Sektor naftowy, czyli konsolidacja, nowe fuzje i OZE

Przeczytaj także: Komu zagraża niska cena ropy naftowej? Lista jest długa

Jak wynika z danych zaprezentowanych przez Allianz Research i Euler Hermes, każdy spadek przeciętnej rocznej ceny ropy naftowej o 10 USD powoduje, że marża zysku spada o kolejne 0,80 punktu. Jednocześnie każdy spadek globalnej konsumpcji o 1 mln baryłek/dzień sprawia, że marża zysku spada o 0,65 punktu. Przy cenach ropy na poziomie 48 USD w 2021 r. i 57 USD w 2022 r. oraz przy założeniu, że konsumpcja powróci do poziomu z 2018 r. do 2022 r., prognozują marże zysku na poziomie 2,3% i 4,2% odpowiednio w 2021 i 2022 r., czyli znacznie poniżej historycznej średniej 5,7% obserwowanej w latach 2010-2019.

Biorąc pod uwagę globalne prognozy demograficzne i czynniki popytu, takie jak flota pojazdów elektrycznych to zapotrzebowanie na ropę naftową osiągnie szczyt prawdopodobnie około roku 2030. W przypadku szybkiego wzrostu presji regulacyjnej szczyt ten mógłby nastąpić jeszcze wcześniej. Ponadto, subsydia i ulgi podatkowe dla paliw kopalnych, w związku z rosnącą presją polityczną, społeczną i ze strony inwestorów na przeciwdziałanie zmianom klimatu, najprawdopodobniej zmniejszą się w przyszłości. Nowa administracja prezydenta Bidena w USA już zasygnalizowała swój zamiar postawienia na OZE (plan inwestycyjny o wartości 2 bilionów USD) i zaprzestania wspierania przemysłu naftowo-gazowego.

Ostatnie plany rozwoju przedstawione przez państwowe firmy z Chin: PetroChina, Sinopec i CNOOC również są ukierunkowane na czystą energię. Przedsiębiorstwa europejskie w coraz większym stopniu angażują się w energię odnawialną, natomiast przedsiębiorstwa amerykańskie częściej skupiają się na czystszych technologiach bliskich ich tradycyjnej działalności (np. LNG, wodór), na wydatkach na badania i rozwój technologii wychwytywania dwutlenku węgla oraz na innych działaniach (np. zalesianie), które mogłyby zrównoważyć ich ślad węglowy.

CZAS FUZJI, BADAŃ I INWESTYCJI W OZE

W obliczu zachodzących zmian, po spokojnym roku 2020 w zakresie fuzji i przejęć, analitycy Allianz Research i Euler Hermes spodziewają się większej ilości transakcji w sektorze, szczególnie tych mających na celu przetrwanie, biorąc pod uwagę napiętą sytuację finansową. A potencjalne transakcje mogą mieć taki sam wpływ na sektor, jak fala konsolidacji z końca lat 90-tych. W tym warunkach nasiliły się ostatnio rozmowy na temat megadealu ExxonMobil - Chevron.

Oprócz konsolidacji w segmencie ropy naftowej i gazu ziemnego, spodziewać się można zwiększenia liczby wyodrębnianych oddzielnych podmiotów w sektorze energetycznym. Jedną z największych zalet koncernów naftowych jest ich wielkość, a wielkość ma znaczenie przy pozyskiwaniu kapitału.

Aby to zrobić na lepszych warunkach główne spółki naftowe powinny wydzielić działalność związaną z OZE. Pozwoliłoby im to uspokoić rynki co do swoich intencji i odeprzeć zarzuty o "greenwashing" oraz skorzystać z lepszych wycen firm zajmujących się energią odnawialną, a w konsekwencji z niższych kosztów kapitału.

Chociaż do tej pory większość dużych firm, zwłaszcza europejskich, które rozwijają się w kierunku odnawialnych źródeł energii, deklarowała, że nie planuje wydzielenia odrębnych podmiotów w celu prowadzenia takiej działalności, to zrobią to, jeśli spready wycen utrzymają się, gdy z powodzeniem rozwiną swoją działalność w zakresie odnawialnych źródeł energii.

Ponadto, ekonomiści Allianz Research i Euler Hermes oczekują również większej liczby joint venture i partnerstw strategicznych, ponieważ oferują one nowe możliwości dotychczas niedostępne dla koncernów z sektora ropy naftowej i gazu ziemnego (np. umowa Equinor / Microsoft w ramach projektu Northern Lights w Norwegii: wychwytywania w przemyśle, transportowania i magazynowania w podziemnych zbiornikach dwutlenku węgla).