E-podpis: historia i stan obecny

Przeczytaj także: Podpis elektroniczny znów odsunięty

Dotychczas jedynie ZUS korzysta w szerszym zakresie z podpisu przy elektronicznym przekazywaniu dokumentów przez płatników. Kolejnymi elementami administracji korzystającymi z e-podpisu mają być urzędy skarbowe, dotychczas miało miejsce kilka pilotażowych projektów tego typu, ale mimo sukcesów na tym się skończyło - resort finansów bowiem już wielokrotnie przesuwał uruchomienie systemu elektronicznego obiegu dokumentów w kontaktach z podatnikami, bazującego na potwierdzaniu autentyczności przez podpis elektroniczny. Pilotażowe programy obsługi dokumentów podpisywanych elektronicznie były wdrażane również sporadycznie w niektórych urzędach wojewódzkich czy jednostkach samorządowych, jednak nie były to działania skoordynowane i nie zakończyły się szerokimi wdrożeniami, udostępniającymi szerzej obywatelom funkcjonalności, określane mianem e-urzędu.

Tylko 10 proc. urzędów samorządu terytorialnego (czyli około 300) jest obecnie gotowe do przyjmowania dokumentów opatrzonych podpisem elektronicznym. Według "Gazety Prawnej", udało się to urzędom m.in.: na Śląsku, w Poznaniu, w Krakowie, na Opolszczyźnie, w Łodzi i w Warszawie. Największe problemy z wdrożeniem podpisu elektronicznego mają gminy wiejskie, główną przyczyną jest bariera kosztów, które wahają się od kilkudziesięciu do kilkuset tysięcy złotych.

Jednak podpis elektroniczny może mieć szerokie zastosowanie nie tylko w administracji, jego naturalnym zastosowaniem wydaje się szeroko definiowana sfera biznesowo-komercyjna - od bankowości, usług finansowych poprzez obieg dokumentów pomiędzy firmami po handel elektroniczny.

Jednak w sferze komercyjnej też nie widać większego entuzjazmu do stosowania e-podpisu. Przyczyny tego są dość złożone, ale wynikają głównie z przyjętych rozwiązań prawnych regulujących w Polsce tę kwestię.

Podpis cyfrowy można również wykorzystywać do oznaczania dokumentów pomiędzy firmami czy kontrahentami.

Krótka historia w Polsce

Rządowy projekt ustawy o podpisie elektronicznym trafił do Sejmu trafił do Sejmu 22 lutego 2001 roku, projekt poselski został zgłoszony pod koniec stycznia również 2001 roku. Projekt rządowy oraz poselski zostały następnie scalone w jeden, który stał się przedmiotem prac Sejmu.

27. lipca 2001 roku Sejm przyjął ustawę o podpisie elektronicznym. Za przyjęciem ustawy głosowało 330 posłów, przeciw było 10, a dwóch wstrzymało się od głosu, projekt trafił do Senatu, który zgłosił liczne poprawki do ustawy. 18 września 2001 Sejm ostatecznie przyjął ustawę, popierając ponad 30 senackich poprawek, które miały zwiększyć bezpieczeństwo podpisu elektronicznego. Sejm głosował wbrew stanowisku Komisji Transportu i Łączności, która zalecała odrzucenie proponowanych przez Senat poprawek.