Relokacja za pracą? Nie, dziękuję

Przeczytaj także: Relokacja za pracą - czy to się opłaca?

Dziewiąta edycja badania Work Service „Migracje Zarobkowe Polaków IX” potwierdza, relokację za pracą w obrębie Polski rozważa dziś zaledwie co dwudziesty z aktywnych i potencjalnych uczestników rodzimego rynku pracy (5,2 proc.). Zdecydowana większość (80 proc.) zdecydowanie odrzuca taką myśl, a 13,8 proc. „raczej” nie jest nią zainteresowana. Co interesujące, respondenci deklarujący zainteresowanie relokacją w kraju (5,2 proc.) i emigracją zarobkową (8,6 proc.) to w większości zupełnie inne osoby, a akceptacja obu kierunków wyjazdu za pracą jest niemal dwukrotnie rzadsza wśród tych, którzy w planach mają wyjazd zagraniczny.

I wprawdzie przeprowadzka w inne miejsce Polski nie jest faktycznie tym, do czego Polacy dążyliby dziś za wszelką cenę, to jednak jest coś, co mogłoby ich skłonić do podjęcia pracy w innej miejscowości. Są to wyższe zarobki. Aż dla 71 proc. ankietowanych zachętę do relokacji stanowiłoby wynagrodzenie przekraczające 4000 zł netto. Jest to o około 500 zł więcej niż aktualny poziom przeciętnej płacy w sektorze przedsiębiorstw. Warto również zwrócić uwagę, że decydując się na migrację wewnętrzną, większa odległość nie stanowi dla Polaków bariery. Ponad 55 proc. badanych wskazało, że byliby w stanie się przenieść za pracą na odległość przekraczającą 300 km od miejsca zamieszkania. Zapewne dużą rolę odgrywa w tym fakt, że w przypadku relokacji krajowej 6 na 10 Polaków chciałoby się przeprowadzić wraz z rodziną. Jest to niemal dwukrotnie wyższy odsetek niż w przypadku emigracji zagranicznej (30,3 proc.).

– Paradoksalnie rekordowo niska stopa bezrobocia i silny popyt na pracowników na rodzimym rynku pracy przekładają się na niską mobilność Polaków wewnątrz kraju. Co drugi badany nie bierze pod uwagę poszukiwania nowego zatrudnienia w innej części kraju, ponieważ ma już atrakcyjną pracę w obecnym miejscu zamieszkania – mówi Tomasz Ślęzak, wiceprezes Work Service. – Z jednej strony to dobra wiadomość, bo pokazuje, że niska stopa bezrobocia w Polsce zwiększa zadowolenie z pracy, z drugiej jednak gorsza dla gospodarki. W wielu częściach kraju boleśnie odczuwalne są niedobory kadrowe. Bez napływu dodatkowych rąk do pracy pracodawcy mają i będą mieć trudności w podejmowaniu nowych zleceń czy nawet realizacji bieżących – dodaje Tomasz Ślęzak.

Warto również zauważyć, że w przypadku emigracji zarobkowej kluczową barierę dla respondentów stanowi rozłąka z rodziną (65 proc.), a w sytuacji relokacji w ramach kraju ten czynnik znajduje się dopiero na drugiej pozycji (41 proc.). Może to być związane, m.in. z tym, że decydując się na przeprowadzkę do innej części Polski, większość badanych zamierza zabrać ze sobą rodzinę. Jako mniej ważne przeszkody respondenci niemal po równo (9-12 proc.) wskazali koszty najmu lub zakupu nieruchomości, czas dojazdów, możliwości znalezienia atrakcyjnej pracy, a także formalności związane z przeprowadzką i przeniesieniem dzieci ze szkoły.

Metodologia badania:
Dane prezentowane w ramach raportu Migracje Zarobkowe Polaków zostały przygotowane i opracowane na zlecenie Work Service S.A. przez instytut badawczy Kantar Millward Brown S.A. Badanie zostało zrealizowane w okresie 19-23 września 2018 r. Badanie zrealizowano na próbie N=593 osób pracujących, bezrobotnych, uczących się oraz przebywających na urlopach macierzyńskich i wychowawczych. Próbę dobrano z ogólnopolskiej reprezentatywnej próby dorosłych Polaków N=1000 (zgodnej ze strukturą populacji pod względem płci, wieku, wykształcenia oraz klasy wielkości i województwa miejsca zamieszkania). Wykluczono z niej osoby będące poza rynkiem pracy: emerytów, rencistów oraz osoby zajmujące się domem. Wyniki poddano procedurze ważenia na podstawie struktury zmiennych rekrutacyjnych wg danych GUS. Dokładność wyników zależy o liczebności analizowanej grupy i odsetka odpowiedzi. Maksymalny błąd pomiaru dla całej próby N=593 to +/- 4,1%. Badanie zostało przeprowadzone za pomocą wspomaganych komputerowo wywiadów telefonicznych w ramach projektu CATIBUS.