Katastrofy naturalne w 2019 kosztowały 232 mld USD

Przeczytaj także: Klienci oczekują od firm walki ze zmianą klimatu

Stratom, jakimi zaowocowały w minionym roku katastrofy naturalne, poświęcony został opracowany przez firmę Aon raport "Weather, Climate & Catastrophe Insight: 2019 Annual Report". Celem, który przyświecał publikacji opracowania, było rzucenie światła na globalne zagrożenia naturalne, co z kolei powinno wpłynąć na sprawniejszą identyfikację trendów, zarządzanie zmiennością na rynku oraz podejmowanie działań na rzecz wzmacniania odporności.

Jak czytamy w komunikacie z raportu, w minionym roku mieliśmy do czynienia z 409 katastrofami naturalnymi, które kosztowały światowe gospodarki 232 miliardów dolarów, z czego tylko 71 miliardów zostało pokryte z programów ubezpieczeniowych finansowanych przez sektor prywatny i rządy. Oznacza to, że ubiegłoroczna luka ubezpieczeniowa sięgnęła 69%, co jest piątym najwyższym wynikiem, jaki zanotowano od dwóch dekad.

W ciągu 12 monitorowanych miesięcy wystąpiło 41 wydarzeń powodujących co najmniej miliard dolarów strat gospodarczych i 12 wydarzeń powodujących co najmniej miliard dolarów strat objętych ubezpieczeniem. Dwa najkosztowniejsze zdarzenia ubezpieczeniowe, tajfuny Hagibis i Faxai, wystąpiły w Japonii i spowodowały odpowiednio 9 i 6 mld USD strat objętych ubezpieczeniem, ponieważ każda z tych katastrof naturalnych dotknęła obszarów wysoce zurbanizowanych.

Najkosztowniejszym ryzykiem były powodzie w głębi lądu, które spowodowały łączne straty gospodarcze w wysokości 82 mld USD; na drugim miejscu znalazły się cyklony tropikalne, ze stratami na poziomie 68 mld USD.

Z klimatycznego punktu widzenia 2019 rok był drugim najcieplejszym rokiem od 1851, jeśli chodzi o temperatury na lądzie i w oceanach. Co ciekawe, rekordowe temperatury odnotowano we Francji (46,0°C) i w Niemczech (42,6°C), podczas gdy okres od stycznia do maja był najwilgotniejszy w historii w Stanach Zjednoczonych – z opadami na poziomie 399 milimetrów.

„Po dwóch kosztownych latach z rzędu doszło do kilku dużych katastrof naturalnych w 2019 roku, ale silna kapitalizacja pozwoliła branży ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej na wygodne zarządzanie tymi stratami. Ponieważ jednak modele socjoekonomiczne łączą się z czynnikami naukowymi, takimi jak zmiany klimatu czy ekstremalne wahania pogody, potencjalne koszty finansowe będą się tylko zwiększać, dlatego też budowanie odporności ma kluczowe znaczenie” – mówi Andy Marcell, CEO Reinsurance Solutions w Aon.

Lata 2010-2019 były najkosztowniejszą dekadą w historii – szkody finansowe wyniosły 2,98 bilionów dolarów, czyli o około 1,19 bln USD więcej niż w latach 2000-2009, przy czym 44 proc. strat dotyczy regionu Azji i Pacyfiku. W ciągu dekady prywatni i publiczni ubezpieczyciele wypłacili 845 mld USD, z czego 55 proc. w samych Stanach Zjednoczonych.

„Prawdopodobnie najbardziej charakterystycznym przejawem klęsk pogodowych w ostatnim dziesięcioleciu było wystąpienie zagrożeń wcześniej uznawanych za »drugorzędne« – takich jak pożary, powodzie i susze – które stały się znacznie bardziej kosztowne i dotkliwe. Badania naukowe wskazują, że zmiany klimatyczne nadal będą wpływać na wszystkie rodzaje zjawisk pogodowych, a w konsekwencji oddziaływać na coraz bardziej zurbanizowane obszary. Ponieważ sektor publiczny i prywatny łączą rozumienie nauki z inteligentnymi rozwiązaniami biznesowymi, doprowadzi to do wprowadzenia udoskonaleń, które zmniejszą ryzyko fizyczne i poprawią ogólną świadomość” – mówi Steve Bowen, Dyrektor i Meteorolog w zespole Aon Impact Forecasting,

Jeśli natomiast chodzi o zdarzenia w Polsce, warto odnotować skutki wichury Eberhard 11 marca w południowej części kraju, które były częścią katastrofy o najwyższych stratach objętych ubezpieczeniem. Dalej, być może najważniejszym wydarzeniem była znaczna powódź w dniach 20-22 maja, z poważnymi skutkami w Małopolsce, Podkarpackiem i Świętokrzyskiem – szacunki wskazują na około 15 tys. roszczeń związanych z tym zdarzeniem. Dodatkowo, utrzymująca się susza i fale upałów w lecie skutkują dalszym wzrostem strat ekonomicznych w sektorze rolnym.