e-Społeczności w działaniach PR

Przeczytaj także: Narzędzia PR w Internecie

Złamanie podstawowych zasad konstytuujących istnienie wirtualnych społeczności może się, owszem, wydawać bardzo pociągające, jednak nawet w krótkiej perspektywie jest to działanie wyłącznie szkodliwe. Może doprowadzić do dezintegracji społeczności i utraty wiernych oraz zaangażowanych konsumentów lub też do przeniesienia się takiej wirtualnej społeczności w inne miejsce w Sieci.

Motywacje uczestników

Uczestnicy społeczności mogą realizować w nich swoje rozmaite potrzeby, czy to społeczne, czy indywidualne. Potrzeby te nie zawsze są związane z dostępem do informacji na temat produktów czy usług, związane są również z potrzebami wyższego rzędu, będącymi elementem samorealizacji uczestników - potrzebą uczestnictwa w grupie, bycia jej poważanym członkiem, wpływania na decyzje i wybory innych osób.

Motywacje zasadniczo można podzielić na kilka grup. Pierwsza z nich związana jest właśnie z realizowaniem się jej uczestnika jako osoby - pozwala na dzielenie się swoją wiedzą, doświadczeniem. Płaszczyzna ta posiada zarówno wymiar społeczny jak i indywidualny - pozwala na uzyskanie pożądanej opinii w grupie (doradcy, mentora, powiernika, eksperta) jak i rozwój osobisty (dokształcanie się, rozwój intelektualny, artystyczny, itp). Postawa ta zakłada otwarcie na współpracę z pozostałymi uczestnikami i uczestnictwo w grupie.

Druga grupa motywacji nosi charakter społeczno-hierarchiczny - wiąże się z uzyskaniem odpowiedniej pozycji w grupie, z której wynika szacunek i uznanie przez innych jej uczestników. W tej grupie motywacji osoba taka nawet mimowolnie liczy na prestiż, autorytet i władzę związaną z pozycją zajmowaną w grupie (uczestnikom zależy często na wypowiadaniu się pod własnym imieniem i nazwiskiem, często w roli niezależnego, bezstronnego eksperta). W tej grupie motywacji pojawia się niekiedy chęć dominowania nad innymi uczestnikami, doprowadzająca niekiedy do niszczenia społeczności.

Kolejnym powodem dołączania do społeczności (a nawet ich zakładania) jest także chęć posiadania "swojego miejsca" w wirtualnym świecie. Ludzie realizują w ten sposób potrzebę przynależności, budują więzi niekiedy równie silne jak w przypadku stałych spotkań grona przyjaciół znających się od wielu lat. Społeczności internetowe okazują się doskonałą płaszczyzną do dzielenia się swoimi radościami i smutkami, często bardzo głęboko sięgającymi w prywatność użytkowników. Społeczności stają się dla użytkowników po trosze konfesjonałem, po trosze miejscem spotkań bliskich przyjaciół a po trosze odpowiednikiem długiej podróży pociągiem czy samolotem, podczas której tak łatwo dochodzi do głębokich zwierzeń w stosunku do osób pierwszy (i najczęściej ostatni) raz spotkanych.

Członkom społeczności udział w takiej grupie umożliwia realizowanie swoich osobistych i grupowych potrzeb. Pozwala na bycie ekspertem, opiekunem nowych członków grupy, sędzią, rozjemcą. Zaspokaja potrzebę bycia szanowanym, poważanym w określonej grupie. Pozwala też - analogicznie jak w "fizycznych" społecznościach - na zajęcie określonego miejsca w mniej lub bardziej formalnej hierarchii grupy.