Tydzień 44/2007 (29.10-04.11.2007)

Przeczytaj także: Tydzień 43/2007 (22-28.10.2007)

• Rada Polityki Pieniężnej (RPP) pozostawiła wszystkie stopy procentowe bez zmian. Główna stopa NBP będzie na poziomie 4,75%, stopa 7-dniowych interwencji będzie nadal wynosić nie mniej niż 4,75%, stopa lombardowa 6,25%, redyskontowa 5%, a depozytowa 3,25%. RPP podnosiła stopy w kwietniu, czerwcu i sierpniu - łącznie o 75 pkt. bazowych. W ocenie analityków kolejna podwyżka stóp jest spodziewana w listopadzie.
• Według GUS inflacja wrześniowa wyniosła 2,3% r/r (w sierpniu inflacja roczna wyniosła 1,5%, a w lipcu 2,3%).
• Polski rząd chce, by tak nasz kraj, jak i pozostałe kraje Europy były wolne od GMO (organizmów zmodyfikowanych genetycznie).
• Dopiero szybki spadek wartości amerykańskiej waluty w ostatnich tygodniach i przykłady wielu krajów, które osiągają bardzo dobre rezultaty w dywersyfikacji rezerw walutowych i w operowaniu nimi na globalnych rynkach finansowych (Norwegia, Rosja, kraje Zatoki Perskiej, Singapur, a obecnie Chiny) skłoniły NBP do przygotowania nowej, długoterminowej strategii zarządzania rezerwami dewizowymi NBP w latach 2007-2012. Teraz NBP inwestuje w dolary amerykańskie, euro, funty brytyjskie i dolary australijskie, a w nowej strategii zamierza on inwestować także w japońskie jeny, franki szwajcarskie, korony: duńskie, szwedzkie i norweskie. Dotąd NBP stosował następujące instrumenty: depozyty, repo, papiery rządowe i agencyjne, BIS, sovereign bonds, a planuje inwestycje w covered bonds, korporacyjne obligacje, MBS, ABS, akcje, indeksy akcyjne, instrumenty pochodne.
• Prezydenci Litwy, Łotwy i Estonii, potwierdzili w Rydze gotowość wspólnej budowy elektrowni atomowej na Litwie i chcą, by Polska była uczestnikiem tego przedsięwzięcia. Jednak na to spotkanie w Rydze nie przyjechał prezydent Polski. Coraz częściej mówi się, że jeśli Polska wycofa się z udziału w Ignalinie, jej miejsce zajmie Szwecja.
• Pojawiły się nadzieje na możliwość wycofania embarga z 2005 roku na polską żywność eksportowaną do Rosji i na wycofanie polskiej blokady na negocjacje między Rosją a Unią Europejską w sprawie umowy o współpracy i partnerstwie. Podstawą wstrzymania importu polskiej żywności w listopadzie 2005 r. był zarzut, że nasi eksporterzy fałszowali certyfikaty weterynaryjne i fitosanitarne. W rok później w listopadzie 2006 r. Polska zablokowała rozpoczęcie negocjacji między UE a Rosją w sprawie nowej umowy o partnerstwie i współpracy. Nie mogąc dojść do porozumienia z Rosją Polska przekazała dalsze negocjacje w sprawie usunięcia embarga do Komisji Europejskiej. Ostatni komunikat mówi, że od 1 listopada prawo eksportu wędlin i produktów mleczarskich z Polski do Rosji będą miały tylko te zakłady, które zostaną ponownie skontrolowane i uzyskają nowe certyfikaty rosyjskich służb sanitarnych i weterynaryjnych.
• Przeciąga się decyzja w sprawie budowy mostu energetycznego Polska-Litwa. Jeszcze niedawno prezydenci Polski i Litwy zapewniali, że umowa będzie podpisana do końca października, a most będzie gotowy w 2012 r. Litwini chcą jego wybudowania go jak najszybciej, lecz Polska uzależnia sprawę mostu od podziału mocy z nowej elektrowni jądrowej w Ignalinie (Litwa, Polska, Łotwa i Estonia mają ją wybudować do 2015 r., choć zdaniem analityków termin ten już jest praktycznie nierealny). Nasz kraj domaga się 1000-1200 megawatów, zaś Litwini odpowiadają, że możemy otrzymać ok. 700MW dodając, że na przydział mocy jest jeszcze za wcześnie.

