Indeks biznesu PKPP Lewiatan VIII 2008

Przeczytaj także: Indeks biznesu PKPP Lewiatan VII 2008

Indeks Biznesu Polskiej Konfederacji Pracodawców Prywatnych jest wskaźnikiem koniunktury gospodarczej w kraju, obliczanym i publikowanym miesięcznie od początku 2003 r. Powstaje na podstawie prognoz czołówki ekonomistów polskich oceniających koniunkturę na bieżący kwartał, półrocze i cały rok. Liczony jest w skali 100-punktowej, w której 50 odpowiada prognozie wzrostu gospodarczego w granicach 3,5 % PKB rocznie.

Indeks kwartalny, półroczny i roczny

Indeks Biznesu PKPP Lewiatan w sierpniu zyskał po dwa punkty w notowaniu rocznym i półrocznym, osiągając odpowiednio 67 i 70 pkt. Utrzymuje się przewaga indeksu kwartalnego w stosunku do rocznego, co oznacza oczekiwanie osłabienia tendencji wzrostowych gospodarki, jednak będzie to raczej proces stopniowy i da się odczuć wyraźniej dopiero na przełomie roku. Silny popyt płynący przede wszystkim z konsumpcji i inwestycji stabilizuje tempo wzrostu, mimo pogorszenia w eksporcie. Pogarszające się warunki eksportu wpływają na spowolnienie tempa wzrostu produkcji sprzedanej przemysłu. Przedsiębiorstwa redukują bieżącą produkcję obawiając się nadmiernego wzrostu zapasów, ponieważ antycypują pogorszenie opłacalności sprzedaży na eksport i brak perspektyw jej powiększania wobec pogorszenia się koniunktury za granicą.

Utrzymujący się silny wzrost płac gwarantuje wysoki popyt krajowy i chroni przed silniejszym spowolnieniem, ale negatywnie wpływa na rentowność produkcji. Jednocześnie pogarszają się parametry makroekonomiczne gospodarki, rośnie inflacja i deficyt na rachunku obrotów bieżących z zagranicą. Stabilizująco natomiast wpływa na gospodarkę ciągle malejące bezrobocie i zaskakująco niski deficyt budżetowy.

Indeks popytu globalnego (ocenia konsumpcję krajową, eksport, inwestycje krajowe i zagraniczne)

Indeks roczny popytu wzrósł aż o cztery punkty do 84 pkt., a kwartalny o dwa punkty do 83 pkt. Głównym czynnikiem wzrostu popytu konsumpcyjnego jest niesłabnący wzrost płac i ciągły przyrost zatrudnienia przy malejącej stopie bezrobocia. Wprawdzie zatrudnienie rośnie wolniej niż dotąd, ale przy wysokiej dynamice płac nie wpływa to znacząco na osłabienie dynamiki funduszu płac, co pozwala na utrzymanie tempa wzrostu konsumpcji mimo wyższej inflacji. Nie widać też oznak zdecydowanego osłabienia dynamiki inwestycji krajowych, pomimo lekkiego osłabienia rentowności w sektorze przedsiębiorstw. Spowolnienie może przyjść raczej od strony popytu eksportowego, a widać go już w napływie inwestycji zagranicznych, co wynika z ogólnego osłabienia koniunktury na świecie. Należy jednak zauważyć, że dynamika eksportu mimo niekorzystnych tendencji kursowych jest ciągle wysoka i raczej nie można się spodziewać, by groziło nam nagłe załamanie eksportu, przynajmniej w tym roku.