Aktywność ekonomiczna ludności IV-VI 2006

Przeczytaj także: Aktywność ekonomiczna ludności I-III 2006

2. PRACUJĄCY

Odnotowano wzrost populacji pracujących zarówno w porównaniu z analogicznym okresem ubiegłego roku jak i z poprzednim kwartałem.

W II kwartale 2006 r. pracowało 14459 tys. osób (o 512 tys., tj. o 3,7% więcej niż przed rokiem). Wzrost liczby pracujących nastąpił zarówno w populacji mężczyzn (o 294 tys., tj. o 3,8%), jak i w populacji kobiet (o 218 tys., tj. o 3,5%). Spośród pracujących 38,4%, tj. 5552 tys. osób stanowili mieszkańcy wsi (o 124 tys., tj. o 2,3% więcej niż przed rokiem). Liczba pracujących mieszkających w miastach wyniosła 8907 tys. osób (o 388 tys. osób, tj. o 4,6% więcej niż przed rokiem).

W porównaniu z I kwartałem 2006 r. ogólna liczba pracujących zwiększyła się o 361 tys. (tj. o 2,6%). Wzrost tej populacji odnotowano zarówno wśród mieszkańców wsi - o 180 tys. (tj. o 3,4%), jak i miast - o 181 tys. (tj. o 2,1%). Zmiana ta w podobnym stopniu dotyczyła mężczyzn i kobiet (wzrost odpowiednio o 217 tys., tj. o 2,8% i o 144 tys., tj. o 2,3%).

W II kwartale 2006 r. pracujący stanowili 46,1% ogółu ludności w wieku 15 lat i więcej. Odnotowano wzrost wskaźnika zatrudnia zarówno w stosunku do analogicznego okresu ubiegłego roku jak i do poprzedniego kwartału.

W porównaniu z II kwartałem 2005 r. ogólny wskaźnik zatrudnienia (udział ludności pracującej w ogólnej liczbie ludności w wieku 15 lat i więcej) wzrósł o 1,5 pkt. Wzrost ten wystąpił przede wszystkim wśród mieszkańców miast - o 1,9 pkt (mężczyźni o 2,4 pkt, kobiety o 1,6 pkt), na wsi wyniósł 0,6 pkt.

W stosunku do I kwartału 2006 r. wskaźnik zatrudnienia wzrósł o 1,2 pkt, zmiana ta była nieco większa wśród mieszkańców wsi - o 1,6 pkt (mężczyźni o 1,9 pkt, kobiety o 1,2 pkt) niż miast - o 0,9 pkt (mężczyźni o 1,3 pkt, kobiety o 0,6 pkt).

2.1. Pracujący według cech zawodowych

W II kwartale 2006 r. w charakterze pracowników najemnych pracowało 10884 tys. osób, tj. 75,3% ogółu pracujących (w stosunku do II kwartału 2005 r. więcej o 497 tys. osób, tj. o 4,8%), z tego 60,6% pracowało w sektorze prywatnym. W porównaniu z analogicznym okresem ubiegłego roku odnotowano również wzrost populacji pracodawców i pracujących na własny rachunek (o 54 tys. osób, tj. o 1,9%), natomiast liczba pomagających członków rodzin zmniejszyła się o 40 tys., tj. o 5,6% i osiągnęła poziom 672 tys.

Wśród pracowników najemnych utrzymuje się tendencja wzrostowa odsetka osób posiadających umowę o pracę na czas określony. W II kwartale 2006 r. populacja ta liczyła 2962 tys. osób, tj. 27,2% ogółu pracowników najemnych, podczas gdy przed rokiem było to 2649 tys. osób, tj. 25,5%.

W II kwartale 2006 r. udział pracujących w sektorze prywatnym wzrósł do 70,4% ogółu pracujących (zarówno w stosunku do II kwartału 2005 r. jak i I kwartału 2006 r. - o 0,7 pkt). Tak jak przed rokiem blisko 1/3 wszystkich pracujących pracowała w sektorze publicznym.

Podobnie jak przed rokiem ponad połowa pracujących (54,1%) pracowała w sektorze usługowym, a blisko 1/3 w sektorze przemysłowym (30,0%); udział pracujących w sektorze rolniczym wynosił 15,8%.

