Przenoszenie numeru telefonu - opłaty

Przeczytaj także: Przenoszenie numerów w Polsce: wyrok ETS

UKE podkreśla także, iż coraz więcej klientów oczekuje bezpłatności usługi. Wśród klientów indywidualnych w 2006 r., odsetek ten wynosił ok. 8%, natomiast w 2008 r. wzrósł do ok. 65%. Wśród klientów instytucjonalnych w tym samym okresie wzrost nastąpił z ok. 17% do ok. 61%.

Dodatkowo praktyka europejska wskazuje, iż w niektórych krajach UE nie są pobierane opłaty od abonentów. Jak podaje Urząd tymi krajami są:

• Estonia (zarówno w przypadku przeniesienia numeru w sieci komórkowej jak i stacjonarnej),
• Malta (zarówno w przypadku przeniesienia numeru w sieci komórkowej jak i stacjonarnej),
• Belgia (wyłącznie w przypadku przeniesienia numeru w sieci komórkowej),
• Litwa (wyłącznie w przypadku przeniesienia numeru w sieci stacjonarnej).

Mając na uwadze powyższe, zdaniem Prezesa UKE, należy przyjąć rozwiązanie, aby:

• koszty związane z realizacją uprawnienia do przeniesienia numeru ponosili dostawcy usług w ramach rozliczeń międzyoperatorskich (biorcy numerów), którzy z tytułu przeniesienia pozyskują nowych klientów, a w związku z tym osiągają korzyści,
• biorąc pod uwagę fakt, iż każda opłata może zniechęcać / zniechęca do korzystania z tego uprawnienia, od abonentów nie powinny być pobierane opłaty za przenoszenie numerów, tym bardziej iż jak wynika z badań konsumenckich na przestrzeni 2 lat ilość użytkowników oczekujących bezpłatności tego uprawnienia gwałtownie wzrosła.

W opinii ekspertów brak stosowania przez dostawców usług opłaty za przeniesienie numeru, tj. całkowite wyłączenie użytkownika z rozliczeń pieniężnych w tym zakresie, spowoduje z pewnością jeszcze większy wzrost popularności tej usługi, co pozytywnie wpłynie na rozwój konkurencji oraz poszerzenie możliwości wyboru dla użytkownika (zapewnienie użytkownikom maksymalnych korzyści w zakresie różnorodności, ceny i jakości świadczonych usług).

Mając na uwadze powyższe, w opinii Prezesa UKE, docelowym rozwiązaniem w zakresie opłat pobieranych od użytkowników za przeniesienie numeru jest likwidacja możliwości pobierania przez dostawców-dawców numeru tych opłat. Wymaga to jednak zmiany przepisów prawa.

W związku z tym, w ramach nowelizacji Pt, został zgłoszony projekt stworzenia odpowiedniego przepisu, który ostatecznie ureguluje tą kwestię. Zakładane jest wykreślenie art. 71 ust. 3 Prawa telekomunikacyjnego w obecnym brzmieniu i wprowadzenie na jego miejsce zapisu:

art. 71a. Za przeniesienie numeru nie pobiera się opłat od abonentów i użytkowników końcowych usługi przedpłaconej.

Dotychczasowa praktyka wskazuje, iż najczęstszą przyczyną zmiany (ustalenia) wysokości opłaty detalicznej za przeniesienie numeru było stanowisko Prezesa UKE ustalające wysokość opłaty, spełniającą ww. ustawowy wymóg. Jest to zatem dość skuteczne narzędzie regulujące wysokość przedmiotowej opłaty.

Biorąc pod uwagę wyniki niniejszej analizy, zdaniem Prezesa UKE występują przesłanki uzasadniające zmianę wysokości opłat za przeniesienie, jak również argumenty przemawiające za tym, aby utrzymać dotychczasową wysokość opłat za przeniesienie numeru.