraca uwagi na siłę, którą w Polsce jest przemysł farmaceutyczny.

Konieczna jest również zmiana podejścia w zakresie sądownictwa w sprawach patentowych.

Do niezrealizowanych postulatów należy również brak włączenia do systemu opieki farmaceutycznej. Konfederacja Lewiatan od dłuższego czasu zwraca uwagę na lukę powstałą pomiędzy pacjentem a świadczeniami udzielanymi przez pielęgniarki, lekarzy. Konieczne jest zatem włączanie, szczególnie w zakresie programów profilaktycznych i zdrowotnych, farmaceutów, którzy swoją wiedzą i doświadczeniem mogą wesprzeć pracę pielęgniarek i lekarzy.