2.2. Pracujący według wymiaru czasu pracy

Przeciętny tygodniowy czas pracy (we wszystkich miejscach pracy) w II kwartale 2006 r. wynosił 40,8 godz. i był o blisko godzinę krótszy niż przed rokiem, a o niespełna godzinę dłuższy w porównaniu z poprzednim kwartałem.

Podobnie jak w poprzednich kwartałach kobiety pracowały krócej niż mężczyźni. Ich przeciętny tygodniowy czas pracy wyniósł 37,6 godz. wobec 43,4 godz. dla mężczyzn. W skali roku zarówno dla kobiet jak i mężczyzn odnotowano skrócenie tygodniowego czasu pracy o blisko godzinę, w porównaniu z poprzednim kwartałem mężczyźni pracowali o ponad godzinę dłużej.

W II kwartale 2006 r. tygodniowy czas pracy osób mieszkających na wsi był o ponad godzinę dłuższy niż w miastach (41,6 godz. wobec 40,1 godz.). W porównaniu z analogicznym okresem 2005 r. wartości te zmniejszyły się (na wsi o 1 godz., w miastach nieco ponad 0,5 godz.). W stosunku do I kwartału 2006 r. tygodniowy czas pracy był o 1 godz. krótszy w miastach i o ponad 3 godz. dłuższy na wsi.

Przeciętny tygodniowy czas pracy w głównym miejscu pracy był nieco krótszy niż przed rokiem: w sektorze publicznym wynosił 36,4 godz., a w sektorze prywatnym 41,1 godz. (w II kwartale 2005 r. odpowiednio: 37,3 godz. i 41,8 godz.).

Najdłużej, ale o blisko godzinę krócej niż przed rokiem, pracowali pracodawcy, których tygodniowy czas pracy wynosił 48,9 godz. (50,9 godz. mężczyźni, 44,1 godz. kobiety). Najkrócej i również o ponad godzinę mniej niż przed rokiem, pracowali pomagający członkowie rodzin – 31,3 godz. (mężczyźni 30,3 godz., kobiety 32,0 godz.).

W II kwartale 2006 r. w niepełnym wymiarze czasu pracowało 1437 tys. osób, czyli 9,9% ogółu pracujących. W dalszym ciągu w niepełnym wymiarze czasu częściej pracowały kobiety niż mężczyźni (13,5% wobec 7,1%), a także mieszkańcy wsi w porównaniu z mieszkańcami miast (13,1% wobec 8,0%).

2.3. Niepełnozatrudnieni

W II kwartale 2006 r. populacja niepełnozatrudnionych liczyła 476 tys. osób i stanowiła 3,3% ogółu pracujących. Ponad połowę tej populacji stanowiły kobiety (59,7%). Zjawisko to w podobnym stopniu dotyczyło mieszkańców miast i wsi.

Niepełne zatrudnienie częściej obejmowało pracujących w sektorze prywatnym (69,5%) niż publicznym. Najczęściej niepełnozatrudnionymi byli pracownicy najemni, którzy stanowili 65,5% ogółu tej populacji. Odsetek pracodawców i pracujących na własny rachunek wśród niepełnozatrudnionych wynosił 18,3%, natomiast pomagających członków rodzin – 16,0%.

2.4. Pracujący w więcej niż jednym miejscu pracy

W II kwartale 2006 r. w więcej niż jednym miejscu pracy pracowało 1097 tys. osób, czyli 7,6% ogółu pracujących. Liczba ta w skali roku prawie nie zmieniła się, a w porównaniu z poprzednim kwartałem wzrosła o 48 tys. osób tj. o 4,6%.

Wśród pracujących w więcej niż jednym miejscu pracy większość stanowili mężczyźni. Ich udział w tej populacji wynosił 64,0% i utrzymał się na ubiegłorocznym poziomie. Dodatkową pracę posiadała co 9-ta osoba mieszkająca na wsi i co 19-ty mieszkaniec miast. Była ona najczęściej wykonywana przez pracowników najemnych, pracujących w pełnym wymiarze czasu pracy (78,7% populacji pracujących w więcej niż jednym miejscu pracy). Podobnie jak przed rokiem, dodatkowa praca podejmowana była najczęściej w rolnictwie (52,5% ogółu pracujących dodatkowo), w edukacji (9,6%), w obsłudze nieruchomości i firm (7,6%) oraz w handlu i naprawach (6,6%).

