Parki technologiczne w Polsce

Przeczytaj także: Parki przemysłowe i technologiczne

Dwadzieścia najdynamiczniej rozwijających się parków zajmuje niemal 1,3 tys. ha, z czego zagospodarowanych jest prawie 550 tys. m². Stanowi to niewiele powyżej 3% ich całkowitej powierzchni. Największe są parki z technologiczne z Krakowa, Bełchatowa i Płocka oraz podkarpacki Aeropolis. Ich powierzchnia to odpowiednio 416 ha, 384 ha, 200,4 ha oraz 118 ha. Stanowią one łącznie 88% całkowitej powierzchni dwudziestu najprężniej działających parków. Żaden z pozostałych szesnastu parków nie przekracza pod względem powierzchni 33 hektarów.

70% zagospodarowanego obszaru przypada na Park Bełchatowsko-Kleszczowski, którego wykorzystanie przekracza 380 tys. m². Drugi w kolejności park z Płocka obejmuje 62,6 tys m², a kolejny – Park z Wrocławia – 24,4 tys. m². Dwucyfrowy wynik osiągnęły także Aeropolis i poznański Nickel Technology Park.

Stopień zagospodarowania parków nie pokrywa się jednak z ich wielkością. W największej części są wykorzystane parki z Koszalina i Tarnowa oraz park medyczny z Wrocławia. W przypadku pierwszego z nich stanowi to 72,5% jego 400-metrowej powierzchni. Dwa pozostałe są wykorzystanie w 60%. Do 25% zagospodarowania powoli zbliżają się parki z Gdańska, Technopark Gliwice oraz park Wrocławski. W około 15% wykorzystane są grunty parków Pomorskiego i Poznańskiego. W niemal 10% jest wykorzystany ponadto park z Bełchatowa.

Główną przeszkodą, której parki muszą stawić czoło, jest niedobór środków finansowych. Pozyskanie kapitału na innowacyjne przedsięwzięcie jest trudne ze względu na wysokie ryzyko tych projektów. Stąd niezwykle istotna jest współpraca z funduszami venture capital oraz, w miarę możliwości, tworzenie własnych funduszy tego typu wewnątrz struktury parku.

Powyższe podsumowanie działalności parków nie może jednak być ostateczną oceną ich działalności. W założeniu parki technologiczne, naukowe i przemysłowe są bowiem instytucjami mającymi długofalowy wpływ na lokalną rzeczywistość. Wskazując na liczbę utworzonych miejsc pracy można zauważyć, iż cel ograniczenia bezrobocia należy do tych najłatwiejszych w osiągnięciu. Ważne jest jednak nie tyle stworzenie dużej liczby miejsc pracy, co efektywność wykonywania zadań. Mając na uwadze fakt, iż proces tworzenia innowacji technologicznych jest czasochłonny, nie można po tak krótkim okresie działalności wyraźnie określić, czy istnienie danej organizacji wiąże się z sukcesem czy jego brakiem.