Poczta e-mail a szkodliwe programy

Przeczytaj także: Rekordowa ilość wirusów w 2005 r.

Kolejne zachowania znajdują się daleko za liderami i każde z nich stanowi 3% szkodliwego kodu w ruchu pocztowym.

Trojan dropper. Programy reprezentujące to zachowanie są podobne do trojanów downloaderów; ich celem jest instalowanie szkodliwych programów na zaatakowanej maszynie. Jedyną różnicą jest metoda wykorzystywana do dostarczania szkodliwego programu: trojany droppery przenoszą inne szkodliwe programy wewnątrz siebie, podczas gdy trojany downloadery (jak wskazuje ich nazwa) pobierają je z Internetu. Z danych statystycznych wynika, że cyberprzestępcy wolą wykorzystywać trojany downloadery, które umożliwiają uaktualnianie szkodliwego kodu umieszczanego online.

Exploit. Co ciekawe zachowanie to dość rzadko występuje w ruchu pocztowym, a wiadomości zawierające taki kod zazwyczaj wysyłane są podczas ukierunkowanych ataków hakerskich. Ze względu na to, że coraz mniej użytkowników uruchamia pliki wykonywalne z załączników, exploity zyskują obecnie coraz większą popularność. Exploity są wykorzystywane przez cyberprzestępców w celu uruchomienia kodu na komputerze użytkownika w momencie otwierania przez niego załącznika. Użytkownik nie musi zapisywać pliku wykonywalnego i uruchamiać go z dysku; wszystko następuje automatycznie, bez jego wiedzy czy zgody. Kaspersky Lab przewiduje, że w przyszłości udział eksploitów w szkodliwym ruchu pocztowym zwiększy się, a za kilka lat będą na czołowej pozycji wśród szkodliwych programów rozprzestrzenianych za pośrednictwem poczty elektronicznej.

Zaskakująca jest obecność w pierwszej dziesiątce plików exe chronionych hasłem. Taki werdykt nie oznacza, że plik sam w sobie jest szkodliwy. Program antywirusowy wydaje taki werdykt, aby ostrzec użytkownika przed potencjalnym zagrożeniem. Plik exe chroniony hasłem oznacza samorozpakowujące się archiwa z hasłem. Aby uruchomić taki program, użytkownik musi wprowadzić hasło, tak aby program mógł rozpakować jeden lub więcej plików w celu ich wykonania. Wiele szkodliwych programów jest rozprzestrzenianych w takich samorozpakowujących się archiwach wraz z hasłem podanym w treści wiadomości. Uniemożliwia to rozpakowanie archiwów i wykrycie zawartego w nich szkodliwego oprogramowania przez programy antywirusowe, które skanują ruch pocztowy.

Pierwszą dziesiątkę zamykają programy z klasy TrojWare (1,51%) oraz VirWare (1,15%). TrojWare obejmuje szereg różnych programów trojańskich reprezentujących zachowanie, które nie może zostać skategoryzowane do innej klasy. W rezultacie, nie są one szczególnie interesujące. Pliki wykazujące zachowanie wirusa to zwykle pliki, które zostają zainfekowane na zaatakowanym komputerze. To oznacza, że są one rozsyłane przez użytkownika, który nie jest świadomy tego, że wysyła zainfekowane pliki.