Korupcja w Polsce 2008

Przeczytaj także: Korupcja w Polsce i na świecie 2007

Systemy irygacyjne, które trudno jest monitorować i których utrzymanie wymaga nadzoru specjalistów, stwarzają wiele okazji do korupcji, co prowadzi do marnotrawienia funduszy oraz sprawia, że nawadnianie staje się drogie i ciężko dostępne dla posiadaczy małych gospodarstw rolnych. Szczególny problem stanowi regulacja nawadniania przy użyciu wód gruntowych. Na skutek niedostatecznej regulacji w miejscach takich jak Indie czy Meksyk użytkownicy zużywający duże ilości wody mogą bezkarnie wyczerpywać zasoby wód gruntowych, pozbawiając tym samym małe gospodarstwa rolne środków niezbędnych im do życia. Szacuje się, że w Indiach korupcja podwyższa ceny kontraktów na irygację o ponad 25 procent; pieniądze te są rzekomo dzielone pomiędzy urzędników, a następnie przekazywane w górę w systemie politycznym, co czyni krąg zmowy szczególnie trudnym do przerwania.

4. Energia wodna

Skala inwestycji w tym sektorze (szacowane na 50-60 miliardów dolarów amerykańskich rocznie w nadchodzących dekadach) oraz wysoce skomplikowane, niepowtarzalne rozwiązania konstrukcyjne stosowane w nich stanowią podatny grunt dla korupcji przy projektowaniu, przetargach i budowie wielkich zapór na świecie. To może skutkować zwiększonymi kosztami projektu i prac, niedostosowanymi do potrzeb społeczności i warunków lokalnych. Duże przesunięcia środków finansowych i programy wyrównujące dla osób dotkniętych przez wskazany problem, również okazały się podatne na korupcję, zwiększając tym samym społeczne koszty.

Woda: sektor wysokiego ryzyka korupcji

Globalny Raport Korupcji 2008 wysuwa wstępne wnioski, dlaczego sektor wodny jest wyjątkowo korupcjogenny:

a) zarządzanie wodą odbywa się pomiędzy różnymi agencjami/resortami. Woda często opiera się prawnej i instytucjonalnej klasyfikacji, tworząc luki w systemie nadzoru i sprawiając, że zarządzanie rozproszone jest po różnych krajach i instytucjach, co pozostawia łatwe do wykorzystania furtki w przepisach. Zarządzanie wodą jest w większości krajów postrzegane jako kwestia w dużej mierze techniczna. Jest ono zazwyczaj traktowane jak wyzwanie inżynieryjne. Wzgląd na polityczny i humanitarny aspekt wody, w tym na kwestię korupcji i jej kosztów, jest ograniczony.

b) woda wiąże się z dużym przepływem publicznych pieniędzy. Woda jest dwukrotnie bardziej kapitałochłonna niż inne media. Duże projekty zarządzania wodą, nawadniania i budowy zapór są skomplikowane i trudne do znormalizowania, co sprawia, że jej zdobywanie jest lukratywne, a wszelkie manipulacje trudne do wykrycia.

c) prywatne inwestycje w wodę rosną w krajach, o których wiadomo, że istnieje w nich wysokie ryzyko korupcji. Dziewięć na dziesięć rynków, na których wzrasta udział sektora prywatnego w infrastrukturze wodnokanalizacyjnej, to kraje o wysokim ryzyku korupcji, co stanowi szczególne wyzwanie dla inwestorów międzynarodowych.

d) nieoficjalni dostawcy, często podatni na korupcję, wciąż grają kluczową rolę w dostawach wody biednym. Nieoficjalni dostawcy wody pełnią istotną funkcję pomostową dostarczając wodę biednym w wielu krajach rozwijających się. Często jednak działają oni w szarej strefie, co sprawia, że cechuje ich skłonność do zawyżania cen i łapówkarstwa.

e) korupcja związana z wodą najbardziej dotyka tych, których głosu nie słychać. Korupcja związana z wodą często dotyka grupy usunięte na margines społeczeństwa; biednych, czy też – w przypadku jej wpływu na środowisko naturalne – przyszłe pokolenia. To wszyscy ci, których głos jest słaby, a ich możliwość domagania się dostępu do informacji – ograniczona.

f) zasoby wody są niewystarczające i ten problem się pogłębia. Zmiany klimatyczne, wzrost populacji, zmieniające się nawyki dietetyczne i rozwój ekonomiczny – wszystkie te czynniki powodują nasilenie się problemu lokalnych niedoborów wody. Im mniej wody jest dostępnej, tym bardziej wzrasta ryzyko korupcji przy zarządzaniu jej zasobami.