PKPP Lewiatan: Czarna Lista Barier 2010

Przeczytaj także: PKPP Lewiatan: Czarna Lista Barier 2009

Jak wynika z Listy, pozostają dotychczasowe bariery utrudniające funkcjonowanie rynku energii:

• Nie uwolniono cen energii dla gospodarstw domowych, co powoduje ponoszenie dodatkowych obciążeń przez przedsiębiorców.
• Subiektywne i nieprzejrzyste traktowanie zagadnień rynkowych przez Prezesa URE, szczególnie w odniesieniu do wyznaczania cen na pokrycie strat sieciowych i będących podstawą kalkulacji stawek taryfowych dla grupy taryfowej G. Arbitralne ustalanie średniej ceny rynkowej na rok następny na podstawie niepełnych danych znacznie zwiększa ryzyko po stronie przedsiębiorstw dystrybucyjnych i obrotowych.
• Brak prywatyzacji przedsiębiorstw energetycznych i handel energią w ramach największych państwowych grup energetycznych, co ogranicza konkurencję i zniekształca ceny.
• Brak zasad rozdziału bezpłatnych uprawnień do emisji CO2 w latach 2013-2020, co podnosi ryzyko i zniechęca do inwestowania.
• Nieefektywny system wsparcia energetyki odnawialnej. Środki z opłat zastępczych gromadzone są na rachunku NFOŚiGW zamiast wracać do producentów nadwyżek energii odnawialnej, co stymulowałoby inwestycje i ograniczyło wzrost cen energii dla odbiorców końcowych.

W budownictwie

Chociaż w 2009 r. przyjęto kilkanaście ustaw dotyczących procesu inwestycji budowlanych, nie doszło do oczekiwanego przełomu. Wprowadzone stosunkowo nieduże korekty stanu prawnego nie mają istotnego wpływu na ogólny obraz barier w procesie budowlanym. Nadal bolączką w tym sektorze jest przewlekłość i nieprzewidywalność procedur administracyjnych, a prace nad głęboką zmianą ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym trwają już trzeci rok.

Wśród ubiegłorocznych zmian pozytywnie Lewiatan ocenia:

• nowelizację ustawy o gospodarce nieruchomościami, która może usprawnić realizacje inwestycji celu publicznego;
• nowelizację ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, stanowiącą wykonanie orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego, która usunęła krzywdzące inwestorów zasady rozliczania kosztów badań archeologicznych.

Takie rozwiązania mają jednak charakter bardzo wycinkowy i doraźny. W 2009 r. została na przykład uchwalona ustawa o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie lotnisk użytku publicznego. Jest to jednak kolejna „spec-ustawa”, która nie zmieni reżimu inwestycyjnego, w jakim działa większość inwestorów.

Jedyna w ubiegłym roku próba istotnej zmiany reżimu inwestycyjnego nie została jeszcze zakończona, ponieważ przyjęta przez sejm nowelizacja Prawa budowlanego została skierowana przez Prezydenta do Trybunału Konstytucyjnego, który do chwili przygotowania Listy jeszcze nie rozstrzygnął sprawy.

W branżach telekomunikacyjnej i medialnej

• Brak działań umożliwiających uwolnienie i wykorzystanie pasma zajmowanego aktualnie przez analogową telewizję, co wg badań niemieckich mogłoby się przyczynić do dodatkowego 0,6% rocznego wzrostu PKB w latach 2010-2020.
• Utrzymywanie anachronicznej formy Usługi Powszechnej, która zamraża znaczną ilość, tak teraz potrzebnych na inwestycje, funduszy.
• Obowiązek listownego powiadamiania klientów o obniżkach cen usług telekomunikacyjnych co najmniej miesiąc przed planowaną obniżką.

W branży finansowej

Lewiatan wskazuje, iż przedsiębiorcy nie doczekali się:

• Nowelizacji ustawy o ochronie danych osobowych w zakresie wewnętrznego systemu informowania o nieprawidłowościach w firmie.
• Nowelizacji ustawy o „praniu pieniędzy” w zakresie likwidacji obowiązku prowadzenia rejestru wszystkich transakcji, których równowartość przekracza 15 000 Euro.
• Implementacji Dyrektywy 2007/64/WE o usługach płatniczych w ramach rynku wewnętrznego (PSD), która powinna zostać wdrożona do polskiego porządku prawnego do 1 listopada 2009 r. Brak jej implementacji oceniamy w kategorii bariery, ponieważ Dyrektywa ustanawia wspólne standardy realizacji usług płatniczych i zwiększa przejrzystość kosztów ponoszonych przez klientów.
• Prawnego usankcjonowania rejestru niedozwolonych wzorców umownych. Dziś rejestr niedozwolonych klauzul umownych stanowi podstawę do karania przedsiębiorców i jako taki stanowi źródło prawa. Przeczy to konstytucyjnej zasadzie niezmienności źródeł prawa.