Nowe przedsiębiorstwa w Polsce

Przeczytaj także: Mikroprzedsiębiorstwa polskie w 2005 r.

Z punktu widzenia podstawowych cech właścicieli przedsiębiorstw należy podkreślić, że większe szanse na kontynuowanie działalności w dłuższym horyzoncie czasowym mają mężczyźni aniżeli kobiety: w grupie jednostek powstałych w 2001 r., do 2006 r. na rynku pozostawało 45% jednostek należących do mężczyzn i 38% – do kobiet. Największe szanse utrzymania się na rynku mieli też właściciele posiadający wykształcenie wyższe i tacy, którzy wcześniej kierowali już inną firmą (uwzględniając jednocześnie oba kryteria, blisko co drugi przedsiębiorca pozostawał na rynku w 2006 r.).

W stosunku do pierwszego roku prowadzenia działalności, liczba pracujących w badanych przedsiębiorstwach zwiększyła się do 2006 r. o 71%: w zakładach osób fizycznych o 45%, a w przedsiębiorstwach osób prawnych – ponad 2,5-krotnie. Najwyższy wzrost pracujących odnotowano w obsłudze nieruchomości i firm (2,5-krotny), najmniejszy – w hotelach i restauracjach (zaledwie o ⅓).

Znaczącą różnicę w odsetku jednostek pozostających na rynku w 2006 r. odnotowano też między grupą podmiotów, które w pierwszym roku od podjęcia działalności prowadziły działalność inwestycyjną i tymi, które takiej działalności nie prowadziły. W pierwszej z tych grup po 5 latach kontynuowało działalność 60% firm, w drugiej – zaledwie 38%.

Napotykane w trakcie prowadzenia działalności bariery, hamujące jej swobodny rozwój, są odczuwane w podobny sposób przez przedsiębiorstwa, niezależnie od ich wieku. Także i podmioty pozostające na rynku od 5 lat zgłaszają częściej konieczność zwalczania trudności typu popytowego, chociaż intensywność ich odczuwania jest zdecydowanie mniejsza niż w przypadku najmłodszych jednostek, co wynika z silniejszej pozycji, jaką starsze podmioty zdobyły już na rynku (szczególnie dotyczy to intensywności odczuwania trudności związanych z nadmierną konkurencją i obniżaniem cen przez firmy konkurencyjne). Odmienne relacje obserwuje się w ocenie utrudnień wynikających z napotykanych barier typu podażowego. Te przedsiębiorstwa, które prowadzą działalność od kilku już lat, w większym stopniu odczuwają brak wykwalifikowanej siły roboczej, a także wdrażanie na zbyt wąską skalę nowych technologii. Ta ostatnia bariera wynika w dużej mierze z niedostatecznych zasobów finansowych, jakimi dysponują przedsiębiorstwa, co jest spowodowane przede wszystkim opóźnieniami w ściąganiu należności od kontrahentów, a w mniejszym stopniu aniżeli w przypadku najmłodszych podmiotów – z ograniczonego dostępu do kredytów.