Ubóstwo w Polsce na tle UE 2008

Przeczytaj także: Skrajne ubóstwo w Polsce, czyli słodko-gorzkie dane

Ubóstwo oceniane z punktu widzenia deprywacji potrzeb

Aby móc lepiej rozpoznać i zilustrować sytuację materialną społeczeństwa w krajach Unii Europejskiej Eurostat oblicza proste i złożone wskaźniki mówiące o możliwości zaspokojenia, różnych potrzeb, w tym wskaźnik deprywacji materialnej. Przy obliczaniu wskaźnika deprywacji materialnej wzięto pod uwagę brak możliwości zaspokojenia, ze względu na problemy finansowe, potrzeb uznanych w warunkach europejskich za podstawowe. W związku z tym, wskaźnika tego nie należy traktować jako wskaźnika poziomu życia a jedynie jako jeden z mierników ubóstwa materialnego.
Za granicę deprywacji materialnej przyjęto brak możliwości zaspokojenia co najmniej 3 z 9 uwzględnionych potrzeb. Interpretując ten złożony wskaźnik należy pamiętać, że przy jego konstruowaniu wzięto pod uwagę bardzo zróżnicowane potrzeby, uwzględniono przy tym zarówno oceny subiektywne jak i mierniki o charakterze obiektywnym. Każda zmiana zestawu potrzeb uwzględnionych przy konstruowaniu wskaźnika wpłynęłaby na jego wartość.

W roku 2008 co szósty mieszkaniec Unii Europejskiej dotknięty był (zgodnie z przyjętą definicją wskaźnika) deprywacją materialną (17%). Najwyższą wartość wskaźnik deprywacji materialnej osiągnął w Rumunii i Bułgarii (50-51%) oraz na Łotwie i na Węgrzech (35-37%), natomiast najniższą – w Luksemburgu, Niderlandach i Szwecji (4-5%).

W Polsce - przynajmniej 3 z 9 uwzględnionych potrzeb - nie mogło w tym czasie zaspokoić 32% osób, czyli prawie dwukrotnie więcej niż średnio w Unii Europejskiej. Jeżeli weźmiemy pod uwagę możliwość zaspokojenia poszczególnych potrzeb, to okaże się, że na opłacenie tygodniowego wyjazdu wakacyjnego nie mogło sobie pozwolić 63% Polaków (w Unii -37% osób), na zjedzenie co drugi dzień pełnowartościowego posiłku (z mięsem, rybą) nie było stać co piątego Polaka (w Unii – co 11 osobę ). Co piątemu mieszkańcowi Polski nie wystarczało pieniędzy na ogrzewanie mieszkania (co 10 mieszkańcowi Unii) a samochodu do prywatnego użytku (niezależnie od jego wartości) nie miało z powodów finansowych 17% Polaków (w Unii - 9%).

O przestrzennym zróżnicowaniu ubóstwa w Polsce - w których województwach najbiedniej?

ubóstwo dochodowe...
Obliczone na podstawie EU-SILC 2008 (według metodologii Eurostatu) przez GUS wojewódzkie wskaźniki zagrożenia ubóstwem relatywnym wahały się od 12 % do 28 %.

Najniższymi wskaźnikami ubóstwa dochodowego odznaczały się województwa mazowieckie oraz śląskie. Najwięcej Polaków zagrożonych biedą dochodową mieszkało w województwach: lubelskim, podkarpackim oraz świętokrzyskim.

Nie zapominajmy jednak o dużym zróżnicowaniu sytuacji dochodowej wewnątrz województw.