Komentarz do wydarzeń gospodarczych

---

REFLEKSJE...

Ubiegły tydzień upłynął pod znakiem święta, które jak żadne inne skłania każdego z nas do poważnej refleksji nad swoim życiem i przemijającym czasem. Skłania nas ono też do spojrzenia za siebie i rozglądnięcia się wokół, ale także do zastanowienia się nad tym, jak żyć dalej. Myślę, że większość z Was wyrwała się chociaż na chwilę z tego codziennego kieratu, w którym dominują obowiązki, zależności i emocje.

W codziennym naszym życiu staramy się pokonywać bieżące trudności oraz przeciwności losu. Nie zawsze starcza czasu i sił, by spokojnie zastanowić się, spojrzeć szerzej i nieco dalej. W te dni, z perspektywy wyznaczonej tradycją spoglądamy także na własną drogę życiową, na dokonane wybory i na filozofię życiową, którą kierujemy się. Nie jest wykluczone, że ktoś z Was w te dni zdecydował się na próbę dokonania korekt w swoim życiu...

Nie miejsce tu i czas, by dzielić się z Wami szczegółowymi przemyśleniami z tych dni. W zamian chcę dziś zaproponować Wam zastanowienie się nad kilkoma problemami związanym z życiem zawodowym i stykiem życia zawodowego z życiem osobistym. Za przewodnik do tych przemyśleń daję Wam kilka wybranych myśli z dorobku naszych poprzedników:

• Żyjemy nie tak jak chcemy, ale jak możemy i potrafimy. Lecz jeśli w coś wierzysz z myślą o przyszłości, warto podjąć próbę realizacji. W tej przyszłości spędzisz resztę życia.
• W życiu są trzy dary: życie i zdrowie, rozumienie świata i swojego otoczenia oraz odwzajemniona miłość innej osoby.
• Życiowa mądrość - umieć czekać i mieć nadzieję.
• Nie miej złudzeń. Równość w świecie ludzi jest tylko na początku i na samym końcu ich życia.
• Na ogół każde rozwiązanie teoretyczne jest bardziej atrakcyjne niż to, co jest realne i realizowalne.
• Stracone życie to przechodzenie obok możliwości bez próby ich poznania.
• Dla innych najczęściej ważne jest to, kim jesteś i jakie masz możliwości. Jednak nie zapominaj, że to co robisz dla innych jest ważniejsze od tego, kim jesteś.

A także

• Chińczycy mówią: nie otwieraj pudełka z robakami, gdy nie wiesz jak go potem zamkniesz. Ja dodaję: w biznesie nie rozpoczynaj nic nowego, gdy nie przemyślałeś jak to potem zakończysz.
• Nie warto rozpoczynać gry, gdy nie ma się zamiaru wygrać.
• Jeśli decydujesz się na rządzenie innymi, małe masz szanse na zachowanie niewinności.
• Nie miej złudzeń. Każda władza korumpuje tego, co ją posiada, ale władza absolutna korumpuje absolutnie.
• Jeśli masz świadomość, że w jakiejś dziedzinie w obecnej firmie, lub w swojej branży osiągnąłeś szczyt kariery to wiedz, że następnym etapem jest tylko upadek.
• Z pracownika możesz uzyskać rzetelną pracę, gdy w firmie jest minimum porządku i konsensusu co do kierunku działań.

