Aktywność ekonomiczna ludności VII-IX 2006

Przeczytaj także: Aktywność ekonomiczna ludności IV-VI 2006

Przeciętny tygodniowy czas pracy w głównym miejscu pracy był zbliżony do tego sprzed roku: w sektorze publicznym wynosił 38,4 godz., a w sektorze prywatnym 42,9 godz.

Najdłużej pracowali pracodawcy, których tygodniowy czas pracy to 51,6 godz., najkrócej pomagający członkowie rodzin – 33,5 godz. Wartości te kształtowały się na poziomie ubiegłorocznych.

W III kwartale 2006 r. w niepełnym wymiarze czasu pracowało 1432 tys. osób, czyli 9,6% ogółu pracujących, w porównaniu z III kwartałem 2005 r. było to mniej o 1,2 pkt. W dalszym ciągu w niepełnym 8 wymiarze czasu częściej pracowały kobiety niż mężczyźni (12,6% wobec 7,1%), a także mieszkańcy wsi w porównaniu z mieszkańcami miast (12,8% wobec 7,5%).

2.3. Niepełnozatrudnieni

W III kwartale 2006 r. populacja niepełnozatrudnionych liczyła 428 tys. osób i stanowiła 2,9% ogółu pracujących. Ponad połowę tej populacji stanowiły kobiety (62,1%). Zjawisko to w większym stopniu dotyczyło mieszkańców miast niż wsi (56,8%wobec 43,2%).

Niepełne zatrudnienie częściej obejmowało pracujących w sektorze prywatnym (68,9%) niż publicznym. Najczęściej niepełnozatrudnionymi byli pracownicy najemni, którzy stanowili 69,6% ogółu tej populacji. Odsetek pracodawców i pracujących na własny rachunek wśród niepełnozatrudnionych wynosił 16,4%, natomiast pomagających członków rodzin -14,0%.

2.4. Pracujący w więcej niż jednym miejscu pracy

W III kwartale 2006 r. w więcej niż jednym miejscu pracy pracowało 1118 tys. osób, czyli 7,5% ogółu pracujących. Liczba ta w skali roku zmniejszyła się o 49 tys. (tj. o 4,2%), a w porównaniu z poprzednim kwartałem nieznacznie wzrosła (o 21 tys. osób tj. o 1,9%).

Wśród pracujących w więcej niż jednym miejscu pracy większość stanowili mężczyźni. Ich udział w tej populacji wynosił 62,9% i był o 1,8 pkt mniejszy niż w III kwartale 2005 r. Dodatkową pracę posiadała co 9-ta pracująca osoba mieszkająca na wsi i co 20-ty mieszkaniec miast. Była ona najczęściej wykonywana przez pracowników najemnych, pracujących w pełnym wymiarze czasu pracy (81,5% populacji pracujących w więcej niż jednym miejscu pracy). Podobnie jak przed rokiem, dodatkowa praca podejmowana była najczęściej w rolnictwie (55,5% ogółu pracujących dodatkowo), w edukacji (8,3%), w obsłudze nieruchomości i firm (7,2%) oraz w handlu i naprawach (6,4%). Pracę dodatkową najczęściej posiadały osoby, których główne miejsce pracy znajdowało się w przetwórstwie przemysłowym (24,3%), edukacji (14,5%), handlu i naprawach (10,6%) oraz w ochronie zdrowia i pomocy społecznej (9,4%).

2.5. Pracujący poszukujący innej pracy (głównej lub dodatkowej) niż obecnie wykonywana

W III kwartale 2006 r. 943 tys. osób poszukiwało innej pracy niż obecnie wykonywana, co stanowiło 6,3% ogółu pracujących (przed rokiem – 7,8%, a w poprzednim kwartale –6,8%).

Nadal najważniejszą przyczyną poszukiwania pracy pozostaje chęć polepszenia warunków finansowych. Powód ten wskazało 536 tys. osób, czyli 56,8% ogółu poszukujących innej pracy(przed rokiem 53,8%). Drugą w kolejności grupę stanowiły osoby poszukujące stałej pracy - w III kwartale 2006 r. było to 189 tys. osób, tj. 20,0% (przed rokiem 22,7%).

Zamiar zmiany pracy nieco częściej deklarowali mężczyźni niż kobiety. Innej pracy poszukiwało 6,9% spośród wszystkich pracujących mężczyzn i 5,6% spośród kobiet. Wyższy odsetek poszukujących innej pracy występował wśród pracujących mieszkających na wsi: 7,0% wobec 5,9% w miastach.

Wśród poszukujących innej pracy przeważały osoby z wykształceniem zasadniczym zawodowym (31,5%) oraz średnim zawodowym i policealnym (28,5%). Osoby z wykształceniem wyższym stanowiły 21,7% tej populacji. Innej pracy poszukiwali przede wszystkim pracownicy najemn (70,2% ogółu poszukujących innej pracy). Ponad 80% spośród osób poszukujących innej pracy to pracownicy sektora prywatnego, a ponad ¾ omawianej populacji to osoby w wieku 20–44 lata, co stanowiło 8,0% ogółu pracujących w tym wieku.