Dolny Śląsk: kapitał ludzki 2002-2006

Przeczytaj także: Zarządzanie kapitałem ludzkim: 10 trendów

W wyniku przeprowadzonej analizy stwierdzono, iż w każdym z wymienionych obszarów kapitału ludzkiego lokaty województw kształtowały się odmiennie, inne były również grupy województw według poziomu wartości miernika. Stwierdzono m.in., że największe dysproporcje wystąpiły w przypadku mierników w obszarze zdrowia oraz edukacji, a najmniejsze – w obszarze rynku pracy i potencjału demograficznego.

Największy dystans między skrajnymi województwami, tj. województwem znajdującym się w uporządkowaniu na pierwszym i ostatnim miejscu wystąpił pod względem mierników w obszarze zdrowia oraz edukacji. Aby pokonać ten dystans i osiągnąć poziom porównywalny z plasującym się na miejscu pierwszym województwem, miernik rozwoju dla województw zajmujących ostatnie pozycje musiałby ulec zwiększeniu prawie pięciokrotnie. Relatywnie niska wartość rozstępu miernika kapitału ludzkiego wystąpiła w obszarze potencjału demograficznego i rynku pracy. W przypadku województwa dolnośląskiego, największy dystans do województwa zajmującego pierwsze miejsce w rankingu wystąpił w obszarze zdrowia, a najmniejszy – w obszarze rynku pracy.

Ogólny miernik kapitału ludzkiego w powiatach województwa dolnośląskiego w świetle danych NSP 2002

Z przeprowadzonej analizy wynika, iż zróżnicowanie powiatów województwa dolnośląskiego pod względem ogólnego miernika kapitału ludzkiego liczonego na podstawie danych spisu z 2002 roku było wyższe niż w przypadku województw. Na pierwszych miejscach w rankingu powiatów plasowały się miasta na prawach powiatu: Wrocław, Jelenia Góra oraz Legnica, a na ostatnich powiaty – kłodzki, złotoryjski i wałbrzyski.

Przewaga m. Wrocławia w stosunku do pozostałych powiatów wynikała głównie z wysokich wartości miernika kapitału ludzkiego i zajmowania pierwszych lokat w obszarze edukacji, rynku pracy, zdrowia oraz spójności społecznej i terytorialnej.
Powiat wałbrzyski, zajmujący ostatnią lokatę, odznaczał się m.in. bardzo niskim poziomem kapitału ludzkiego w obszarze zdrowia i potencjału demograficznego oraz niskim poziomem miernika w pozostałych 3 obszarach.

Podobnie jak w przypadku województw, w każdym z wymienionych obszarów kapitału ludzkiego lokaty powiatów kształtowały się odmiennie, inne były również grupy powiatów według poziomu wartości miernika.

Największa dysproporcja w zajmowanych lokatach według wartości mierników kapitału ludzkiego w wyróżnionych obszarach wystąpiła w przypadku m. Wrocławia (m.in. 1 lokata pod względem edukacji i rynku pracy, ale 28 – potencjału demograficznego) i m. Jeleniej Góry (m.in. 2 lokata pod względem edukacji, rynku pracy oraz spójności społecznej i terytorialnej, ale 29 – potencjału demograficznego).