Coaching a oszczędzanie

Przeczytaj także: Coaching a strategia firmy

Jak widać z powyższego, źródeł problemu było kilka. Zdecydowano się umieścić serwer komputerowy w klimatyzowanym pomieszczeniu wymieniając procesory i dodając pamięci RAM. Oczywiście uprzednio należało dokonać korekty planu budżetowego. Wyeliminowano główny problem definiując 6 jego źródeł i usuwając tylko 3. Proszę zwrócić uwagę na fakt, że rozwiązanie problemu wynikłego podczas trenowania jednego pracownika, w rzeczywistości okazało się korzystne dla wszystkich pracowników firmy.

Diagram Ishikawy nadaje się do zidentyfikowania praktycznie każdego problemu. W przypadku, kiedy nie potrafimy dostrzec źródła lub uważamy, że znaleźliśmy ich zbyt wiele i nie potrafimy określić priorytetu do zlikwidowania, udajmy się po poradę do naszego zwierzchnika, lub przeprowadźmy burzę mózgów z innymi trenerami. W każdej nazwijmy to „zdrowej” organizacji, prośba o pomoc w takiej kwestii na pewno spotka się ze zrozumieniem.

Nie sposób w tym miejscu opisać każdy możliwy problem, z którym Coach może się zetknąć podczas swojej pracy. Jak już pisałem, używam tego diagramu w celu dokładnego zidentyfikowania problemu, który staje na przeszkodzie w realizacji zamierzonych efektów.

W swojej karierze zawodowej spotkałem się z dość dziwnym wykorzystaniem diagramu Ishikawy. Mianowicie menedżer zarządzający całym przedsiębiorstwem na jednej ze ścian swojego biura miał rozrysowany cały, podlegający mu zakład produkcyjny. Rdzeniem diagramu była firma, główne odnogi były poszczególnym wydziałami, a do nich przypięte stanowiska z nazwiskami osób, które je zajmowały. Były także wszystkie maszyny i urządzenia używane do codziennej działalności. Były procedury i instrukcje Zintegrowanego Systemu Zarządzania Jakością oraz wewnętrzne regulaminy. Wprawdzie nie do końca rozumiem sens takiego zobrazowania poszczególnych składników zakładu, ale uważam, że jeżeli używanie tego narzędzia do innych celów jak odnalezienie źródła problemu przyczynia się do osiągania dobrych rezultatów, to wszystko jest w porządku.

Czy on wie czego wymagasz?

Jako kierownik z awansu, na początku swojej kariery popełniałem podręcznikowe błędy. Jednym z nich było przekonanie, że skoro ja awansowałem spośród wszystkich pracowników to jest pewne, że wszystkie moje polecenia muszą być i będą wykonywane w sposób jakiego użyłbym ja. Mało tego, wszystko będzie zrobione w takim samym czasie i z taką samą dokładnością. Na szczęście miałem możliwość brania udziału w szeregu profesjonalnych szkoleń, które pozwoliły mi na odnalezienie drogi w ciemności. Na jednym ze szkoleń gdzie poznawałem tajniki budowania efektywnego zespołu dowiedziałem się, że przewodzenie warto zacząć od początku, od pokazania kto tu jest szefem i co dla niego będzie priorytetem.

W celu jasnego ustalenia reguł gry i przekazania swoich oczekiwań względem trenowanego pracownika, dobrze jest przygotować sobie małe przemówienie do zespołu. Warto wygłosić takie przemówienie przed całym zespołem, ponieważ robi się to tylko raz i od razu podlegli pracownicy mają jasność z kim mają do czynienia i jak mają postępować. Oczywiście każdorazowo, kiedy do zespołu trafia nowy członek, jego także należy poinformować o ogólnie przyjętych zasadach.

W przemówieniu tym należałoby umieścić krótkie informacje w jakim celu się spotykacie, co było dobre, a co złe w dotychczasowej pracy (jeżeli chcecie coś zmienić to jest dobry czas na poinformowanie o tej zmianie). Należy poinformować pracowników jaki preferujecie styl zarządzania, za jaką pracę i jakie zachowania będziecie nagradzać, a jakich zachowań nie będziecie tolerować. Takie spotkanie jest także dobrą okazją do ustnej pochwały danego pracownika, a spotkanie warto jest zakończyć jakimś miłym akcentem, nawet opowiedzeniem dowcipu.