2.5. Pracujący poszukujący innej pracy (głównej lub dodatkowej) niż obecnie wykonywana

W II kwartale 2006 r. 985 tys. osób poszukiwało innej pracy niż obecnie wykonywana, co stanowiło 6,8% ogółu pracujących (przed rokiem - 7,4%, a w poprzednim kwartale - 6,7%).

Nadal najważniejszą przyczyną poszukiwania pracy pozostaje chęć polepszenia warunków finansowych. Powód ten wskazało 527 tys. osób, czyli 53,5% ogółu poszukujących innej pracy (przed rokiem 53,6%). Drugą w kolejności grupę stanowiły osoby poszukujące stałej pracy - w II kwartale 2006 r. było to 218 tys. osób, tj. 22,1% (przed rokiem 21,3%).

Zamiar zmiany pracy częściej deklarowali mężczyźni niż kobiety. Innej pracy poszukiwało 7,4% spośród wszystkich pracujących mężczyzn i 6,1% spośród kobiet. Wyższy odsetek poszukujących innej pracy występował wśród pracujących mieszkających na wsi: 7,3% wobec 6,5% w miastach.

Wśród poszukujących innej pracy przeważały osoby z wykształceniem zasadniczym zawodowym (32,4%) oraz średnim zawodowym i policealnym (27,7%). Osoby z wykształceniem wyższym stanowiły 21,0% tej populacji. Innej pracy poszukiwali przede wszystkim pracownicy najemni (70,3% ogółu poszukujących innej pracy). Ponad 80% spośród osób poszukujących innej pracy to pracownicy sektora prywatnego, a ponad ¾ omawianej populacji to osoby w wieku 20–44 lata, co stanowi ponad 8% ogółu pracujących w tym wieku.

3. BEZROBOTNI

W II kwartale 2006 r. nastąpił spadek ogólnej liczby bezrobotnych zarówno w porównaniu z analogicznym okresem ubiegłego roku jak i z poprzednim kwartałem. Zbiorowość bezrobotnych liczyła 2365 tys. osób i w okresie roku zmniejszyła się o 707 tys., tj. o 23,0%, w skali kwartału ubyło 336 tys. osób bezrobotnych (12,4%).

Spadek bezrobocia odnotowany na przestrzeni roku nastąpił zarówno w populacji mężczyzn, jak i kobiet. Liczba bezrobotnych mężczyzn zmniejszyła się o 358 tys., tj. o 22,4%, a bezrobotnych kobiet o 348 tys. (tj. o 23,6%). Analiza zbiorowości bezrobotnych według miejsca zamieszkania wykazała, że liczba bezrobotnych zmniejszyła się zarówno wśród mieszkańców miast, jak i wsi (odpowiednio o 481 tys., tj. o 24,0% i o 225 tys., tj. o 21,1%).

Zmniejszenie liczby bezrobotnych na przestrzeni kwartału dotyczyło w podobnym stopniu mężczyzn i kobiet (odpowiednio: o 191 tys., tj. o 13,4% i 145 tys., tj. o 11,4%). Biorąc pod uwagę miejsce zamieszkania natężenie spadku bezrobocia było nieco większe na wsi niż w miastach. Na wsi spadek ten wyniósł 16,6% (167 tys. osób) i był prawie 2-krotnie większy wśród mężczyzn, gdzie wyniósł 21,4% (116 tys. osób), niż wśród kobiet - 11,1% (52 tys. osób), wśród mieszkańców miast wyniósł 10,0% (169 tys. osób) i w podobnym stopniu dotyczył kobiet (spadek o 11,7%, tj. o 94 tys. osób), jak i mężczyzn (o 8,4%, tj. o 75 tys. osób).

Spośród bezrobotnych, spełniających kryteria stosowane w BAEL, w II kwartale 2006 r. 74,1% osób było zarejestrowanych w powiatowych urzędach pracy (przed rokiem - 75,6%, a w poprzednim kwartale - 75,8%). Z tej grupy zasiłek dla bezrobotnych pobierało tylko 12,0% osób (przed rokiem – 10,5%, w poprzednim kwartale - 11,6%).

3.1. Stopa bezrobocia

W II kwartale 2006 r. stopa bezrobocia ogółem wyniosła 14,1% i jej natężenie spadło zarówno w porównaniu z analogicznym okresem poprzedniego roku - o 4,0 pkt, jak i w stosunku do poprzedniego kwartału - o 2,0 pkt.

