Świat: wydarzenia tygodnia 50/2016

Przeczytaj także: Świat: wydarzenia tygodnia 49/2016

• Koszty klęsk żywiołowych i katastrof. Według szacunków towarzystwa reasekuracji Swiss Re ze Szwajcarii koszty klęsk w 2016 roku wyniosły 158 mld USD (wobec 94 mld USD w 2015 roku). Firma poinformowała też, że z tej sumy 49 mld USD pokrywają ubezpieczyciele (wobec 37 mld USD w 2015 roku). Trzęsienia ziemi, gradobicia, burze i huragany spowodowały najwięcej strat materialnych oraz ok. 10 tys. ofiar śmiertelnych. W Europie znaczące straty wywołało trzęsienie ziemi we Włoszech (wycenione na 5 mld USD z czego tylko 70 mln zwrócą firmy ubezpieczeniowe), w którym zginęło 299 osób. Katastrofy wywołane przez człowieka kosztowały 7 mld USD.
• Globalny rynek ropy. Po niedawnej decyzji krajów należących do Organizacji Państw Eksportujących Ropę (OPEC) o redukcji wydobycia ropy, teraz producenci ropy nienależący do (OPEC) podjęli decyzję o redukcji wydobycia o 562 tys. baryłek ropy dziennie (w ramach porozumienia z kartelem). W rezultacie spowodowało to wzrost cen ropy nawet ponad 55 USD/baryłkę.
• Chiny skarżą się w WTO. Pekin poinformował o złożeniu w Światowej Organizacji Handlu (WTO) skargi na USA i Unię Europejską. Jej podstawą jest ich decyzja zastrzeżeń co do statusu Chin, jako gospodarki rynkowej, co w dalszym ciągu umożliwia traktowanie cen eksportowanych chińskich towarów jako dumpingowych.
• Chińska gospodarka. Pozytywne informacji z gospodarki Chin. Władze kilka lat temu zdecydowały się na zmniejszenie zależności wzrostu PKB od eksportu, przez działania sprzyjające rozwojowi rynku wewnętrznego. Sprzedaż detaliczna w Chinach w listopadzie wzrosła o 10,8 proc. r/r.
• Stopy procentowe w USD. Amerykańska Rezerwa Federalna podjęła decyzję o podniesieniu głównej stopy procentowej funduszy federalnych do 0,50-0,75 proc. z 0,25-0,50 proc. Z komentarza Fed wynika, że należy spodziewać się trzech podwyżek stóp zarówno w 2017 r. (o jedną więcej niż oczekiwano we wrześniu). W 2018 r. Fed należy spodziewać się także trzech podwyżek.
• Próby złamania sankcji wobec Rosji. Niedawno 19,5 proc. akcji rosyjskiego koncernu paliwowego Rosnieftu zostało zakupionych przez konsorcjum katarskiego funduszu państwowego i grupę Glencore. Zostało to skomentowane jako sukces Kremla, wg którego duże firmy przestają się obawiać sankcji za taką transakcję. W ostatnich dniach Biały Dom poinformował, że sprawdzi czy ten zakup nie jest pogwałceniem tych międzynarodowych sankcji. Warto tu dodać, że analitycy oceniają transakcje korzystna dla kupujących.
• Współpraca Rosji i Japonii. Kraje jak dotąd nie podpisały traktatu pokojowego. W dalszym ciągu przedmiotem sporu są wyspy kurylskie. W tej sprawie zrobiony został pozytywny krok w czasie ostatniego spotkania prezydenta Rosji Władimira Putina i premiera Japonii Shinzo Abe. Uzgodniono rozpoczęcie konsultacji na temat warunków wspólnych działań ekonomicznych na tych czterech spornych wyspach.
• Kolejne kontakty prezydenta elekta USA Donalda Trumpa. To ważny kontakt. Wietnam jest ważnym krajem w Azji Południowo-Wschodniej. Trump potwierdził zainteresowanie rozwojem stosunków handlowych i politycznych.
• Banki też łamią sankcje wobec Rosji. Gazprom podpisał porozumienia z japońskimi bankami Mizuho i Sumitomo Mitsui Banking Corporation (SMBC) oraz amerykańskim J.P. Morgan Chase Bank w sprawie kredytu w wysokości 800 mln euro na cztery lata.
• Ciąg dalszy programu D. Trumpa. Prezydent elekt wielokrotnie zapowiadał rewizję umów i reguł handlowych (chodzi tu głównie o handel z Chinami, Meksykiem i Kanadą). Trwają analizy odpowiadające na pytanie, czy na taka "wojnę handlową" stać gospodarkę amerykańską. Warto dodać, że wymiana handlowa z tymi trzema krajami ma wartość 1,9 bln USD (co stanowi ok. 38 proc. całkowitej wymiany handlowej USA, która wynosi 5 bln USD rocznie).
• Turecka gospodarka. Wg rządu w III kwartale 2016 r. Produkt Krajowy Brutto Turcji spadł o 1,8 proc. r/r. To najgorsze wyniki od 7 lat.
• Konfliktu Iranu z USA ciąg dalszy. Barack Obama odmówił podpisania ustawy przedłużającej sankcje wobec Iranu, ale pozwolił, by weszła ona w życie.
• Wyniki sprzedażowe koncernu Volkswagen. Po skandalu z fałszowaniem pomiarów toksyczności spalin (co już kosztuje firmę miliardowe sumy, a będzie kosztowało jeszcze więcej) koncern osiąga sukcesy sprzedażowe. W listopadzie koncern sprzedał o 7,9 proc. samochodów więcej licząc r/r. Duży jest w tym udział chińskiego rynku.
• Zamówienie dla Boeinga. Linie lotnicze Iran Air zamówił u Boeinga 80 samolotów pasażerskich.
• Bez Komentarza. Poinformowano o kradzieży ponad miliarda kont użytkowników serwisu Yahoo. Okazuje się, że hakerzy dokonali tej kradzieży w sierpniu 2013 r. Jest to jak dotąd największa kradzież.

