Ranking Szpitali Publicznych 2017

Przeczytaj także: Prywatne szpitale stawiają na kontrakty z NFZ

Metodologią i obliczeniami, na podstawie których powstał Ranking Szpitali Publicznych 2017, zajęła się spółka Magellan. Patronat merytoryczny nad opracowaniem objęła firma Deloitte, a medialny - dziennik Rzeczpospolita. Badaniem objęto 301 publicznych jednostek służby zdrowia, które podzielono na trzy grupy:

• jednostki z kontraktami z NFZ do wartości 29 mln złotych.
• jednostki z kontraktami mieszczącymi się w przedziale 30-69 mln złotych,
• największe szpitale, których kontrakt z NFZ opiewa na ponad 70 mln złotych.

O pozycji w rankingu decydowały punkty, jakie przydzielano w trzech kategoriach: efektywność aktywów, rentowność sprzedaży oraz dynamika kontraktu z NFZ.

W kategorii najmniejszych jednostek Ranking Szpitali Publicznych wygrywa Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Augustowie, kierowany przez Dyrektor Danutę Zawadzką. Udało mu się uzyskać aż 52 punkty na 60 możliwych. Odrobinę gorszy (51 punktów) okazał się Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnej w Głubczycach. Podium zamyka Samodzielny Publiczny Zespół Opieki Zdrowotnej w Pajęcznie, z wynikiem 49 punktów. Warto przypomnieć, że jednostki najmniejsze dysponują najniższymi budżetami. Ich pole manewrów finansowo-restrukturyzacyjnych jest więc dosyć wąskie.

W grupie szpitali, które mogą pochwalić się kontraktem z NFZ pomiędzy 30 a 69 mln zł zdecydowanie wyróżnił się Zespół Opieki Zdrowotnej w Łęczycy pod dyrekcją Andrzeja Pietruszki. Uzyskał aż 56 punktów, w tym maksymalną ilość zarówno w przypadku efektywności aktywów, jak i rentowności sprzedaży. Poprawił tym samym drugą lokatę z ubiegłorocznego Rankingu.

Kolejny w zestawieniu Samodzielny Publiczny Wielospecjalistyczny Zakład Opieki Zdrowotnej MSW w Bydgoszczy, który rok temu wygrał w kategorii jednostek najmniejszych, zdobył o cztery punkty mniej. Również udało mu się osiągnąć najwyższe wskaźniki w dwóch kategoriach, w rentowności sprzedaży i w dynamice kontraktu z NFZ. Trzecie miejsce w tym zestawieniu z wynikiem 50 punktów zajął Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej w Kraśniku.

Wśród największych szpitali liderem okazał się Samodzielny Publiczny Szpital Kliniczny nr 6 Śląskiego Uniwersytetu Medycznego w Katowicach Górnośląskie Centrum Zdrowia Dziecka im. Jana Pawła II. Placówka, której dyrektorem jest Marian Kreis, uzyskała najlepszy wynik ze wszystkich szpitali w Rankingu – 57 punktów. Na drugim miejscu znalazł się Zespół Zakładów Opieki Zdrowotnej w Ostrowie Wielkopolskim z wynikiem 55 punktów, zaniżonym wyraźnie przez gorszy wynik w kategorii efektywność aktywów. Trzecie miejsce zajął Uniwersytecki Szpital Kliniczny im. Jana Mikulicza-Radeckiego we Wrocławiu, zdobywając 53 punkty.

O sukcesie finansowo-organizacyjnym wyróżnionych szpitali decyduje splot kilku czynników. Według Urbana Kielichowskiego, Członka Zarządu Magellan SA,

do najważniejszych należy zespół zbudowany wokół sprawnego menedżera. Skuteczne zarządzanie pozwala zadłużonym jednostkom wychodzić na finansową prostą, a następnie generować zyski. Te z kolei najczęściej obracane są na nowe inwestycje, które w ostatecznym rozrachunku służą podwyższaniu jakości świadczeń medycznych, czyli dobru pacjentów. Poza tym Urban Kielichowski podkreśla, że dla szpitali, które zajęły dalsze miejsca w rankingu, to także szansa na korzystanie z doświadczeń najlepszych jednostek. Wzory dobrych praktyk mogą okazać się szczególnie istotne w kontekście ustawy Ministerstwa Zdrowia o sieci szpitali.

„Planowane przez Ministerstwo Zdrowia wprowadzenie Podstawowego Szpitalnego Zabezpieczenia Świadczeń Opieki Zdrowotnej (tzw. sieć szpitali) to największa zmiana w zakresie finansowania szpitali od lat. Jest za wcześnie, by oceniać skutki tego systemu, jednak z pewnością sprawi on, że szpitale będą musiały zaadaptować się do nowej rzeczywistości. Dla części z nich może oznaczać to uelastycznienie budżetów, dla innych z kolei potrzebę dostosowania profilu działalności do nowych warunków. Przede wszystkim jednak jest to sygnał świadczący o kierunkowej zmianie w strategii rozwoju tej części branży medycznej. Po zastopowaniu procesu komercjalizacji i prywatyzacji szpitali jest to kolejny krok w kierunku bardziej zintegrowanego systemu. Skutki tych zmian z pewnością będą różne dla różnych szpitali, najwięcej zyskać mogą największe z nich, oferujące najszerszy zakres świadczeń. Mniejsze szpitale, o profilu niewpisującym się w wymagania ministerialne mogą natomiast stracić, biorąc pod uwagę fakt, że na ich potrzeby przewidziano jedynie 9 proc. budżetu przeznaczonego na leczenie szpitalne.

Kolejnymi kwestiami, z którymi muszą zmagać się szpitale jest korekta wycen świadczeń, prowadzona przez AOTMiT (w szczególności dotyczyć będzie to placówek, które znajdą się poza tzw. siecią szpitali) oraz zapowiedź zmiany systemu finansowania, poprzez likwidację NFZ i finansowanie bezpośrednio z budżetu. Korekta wycen, tak jak i tzw. sieć szpitali, w największym stopniu dotyka szpitale o mniejszej liczbie specjalizacji, z uwagi na znaczne zmiany wycen w niektórych obszarach, jak np. kardiologia. Likwidacja NFZ jest natomiast zmianą dotykającą każdego świadczeniodawcę w ramach publicznej służby zdrowia, jednak jej zakres nie jest jeszcze do końca znany. Wiele efektów z pewnością uwidoczni się dopiero w 2018 roku po uruchomieniu systemu finansowania poprzez Wojewódzkie Urzędy Zdrowia” - komentuje Robert Kauf, menedżer w dziale konsultingu, Deloitte.