Stopa bezrobocia dla osób mieszkających w miastach była nieznacznie wyższa niż dla mieszkańców wsi - w II kwartale 2006 r. różnica ta wyniosła 1,4 pkt .W okresie roku stopa bezrobocia w miastach zmalała o 4,4 pkt, na wsi o 3,2 pkt i wyniosła odpowiednio: 14,6% i 13,2%. Zmniejszenie natężenia stopy bezrobocia nastąpiło zarówno w populacji kobiet (o 4,2 pkt), jak i mężczyzn (o 3,8 pkt). Nadal jednak stopa bezrobocia dla kobiet była nieco wyższa niż dla mężczyzn: 14,9% wobec 13,4%.

W porównaniu z I kwartałem 2006 r. spadek stopy bezrobocia był równomierny dla mężczyzn i kobiet (2,1 pkt wobec 1,9 pkt), a biorąc pod uwagę miejsce zamieszkania był nieco większy na wsi niż w miastach (2,6 pkt wobec 1,6 pkt).

3.2. Bezrobotni według wieku

Najwyższą stopę bezrobocia nadal odnotowuje się wśród ludzi młodych, dopiero wkraczających na rynek pracy. W II kwartale 2006 r. sytuacja młodzieży była nadal bardzo niekorzystna, jednak w skali roku zauważalna była dość znaczna poprawa. W porównaniu z analogicznym okresem ubiegłego roku natężenie stopy bezrobocia dla osób w wieku 15-24 lata spadło o 9,9 pkt (z 39,9% do 30,0%), jednak wciąż było ponad 2-krotnie wyższe niż dla całej populacji. Nadal najniższa stopa bezrobocia występowała wśród osób w wieku 45 lat i więcej – 11,0%.

Blisko ¾ ogółu bezrobotnych stanowiły osoby w wieku produkcyjnym mobilnym (18-44 lata), w populacji mężczyzn odsetek ten wyniósł 70,9%, w populacji kobiet 74,7%.

3.3. Bezrobotni według poziomu wykształcenia

Wśród bezrobotnych najniższy odsetek stanowiły osoby z wykształceniem wyższym. Stopa bezrobocia dla tych osób w II kwartale 2006 r. wyniosła 5,4%. Nadal najwyższy odsetek bezrobotnych notuje się wśród osób bez przygotowania zawodowego i o najniższym poziomie wykształcenia. W II kwartale 2006 r. wśród osób z wykształceniem gimnazjalnym i niższym stopa bezrobocia wyniosła 23,4%, wśród osób z wykształceniem średnim ogólnokształcącym oraz z zasadniczym zawodowym - 17,1%.

Obniżenie natężenia bezrobocia odnotowano wśród wszystkich osób niezależnie od poziomu posiadanego wykształcenia, zarówno w porównaniu z II kwartałem 2005 r. jak i z I kwartałem 2006 r.

W skali roku spadek stopy bezrobocia był odwrotnie proporcjonalny do poziomu uzyskanego wykształcenia: największy wystąpił wśród osób z wykształceniem gimnazjalnym i niższym (o 4,8 pkt), najmniejszy wśród osób legitymujących się wykształceniem wyższym (o 1,4 pkt).

W okresie kwartału spadki natężenia stopy bezrobocia były mniejsze, największy - o 3,9 pkt - odnotowano wśród osób z wykształceniem średnim ogólnokształcącym, najmniejszy - o 1 pkt - wśród osób z wykształceniem wyższym.

3.4. Bezrobocie absolwentów

W II kwartale 2006 r. pracy nie miało 146 tys. absolwentów różnego rodzaju szkół, było to więcej o 22 tys. osób, tj. o 17,7% niż przed rokiem i o 11 tys., tj. o 8,1% niż w poprzednim kwartale. Pomimo tych zmian, na skutek wzrostu liczby pracujących absolwentów, stopa bezrobocia dla tej zbiorowości zmalała: w porównaniu z II kwartałem 2005 r. o 6,8 pkt (z 35,6% do 28,8%), a w porównaniu z I kwartałem 2006 r. o 4,8 pkt (z 33,6%).

Podobnie jak przed rokiem, w II kwartale 2006 r. większe natężenie bezrobocia występowało wśród absolwentów zamieszkałych na wsi niż w miastach (39,8% wobec 22,9%), natomiast wśród mężczyzn i kobiet kształtowało się na podobnym poziomie (28,9% wobec 28,6%).

