Polityka społeczna w UE niezadowalająca

Przeczytaj także: Europejczycy to coraz więksi pesymiści

Badanie to stanowi część opublikowanego 2 lutego 2010 r. sprawozdania Komisji Europejskiej dotyczącego sytuacji społecznej, poświęconego analizie tendencji społecznych w Europie, w tym roku ze szczególnym uwzględnieniem warunków mieszkaniowych.

„To pocieszające, że mimo trudnej sytuacji ekonomicznej większość Europejczyków jest zadowolona ze swojego życia, choć widać też pewne obawy o przyszłość”, powiedział Vladimír Špidla komisarz UE ds. zatrudnienia, spraw społecznych i równości szans. „Dzisiejsze sprawozdanie ponownie pokazuje, jak ważne dla zapewnienia dobrostanu społecznego w przyszłości są nasze starania o promowanie zatrudnienia i wzrost gospodarczy w Europie. Musimy kontynuować te działania w ramach przyszłej strategii 2020, aby UE stała się inteligentniejszą i bardziej przyjazną środowisku społeczną gospodarką rynkową.”

W badaniu Eurobarometru większość Europejczyków wyraziła ogólne zadowolenie z życia, oceniając je na średnio +3,2 punktu (w skali od -10 do +10). Między państwami członkowskimi są jednak duże różnice: największe zadowolenie deklarują mieszkańcy Danii (+8,0), poziom satysfakcji z życia jest wysoki również w Szwecji, Holandii i Finlandii. Najniższy poziom zadowolenia zanotowano w Bułgarii (-1,9), która uplasowała się za Węgrami, Grecją i Rumunią.

W odniesieniu do usług użyteczności publicznej Europejczycy są przeważnie dość niezadowoleni ze sposobu zarządzania administracją publiczną (-1,2 punktu). Mieszkańcy wszystkich państw z wyjątkiem Luksemburga i Estonii uważają, że w ciągu ostatnich pięciu lat sytuacja ta zmieniła się na gorsze i spodziewają się, że w przyszłości jeszcze się pogorszy (wszędzie poza Luksemburgiem).

Pytani o konkretne obszary polityki publicznej, Europejczycy są ogólnie rzecz biorąc zadowoleni z opieki zdrowotnej (+1,3 punktu), od najbardziej zadowolonych mieszkańców Belgii, Holandii i Luksemburga (ponad +5 punktów) po najmniej zadowolonych Bułgarów, Greków i Rumunów (-3 punkty lub mniej).

Największe niezadowolenie Europejczyków budzi sposób radzenia sobie poszczególnych państw z problemami nierówności i ubóstwa (-2 punkty). Tylko respondenci w Luksemburgu i Holandii przyznali w tej dziedzinie ocenę pozytywną, natomiast ankietowani na Łotwie i Węgrzech byli najbardziej niezadowoleni (-5 punktów lub mniej).

Warunki mieszkaniowe

Najnowsze roczne sprawozdanie Komisji Europejskiej dotyczące sytuacji społecznej pokazuje, że Europejczycy wydają na mieszkanie większą część swoich dochodów, niż miało to miejsce dziesięć lat temu (o prawie 4 punkty procentowe więcej), a równocześnie w całej UE gwałtownie wzrosło zadłużenie hipoteczne.

Europejczycy wydają na mieszkanie przeciętnie jedną piątą swojego dochodu do dyspozycji. Czynsz i spłaty kredytu hipotecznego stanowią zaledwie do 30% wszystkich wydatków na mieszkanie w UE, natomiast pozostałe 70% to koszty napraw, utrzymania i opału. W następstwie prywatyzacji sektora mieszkaniowego większość obywateli państw członkowskich w centrum i na wschodzie UE stała się właścicielami swoich mieszkań, w związku z czym koszty napraw, utrzymania i opału stanowią tam około 90% wydatków na mieszkanie.

W sprawozdaniu uwzględniono także jakość mieszkań, stwierdzając że wielu Europejczyków żyje w warunkach poniżej normy i coraz więcej osób o niskich dochodach ma problemy mieszkaniowe.

Społeczne skutki kryzysu

Choć na pełną ocenę skutków społecznych kryzysu jest za wcześnie, w sprawozdaniu rozpatrzono wnioski, jakie płyną z doświadczeń minionych recesji. Z analizy tej wynika, że wydatki na opiekę socjalną przyczyniły się do ochrony osób poszkodowanych w wyniku recesji, jednak prawdopodobieństwo, że osoba bezrobotna otrzyma wsparcie dochodu jest różne w całej UE.

Informacje o badaniu
Badanie Eurobarometru dotyczące klimatu społecznego jest pierwszym z serii dorocznych badań monitorujących subiektywną satysfakcję życiową Europejczyków. Badanie przeprowadzono w maju i czerwcu 2009 r. wśród mieszkańców 27 państw członkowskich UE. Respondentów pytano o opinię w sprawie sytuacji osobistej oraz sytuacji gospodarczej i społecznej kraju, a także o odczucia wobec polityki rządu w różnych dziedzinach, takich jak opieka zdrowotna i system emerytalny.