Komentarz do wydarzeń gospodarczych

---

TYGODNIOWY PRZEGLĄD RYNKU OBLIGACJI z próbą spojrzenia na to co było i co może nadejść...

W 2017 roku ton rynkowi obligacji będzie nadawać rywalizacja niczym w Pucharze Rydera W 2017 spread między rentownościami obligacji USA i państw europejskich powinien się zmniejszyć.

Obecny spread w ramach „Pucharu Rydera” to ponad 210 punktów bazowych, najszerszy od momentu wprowadzenia euro. W 2017 rentowności obligacji USA i Niemiec będą prawdopodobnie kontynuować zwyżki, ale ich tempo w przypadku niemieckiego długu może być wyższe niż w przypadku amerykańskich obligacji. Wybory we Francji, Niemczech i Holandii mogą nasilić zmienność w 2017.

W 2016 roku Puchar Rydera – czyli trwająca już niemal 100 lat rywalizacja między golfistami z USA i Europy – zakończył się zwycięstwem USA. Europejscy golfiści będą musieli poczekać na rewanż do 2018 roku, lecz w 2017 to właśnie obligacje z Europy mogą zanotować nieoczekiwaną wygraną – a wszystko przez spodziewane przez nas zmniejszenie się spreadu między obligacjami po obu stronach Atlantyku (tak zwany spread Pucharu Rydera).

Minęło już ponad 5 lat od momentu, gdy rentowności 10-letnich obligacji Niemiec i USA spotkały się w jednym miejscu - od tego czasu polityka pieniężna obu państw podążyła w odwrotnym kierunku. Rezerwa Federalna USA (Fed) zrezygnowała z programu luzowania ilościowego, podniosła stopy procentowe jeden raz, a kolejna podwyżka – na posiedzeniu w tym tygodniu – była tylko formalnością.

Europa musi zaś mierzyć się z powolnym wzrostem gospodarczym, a Europejski Bank Centralny (ECB) działa nawet bardziej intensywnie od Fedu za czasów Bernanke na rynku obligacji korporacyjnych. Do zmiany w nastawieniu ECB doszło jednak w ubiegłym tygodniu, gdy Prezes Mario Draghi zaskoczył rynki, ogłaszając ograniczenie comiesięcznych zakupów aktywów do 60 miliardów euro.

Jednak konsekwencją dotychczasowej różnicy w polityce pieniężnej obu banków było rozszerzenie się spreadów Pucharu Rydera do ponad 210 punktów, co jest największym poziomem od wprowadzenia euro. Tym niemniej, z poniższego wykresu można wywnioskować, że możemy być świadkami powrotu tych spreadów do średnich poziomów.

Sugeruje to, że spread między rentownościami obu obligacji powinien raczej zmniejszyć się niż rozszerzyć – aby jednak tak się stało, musiałoby dojść do jednego z następujących scenariuszów: albo stopy w USA musiałyby spaść albo stopy w Niemczech musiałyby wzrosnąć. Istnieje także inny scenariusz – a mianowicie taki, który zakłada, że w 2017 zarówno stopy w USA jak i Niemczech zaczną rosnąć, ale w szybszym tempie w tym drugim państwie.

Biorąc pod uwagę, że ECB prognozuje, że w 2019 inflacja wyniesie 1,7% a wpływ rosnących cen energii jest coraz silniejszy, może szybko okazać się, że cel na poziomie 2% będzie dosyć prosty do osiągnięcia. A to może spowodować, że Draghi będzie zmuszony do zmiany polityki. Przy obecnych poziomach stóp procentowych w Europie, zmiana oczekiwań co do przyszłych poziomów stóp może wywołać zdecydowaną reakcję. W USA, gdy były Prezes Fed Ben Bernanke zapowiedział koniec QE w Jackson Hole wiosną 2013 roku, rentowności 10-letnich obligacji USA znajdowały się na poziomie 1,65%. Pod koniec maja, wynosiły one już 2,12%, w lipcu 2,73% a pod koniec roku przekroczyły 3%.

Należy pamiętać, że w 2017 możemy być świadkami nasilonych wahań na rynku długu. Do wyborów parlamentarnych dojdzie bowiem w Holandii i Niemczech, a Francuzi wybiorą nowego prezydenta. Zagrożeniem dla stabilności politycznej w Europie jest zwłaszcza potencjalny wyniki wyborów nad Sekwaną – popularność zyskuje tam bowiem kandydatka Frontu Narodowego Marine Le Pen, która sprzeciwia się obecnym politycznym elitom. Rosnący niepokój inwestorów w Europie można zaobserwować na przykładnie innego spreadu – nazwijmy go spreadem Maginota — czyli różnicy w rentownościach między obligacjami Francji i Niemiec.

Co do Włoch, to perspektywy dla systemu politycznego państwa a także sektora bankowego są pełne niewiadomych. Mimo że rynek pozytywnie ocenia pomoc dla włoskiego sektora bankowego w krótkim okresie, to pomysły rządu centralnego, aby wesprzeć banki bez przeniesienia części strat na inwestorów obligacji detalicznych (podporządkowanych) są sprzeczne z nowym modelem europejskiej unii bankowej. Spread między niemieckimi i włoskimi rentownościami pozostanie szeroki w 2017!

Michael Boye, trader na rynku instrumentów dłużnych, Saxo Bank