Wielowymiarowa analiza porównawcza

Przeczytaj także: Wycena/analiza porównawcza

Powyższe wskaźniki w zależności od okoliczności przeprowadzania analiz mogą przybierać postać względną lub bezwzględną. W przypadku wielowymiarowej analizy porównawczej, mamy do czynienia z konstrukcją zagregowanego wskaźnika bazującego na kilku grupach wskaźników podstawowych, odnoszących się zarówno do samego podmiotu, jak i jego otoczenia. W przypadku konstrukcji o charakterze względnym, odnoszącym się do grupy podmiotów porównywalnych, wskaźniki tego typu służą głównie uszeregowaniu podmiotów względem siebie. W przypadku konstrukcji wskaźników o charakterze bezwzględnym możemy natomiast mówić zarówno o uszeregowaniu podmiotów względem siebie, jak również o odniesieniu aktualnej sytuacji do sytuacji w okresach historycznych lub do przyjętego wzorca.

Aby skonstruować tego typu wskaźniki, wskazane jest zastosowanie wskaźników podstawowych z różnych grup, pozwalających na scharakteryzowanie wielowymiarowości funkcjonowania podmiotów gospodarczych oraz złożoności ich otoczenia. Do grup tych należą między innymi:

• Wskaźniki rentowności (Rentowność na poziomie FCF, EBITDA, EBIT, Zysku Netto...)
• Wskaźniki efektywności wykorzystania majątku (ROE, ROA...)
• Wskaźniki zadłużenia (Pasywa/Aktywa, Dług netto/Kapitał własny, Dług netto/EBITDA...)
• Wskaźniki płynności (Bieżącej, Szybkiej, Natychmiastowej, EBITDA/Odsetki...)
• Wskaźniki odnoszące się do poziomów wycen (EV/EBITDA, EV/EBIT, P/E...)
• Wskaźniki makroekonomiczne (Dynamika PKB, Poziom stóp procentowych, Stopa bezrobocia, Dynamika sprzedaży detalicznej, Dynamika produkcji przemysłowej...)
• Wskaźniki techniczne (Wolumenowe, Cenowe, Zmienności… )

Następnie po wybraniu i opracowaniu określonych wskaźników podstawowych, należy stworzyć wskaźnik zagregowany, poprzez przypisanie wskaźnikom podstawowym określonych wag. Należy tu pamiętać, że zastosowanie jak największej liczby wskaźników niekoniecznie musi prowadzić do wzrostu efektywności skonstruowanego wskaźnika zagregowanego. Należy tu raczej kierować się wyborem najlepszych wskaźników spośród poszczególnych grup. Często spotykane jest stosowanie do obliczeń w powyższym typie analizy wielkości ustandaryzowanych, czy też posługiwanie się metodami taksonomicznymi.

Jako wzorcową metodę prezentacji stworzonych wskaźników należy uznać prezentacje zarówno wersji względnej jak i bezwzględnej, z analityką pozwalającą na ocenę uzyskanego poziomu w poszczególnych grupach wskaźników podstawowych oraz z wyszczególnieniem miejsc przekroczenia ustalonych poziomów krytycznych wskaźników cząstkowych. Pozwala to zarówno na łatwe uszeregowanie podmiotów i dokonanie generalnej oceny na podstawie łatwo porównywalnych wskaźników zagregowanych w postaci dwóch wartości (względnej i bezwzględnej), jak również na uzyskanie informacji o generalnych źródłach zaobserwowanej wartości i na wykrycie zagrożeń dyskwalifikujących dany podmiot jako cel inwestycyjny.

Metoda ta mimo, iż obarczona wysokimi nakładami pracy niezbędnymi do przeprowadzenia analizy, jest jednak jedną z najlepszych metod do dokonywania analiz szerokiego rynku, zarówno pod kątem wyszukiwania potencjalnych celów inwestycyjnych i ich dalszej dogłębnej analizy, jak również pod kątem dokonywania ogólnej oceny sytuacji rynkowej i segmentacji podmiotów działających na rynku. Należy jednak pamiętać, że o sukcesie tej metody decyduje w równym stopniu skupienie uwagi na optymalizacji konstrukcji zarówno samego wskaźnika zagregowanego i procesu jego budowy, jak również na odpowiednim sposobie prezentacji wyniku, dającym odpowiednią ilość informacji analitycznych przy jednoczesnym zachowaniu wysokiego stopnia przejrzystości i porównywalności opracowanych danych.