Tak jak przed rokiem, najmniej bezrobotnych było wśród absolwentów szkół wyższych. W II kwartale 2006 r. stopa bezrobocia dla tej grupy wyniosła 17,5%. W największym stopniu bezrobocie dotyczyło absolwentów zasadniczych szkół zawodowych, stopa bezrobocia dla tej zbiorowości wyniosła 50,0%. Wśród absolwentów szkół średnich zawodowych i ogólnokształcących kształtowała się na poziomie 34,2% i 45,9%.

3.5. Źródła bezrobocia

W II kwartale 2006 r. główną przyczyną zaprzestania pracy przez osoby bezrobotne uprzednio pracujące była likwidacja stanowiska lub zakładu pracy. Powód ten wskazało 39,4% ogółu tej populacji (przed rokiem 41,7%). Wzrósł odsetek osób bezrobotnych, które zaprzestały pracy wskutek wygaśnięcia umowy na czas określony, w II kwartale 2006 r. wynosił on 30,1% (przed rokiem 29,1%). W porównaniu z II kwartałem 2005 r. wzrósł również odsetek osób, które zrezygnowały z pracy ze względów osobistych, rodzinnych lub z powodu choroby - z 6,3% do 7,4%.

Większość osób z omawianej populacji uprzednio pracowała w sektorze prywatnym - 79,5% (w II kwartale 2005 r. oraz w I kwartale 2006 r. - 78,5%).

Analiza według sektora ekonomicznego ostatniego miejsca pracy wykazała, że najwięcej spośród osób bezrobotnych uprzednio pracowało w sektorze usługowym - 50,4% (w II kwartale 2005 r. - 49,6%, w I kwartale 2006 r. - 51,5%), w sektorze przemysłowym pracowało 45,5% (w II kwartale 2005 r. - 45,7%, w I kwartale 2006 r. - 43,2%), a w sektorze rolniczym 4,1% (w II kwartale 2005 r. - 4,7%, w I kwartale 2006 r. - 5,3%).

Najwięcej bezrobotnych ostatnio pracowało w zawodach z grupy: robotnicy przemysłowi/rzemieślnicy (25,7%), pracownicy przy pracach prostych (19,1%), pracownicy usług osobistych/sprzedawcy (18,1%), operatorzy/monterzy maszyn/urządzeń (13,3%). Ponad połowa spośród bezrobotnych uprzednio pracujących to osoby ze stażem w ostatnim miejscu pracy nie przekraczającym 3 lat (46,7% - krótszym niż rok, a 20,2% - 2-3-letnim).

3.6. Bezrobocie długotrwałe

Przeciętny czas poszukiwania pracy przez osoby bezrobotne w II kwartale 2006 r. wyniósł 19 miesięcy. Kobiety poszukiwały pracy o blisko miesiąc dłużej niż mężczyźni. W porównaniu z analogicznym okresem poprzedniego roku przeciętny czas poszukiwania pracy uległ wydłużeniu o niespełna miesiąc.

Podobnie jak w roku ubiegłym, najdłużej poszukiwali pracy bezrobotni o najniższych kwalifikacjach zawodowych (z wykształceniem podstawowym - przez 24 miesiące, zasadniczym zawodowym – przez 21 miesięcy), najkrócej zaś - z wykształceniem wyższym - przez 13 miesięcy.

W II kwartale 2006 r. liczba bezrobotnych długotrwale poszukujących pracy wyniosła 1209 tys. osób i w stosunku do analogicznego okresu ubiegłego roku była niższa o 423 tys., tj. o 25,9%. W porównaniu z poprzednim kwartałem liczba długotrwale bezrobotnych zmniejszyła się o 140 tys. osób, tj. o 10,4%. Udział długotrwale poszukujących pracy w ogólnej liczbie bezrobotnych wynosił 51,2% i w stosunku do II kwartału 2005 r. zmalał o 2 pkt, a w porównaniu z I kwartałem 2006 r. wzrósł o 1,2 pkt. Najwyższy odsetek długotrwale bezrobotnych - 59,9%, odnotowano wśród osób w wieku produkcyjnym niemobilnym (45-59 lat dla kobiet i 45-64 dla mężczyzn).

W II kwartale 2006 r., długotrwałe bezrobocie w większym stopniu dotyczyło kobiet niż mężczyzn. W populacji bezrobotnych kobiet udział długotrwale bezrobotnych wynosił 53,1%, a wśród mężczyzn - 49,4%. W ciągu roku odsetek długotrwale poszukujących pracy zmniejszył się o 2,7 pkt wśród mężczyzn i o 1,2 pkt wśród kobiet, natomiast w stosunku do I kwartału 2006 r. wzrósł zarówno wśród kobiet (o 1,5 pkt), jak i mężczyzn (o 0,9 pkt).

