Dodatki do wędlin coraz popularniejsze

Przeczytaj także: Rynek wędlin 2008: producenci nieznani

Jeśli nie one, to co ?

- W najbliższym czasie będzie następowało zwiększenie ilości stosowanych dodatków, w dalszej przyszłości jednak może nastąpić obniżenie dynamiki tego wzrostu lub nawet zmniejszenie ilości stosowanych dodatków. Będzie to konsekwencją wzrostu świadomości wśród konsumentów oraz ogólnej tendencji do bogacenia się naszego społeczeństwa. Spowoduje to częściowy odwrót od stosowania niektórych dodatków oraz zastępowanie ich surowcami uważanymi za mniej szkodliwe lub wręcz prozdrowotne - uważa Michał Wójcik. Przeciwnego zdania jest dyrektor handlowy firmy Chr. Hansen Poland. - Zwiększa się obecnie popyt na dodatki do produktów nisko wydajnych, z wyższej półki. Więcej sprzedajemy ekstraktów olejowych, z papryki czy trawy cytrynowej.

Obecnie rynek wędliniarski jest nasycony. Zaledwie 7 proc. sprzedawanych produktów mięsnych to produkty z wyższej półki.
Procent ten będzie się zmieniał w zależności od zamożności społeczeństwa, a wraz z nim zmieniać się będzie zapotrzebowanie na dodatki do produktów droższych i bardziej ekskluzywnych - wyjaśnia Mosiewicz.

Jeśli chodzi o przyszłość konkretnych dodatków dla przemysłu mięsnego, to trudno powiedzieć, które surowce będą się w najbliższym czasie częściej lub rzadziej pojawiały w produktach końcowych. Oczywiście pojawiają się różne nowe surowce, ale nie zastępują one masowo obecnie używanych dodatków. Na pewno rozwój następuje wielobiegunowo, tzn. pojawiają się zarówno nowe surowce, jak i zmieniają się tendencje w używaniu obecnie stosowanych. Przykładem pewnej zmiany tendencji było np. częściowe zastępowanie chlorku sodu przez chlorek potasu, którego zawartość w takich mieszankach może osiągać 40 proc. Zjawisko to związane było przede wszystkim z modą na produkty o obniżonej zawartości sodu - którego nadmierne spożycie powoduje nadciśnienie tętnicze. Jeśli chodzi o nowe produkty, to zwiększa się zainteresowanie tokoferolami jako substancjami przeciwutleniającymi.

Ponadto wzrasta zainteresowanie dodatkami substancji uważanych za prozdrowotne, np. kwasami omega-3. Ilości dodatków funkcjonalnych bazujących na składnikach czysto naturalnych są dodawane zgodnie z tzw. dobrą praktyką produkcyjną, natomiast w przypadku dodatków funkcjonalnych istnieją przepisy jasno określające te wielkości. Każdy producent musi ich przestrzegać, a końcowy poziom często sprawdzany jest nie tylko w zakładowym laboratorium, ale także w laboratoriach organów kontrolujących gotowe produkty mięsne, czyli w SANEPID- zie czy IJHARiS-ie.

Zdaniem Andrzeja Pawelczaka, konsument będzie miał wybór, gdyż coraz więcej będzie produktów z linii tzw. eko, czyli ekologicznych produkowanych z minimalną ilością dodatków. Trzeba jednak zdać sobie sprawę z tego, że produkcja tzw .niekonwencjonalna jest znacznie droższa i dlatego konsument musi się liczyć z ceną wyższą o 20-30 proc. Jest to zasadnicza różnica powodująca, że tylko nieliczni zmienią swoje dotychczasowe upodobania. W wysoko rozwiniętych krajach świata wyroby ekologiczne stanowią bardzo niski procent produkcji i konsumpcji, np.w Niemczech poniżej 4 proc.