Wydajność produkcji i koszty pracy 2007 r.

Przeczytaj także: Produkcja przemysłowa w UE VIII 2008

Od 2000 do 2007 r. największego spadku średniorocznego wskaźnika zatrudnienia doświadczyły Wielka Brytania i USA (odpowiednio -4.0% i -3.0%).

W 2007 r., średnia ilość przepracowanych godzin w sektorze produkcji zmniejszyła się w 7 na 16 państw i wzrosła również w 7. Średnia liczba godzin nie zmieniła się w pozostałych dwóch państwach - USA i Francji. Spadek liczby godzin, jest mniejszy w porównaniu do całego okresu od 2000 r. do 2007 r., kiedy to spadki zarejestrowało nie 7 a 11 gospodarek. W samym 2007 r. największy spadek średniej liczby przepracowanych godzin odnotowano w Australii i Korei. Największy wzrost natomiast, w Danii (+2.9%) oraz Szwecji (1.1%).

Godzinowe wynagrodzenie w sektorze produkcji oraz jednostkowe koszty pracy

Całkowite wynagrodzenie za pracę w sektorze produkcji wzrosło w 15 na 16 porównywanych gospodarek państw w 2007 r. Największy wzrost odnotowano w Norwegii (+9.5%) i Australii (+6.3%). Wynagrodzenie w USA wzrosło o 1.7%. Jedynym państwem w zestawieniu, w którym całkowite wynagrodzenie za pracę zmniejszyło się, była Japonia.

Wynagrodzenie godzinowe w sektorze produkcji wzrosło tak, jak wynagrodzenie całkowite, mianowicie w 15 na 16 gospodarek państw z zestawienia 2007 r., również z wyjątkiem Japonii. Największy wzrost zanotowano w Korei (+7.8%) i Australii (+6.0%). Wynagrodzenie godzinowe w Stanach Zjednoczonych ze wzrostem 3.5% znalazło się poniżej średniorocznego poziomu rejestrowanego od 1979 r.

Wyrażone w narodowych jednostkach monetarnych, jednostkowe koszty pracy wzrosły w 2007 r., w 10 państwach a zmniejszyły się w 6. Największy wzrost wystąpił w Norwegii (+4.9%) a największy spadek w Tajwanie (-6.5%). Jednostkowe koszty pracy w sektorze produkcji w USA zmniejszyły się o 0.5%.

Jednostkowe koszty pracy w sektorze produkcji, wyrażone w dolarach amerykańskich, wzrosły w 2007 r., w 13 a zmniejszyły się w 3 państwach. Gdyby szacunki były przeprowadzone na podstawie dolarów amerykańskich, jednostkowe koszty pracy w Niemczech, Wielkiej Brytanii i Korei nie były by sklasyfikowane jako te, które się zmniejszyły a te, które wzrosły. W Australii, po raz kolejny z powodu wzrostu wartości dolara australijskiego wobec amerykańskiego, zarejestrowano największą rozbieżność - od wzrostu kosztów jednostkowych pracy +2.8%, wyrażonego w walucie narodowej, do 14,5 procentowego wzrostu kosztów jednostkowych wyrażonego w dolarach amerykańskich.

Wahania kursów wymiany walut są często dominującym czynnikiem, który stoi za zmianami w porównywanych jednostkowych kosztach pracy i konkurencyjności międzynarodowej. W 2007 r., dolar amerykański uległ osłabnięciu w stosunku do większości walut, z którymi był porównywany. Jedynym wyjątkiem były Japonia i Tajwan, których to waluty narodowe spadły na wartości w porównaniu z dolarem. Spadek wartości dolara kontynuuje trend rozpoczęty w 2001 r. W 2007 r., dolar spadł w porównaniu do euro o 9.1%, co jest dziewięciokrotną różnicą w porównaniu do 0.9 procentowego spadku w 2006 r.