W II kwartale 2006 r. bezrobocie długotrwałe w podobnym stopniu dotyczyło mieszkańców miast i wsi. W miastach spośród długotrwale poszukujących pracy 50,8% osób było w wieku produkcyjnym (56,6% w wieku niemobilnym), na wsi 51,8% (65,2% w wieku niemobilnym). W ciągu roku odsetek osób długotrwale bezrobotnych zmniejszył się w miastach o 2,2 pkt, na wsi o 1,7 pkt, natomiast w stosunku do poprzedniego kwartału wzrósł jednakowo w miastach i na wsi o 1,2 pkt.

4. BIERNI ZAWODOWO

W II kwartale 2006 r. zbiorowość biernych zawodowo liczyła 14537 tys. osób i stanowiła 46,4% ogółu ludności w wieku 15 lat i więcej.

Liczba osób biernych zawodowo w porównaniu z analogicznym okresem 2005 r. zwiększyła się o 314 tys., tj. o 2,2%, w stosunku do poprzedniego kwartału pozostała na podobnym poziomie. Nadal w zbiorowości tej przeważały kobiety, które stanowiły 60,8% ogółu biernych zawodowo. Podobnie jak przed rokiem, większość ludności biernej zawodowo mieszkała w miastach (63,1%).

Osoby w wieku produkcyjnym stanowiły 51,3% populacji biernych zawodowo. Wśród tej grupy osób głównymi przyczynami bierności były: nauka i uzupełnianie kwalifikacji - 27,1%, choroba lub niesprawność - 24,2%, obowiązki rodzinne i związane z prowadzeniem domu - 17,8%, emerytura - 14,7%. W II kwartale 2005 r. analogiczne wskaźniki wynosiły: 31,6%, 24,5%,14,7% i 13,8%. W II kwartale 2006 r. wzrósł odsetek osób zniechęconych bezskutecznością poszukiwania pracy i wynosił 7,7% (579 tys.) biernych zawodowo w wieku produkcyjnym (w II kwartale 2005 r. odsetek ten wynosił 5,1%).

Podsumowanie

Wyniki Badania Aktywności Ekonomicznej Ludności przeprowadzonego w II kwartale 2006 r. wskazują na poprawę sytuacji na rynku pracy.

W porównaniu z II kwartałem 2005 r. zaobserwowano:

• zmniejszenie liczby osób bezrobotnych niezależnie od miejsca zamieszkania i płci,
• wzrost liczby pracujących w populacji mężczyzn, jak i kobiet, w miastach i na wsi
• zmniejszenie obciążenia pracujących osobami niepracującymi (wskaźnik liczony dla osób w wieku 15 lat
i więcej),
• wzrost liczby pracowników najemnych posiadających umowę o pracę na czas określony,
• zmniejszenie liczby osób poszukujących innej pracy niż dotychczasowa, ale nadal dla ponad połowy
z nich powodem pozostaje chęć poprawy warunków finansowych,
• spadek stopy bezrobocia wśród absolwentów, jednak blisko 1/3 z nich nadal nie miała pracy,
• spadek stopy bezrobocia wśród osób w wieku 15–24 lata, ale w dalszym ciągu była ona ponad 2-krotnie
wyższa niż dla całej populacji,
• zmniejszenie liczby osób długotrwale bezrobotnych (13 miesięcy i więcej),
• wzrost liczby osób biernych zawodowo, nadal połowa tej populacji to osoby w wieku produkcyjnym (18 – 59/64 lat), a najczęściej występującymi przyczynami bierności w tej grupie, tak jak dotychczas, pozostają: nauka, choroba lub niesprawność i obowiązki rodzinne; zwiększył się odsetek osób biernych zawodowo z powodu sprawowania obowiązków rodzinnych oraz odsetek osób zniechęconych bezskutecznością poszukiwania pracy.

W porównaniu z I kwartałem 2006 r. odnotowano spadek liczby osób bezrobotnych, dotyczył on zarówno populacji kobiet jak i mężczyzn, mieszkańców miast i wsi, zwiększyła się populacja pracujących, a populacja biernych zawodowo pozostała na podobnym poziomie.