Dużo zwolnień, dużo przyjęć

Ostatnie miesiące to czas reorganizacji tych instytucji, które musiały i muszą nadal dostosować swoje struktury do nowej sytuacji, zlikwidować dublujące się, niepotrzebne komórki organizacyjne. Tych problemów nie mają banki, które nie przechodziły aż tak głębokich zmian, ale i one muszą nieco zmienić swoją strukturę w związku z wymogami rynku – większej konkurencji, gorszej sytuacji gospodarczej i wzrastających oczekiwań klientów. Skutkiem tego są liczne zwolnienia w tym sektorze – zarówno w małych, jak i w dużych, ogólnopolskich bankach.

Uwaga na konkurencję!
Nie oznacza to, że bankom nie zależy na nowych pracownikach. Niektóre z nich organizują specjalne programy dla studentów czy absolwentów, proponując im udział w praktykach, programach menedżerskich lub innych wydarzeniach (np. konkursach). Pozwalają one bankowcom przyjrzeć się potencjalnym kandydatom do pracy. Ofertę taką ma m.in. BPH PBK, Bank Millennium czy Citibank Handlowy. Myśląc jednak o pracy w sektorze bankowym pamiętać trzeba, że spośród kilku tysięcy zwolnionych w ostatnim czasie pracowników część jest potencjalną konkurencją dla absolwentów.

Działalność banków skierowana jest z reguły do dwóch rodzajów klientów: indywidualnych i korporacyjnych. Większość z nich oferuje swoje produkty zarówno przeciętnemu Kowalskiemu, jak i firmom, ale rodzaj oferty bardzo różni się w przypadku obu grup odbiorców. Najszybciej obecnie rozwijającym się obszarem bankowości – niezależnie od grupy docelowej, jest bankowość elektroniczna. Na polskim rynku działają zarówno banki wyłącznie wirtualne, np. mBank czy Inteligo, jak i banki „tradycyjne”, które w swojej ofercie mają co najmniej jedno konto, które można obsługiwać przez Internet. Rozwój takiego produktu daje duże możliwości znalezienia pracy osobom łączącym wykształcenie informatyczne z wiedzą finansową.

Drugą poszukiwaną grupą są osoby zdolne sprzedawać usługi bankowe – tzw. doradcy klienta. Ich praca może polegać na wyszukaniu klienta i zachęceniu go do kupna określonych usług. Pracownicy tacy nie tylko bardzo dobrze muszą znać ofertą swojego pracodawcy i konkurencji, ale także być na bieżąco z aktualnymi wydarzeniami i trendami w branży. Ważne jest również, aby miały mocno rozwinięte zdolności komunikacyjne, potrafiły przekonać klienta do swojej oferty, a zarazem wzbudzić zaufanie, gdyż bez tego klient nie powierzy bankowi swoich oszczędności.

Nie tylko banki
Nie można zapomnieć, że specjaliści od finansów nie są ograniczeni tylko do pracy w bankach. Pomijając już działy finansowe, istniejące praktycznie w każdej firmie czy urzędzie, na rynku działa wiele instytucji finansowych, takich jak towarzystwa emerytalne, ubezpieczeniowe, inwestycyjne, biura maklerskie.

Możliwości pracy w takich instytucjach są spore, trzeba jednak pamiętać, że wykonywanie niektórych zawodów związanych z finansami wymaga dodatkowych kwalifikacji. Maklerem może zostać osoba mająca zdany egzamin maklerski, agentem ubezpieczeniowym nie można zostać nie mając licencji PUNU (Państwowego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń). Z drugiej strony należy wziąć pod uwagę, że kryzys, który dotknął banki, w jeszcze większym stopniu odbił się na instytucjach tego typu. Recesja powoduje, że mniej jest chętnych do inwestowania w fundusze inwestycyjne czy wykupywanie drogich polis na życie.

W małej firmie – spec od wszystkiego
Praca w finansach to również miejsca pracy w tysiącach mniejszych i większych firm. Im firma mniejsza, tym osoba zatrudniona jako finansista powinna być bardziej elastyczna, musi załatwiać wszystkie sprawy finansowe danej spółki. W większych organizacjach istnieją całe działy finansowe, w których poszczególni pracownicy specjalizują się w określonych obowiązkach. W takich firmach można zajmować stanowiska począwszy od asystenckich, przez księgowość, aż do np. dyrektora do spraw finansowych.

Te wyższe stanowiska wymagają już posiadania nie tylko wiedzy finansowej (najlepiej potwierdzonej certyfikatami czy licencjami), ale i zdolności menedżerskich. W zamian najlepsi dyrektorzy finansowi mogą liczyć i na kilkanaście tysięcy złotych pensji. Ci, którzy zajmują mniej odpowiedzialne stanowiska, zadowolić się często muszą znacznie niższymi płacami, nawet niewiele większymi od tysiąca złotych – w małych, kilku- czy kilkunastosobowych polskich firmach.