A na koniec

• Trzymaj język za zębami. Mówiąc wszystko co wiesz, wygadasz to, czego nie wiesz. To prawda, że niekiedy milczenie jest najlepszą odpowiedzią, jednak milczenia nie utożsamiaj z mądrością.

A teraz zajmijmy się naszymi tradycyjnymi baranami...

1. Sąd Apelacyjny w Brukseli odrzucił zarzuty polskiego rządu o brak bezstronności sędziego Stephena M. Schwebla, który był jednym z sędziów Trybunału Arbitrażowego w Londynie w sporze Eureko z Polską, a dotyczącym prywatyzacji PZU. Sędzia Schwebel był członkiem Międzynarodowego Trybunału Arbitrażowego, który w 2005 roku uznał, że Polska naruszyła postanowienia polsko-holenderskiej umowy o popieraniu i wzajemnej ochronie inwestycji. Teraz, po decyzji Sądu Apelacyjnego w Brukseli, uznającym polski zarzut za bezpodstawny, rozpocznie się drugi etap arbitrażu, w trakcie którego Trybunał oceni poniesione przez Eureko szkody. W 2005 roku Eureko określało na 6 mld zł wysokość odszkodowania, którego chce zażądać od Polski i szacowało, że wysokość szkód rośnie o przynajmniej 1 mld zł rocznie od 2005 roku. Eureko ma obecnie 33% minus jedna akcji PZU. Wypłata odszkodowania nie zmienia prawa Eureko do realizacji aneksu do umowy prywatyzacyjnej PZU, który przewidywał sprzedaż na rzecz Eureko dodatkowego pakietu 21% akcji PZU ( w cenach z 1999r.) oraz wprowadzenie PZU na giełdę.

Polskie Ministerstwo Skarbu uznało, że skierowanie przez Eureko sprawy do zagranicznego trybunału arbitrażowego naruszyło warunki umowy prywatyzacyjnej z 1999 r. więc w lutym i wrześniu br. MSP zażądało do Eureko wycofania sprawy z arbitrażu. Wobec niespełnienia tego żądania, MSP odstąpiło od umowy sprzedaży akcji PZU decyzją z 5 listopada 1999r. W brukselskim sądzie jest jeszcze drugi polski pozew tym razem w sprawie unieważnienia wyroku Trybunału Arbitrażowego. W pierwszej instancji przegraliśmy, a wyrok rozprawy apelacyjnej będzie znany końcem listopada.

2. Ekonomiści firmy doradczej A.T. Kearney co roku publikują ranking Globalization Index wskazujący, w jakim stopniu poszczególne kraje korzystają ze skutków globalizacji. W tym rankingu na 72 oceniane kraje zajęliśmy odległe, 41 miejsce. W opublikowanym ostatnio rankingu czołowe pozycje zajmują: Singapur, Hongkong, Holandia, Szwajcaria i Irlandia. Polska została sklasyfikowana pomiędzy Marokiem a Ukrainą. Zdobyliśmy 298 punktów (dziesiąta w rankingu Estonia uzyskała 652 punkty). W tym rankingu analizie podlega 12 parametrów skupionych w czterech kategoriach: integracja ekonomiczna, kontakty społeczne, połączenia technologiczne i zaangażowanie polityczne. Ocenie podlegają m.in. takie elementy, jak: bezpośrednie inwestycje zagraniczne, handel zagraniczny, liczba użytkowników internetu, zaangażowanie w organizacjach międzynarodowych czy udział w misjach pokojowych ale też poziom turystyki, przyjazdów i wyjazdów biznesowych oraz sumę transferów pieniężnych oraz poziom ludności w danym kraju i wielkość PKB. W ocenie A.T. Kearney w porównaniu z innymi krajami zmiany w Polsce następują zbyt wolno, potrzebna jest poprawa warunków dla inwestorów zagranicznych, w tym upraszczanie prawa oraz zwiększenie swobody prowadzenia działalności gospodarczej. Potrzebna jest też pomoc dla polskich firm chcących inwestować za granicą.