Po co są dziennikarze?

Przeczytaj także: Kto porzucił media dla PR?

Standardowa odpowiedź na te pytania jest wszystkim znana. Dziennikarze przekazują nam aktualne informacje na ważne tematy. Bawią nas i opowiadają o zmieniającym się świecie opisując sugestywne historie. Bronią naszych interesów przed możnymi tego świata zadając im ostre pytania i domagając się w naszym imieniu jasnych odpowiedzi. Ujawniają niecne knowania. Pokazują kto nadużywa naszego zaufania. Pamiętają, żeby przedstawiać wszystkie punkty widzenia.

Za czym opowiadają się dziennikarze? Za prawem opinii publicznej do informacji oraz prawem do otwartego i czystego działania w publicznym interesie. Stoją za prawem do swobodnego przepływu informacji i idei oraz prawem do pełnej prawdy, dokładności, równowagi i uczciwej gry w przekazywaniu informacji. Ponad wszystko, dziennikarze są neutralni. Dziennikarze nie jadą na wojnę, żeby walczyć, ale by ją opisać.

Takie właśnie postrzeganie profesji dziennikarskiej pozwoliło stworzyć instytucję mocną, dochodową i oddaną służbie publicznej. Tak rozumiana misja dobrze też służyła mediom. Ale skoro konkurencyjne media przechodzą trudne chwile i odczuwają problemy, które mogą zagrozić ich przyszłości, warto zapytać czy ta misja jest do utrzymania?

W XX wieku dziennikarze poprawili swój profesjonalizm. Uniezależnili się od swoich politycznych patronów i przekształcili w ich ideowych adwersarzy. Nauczyli się wykorzystywać radio, telewizję i Internet jako platformy umożliwiające szybsze dotarcie do większych grup odbiorców oraz przejęli nowe role.

Na przykład, do czasu powstania telewizji nie było prezenterów. Teraz prezenter jest naszym przewodnikiem w czasie wojny, wyborów i innych ważnych i dramatycznych wydarzeń. Takie właśnie dziennikarstwo tworzy współczesność, bo jeśli dziennikarze tracą kontakt z teraźniejszością przestają pełnić swoją główną funkcję - mówienia o świecie współczesnym.

W jakim kierunku zmierza dziś dziennikarstwo? I co powinni robić dziennikarze, żeby zachować ważną funkcję obrońców społecznych interesów? Czy na przykład, dziennikarze zdobędą się na siłę, aby nie ulegać manipulacjom partii politycznych w czasie kampanii wyborczych? Czy wystarczy im odwagi, aby opisywać wpadki najbardziej wpływowych przedsiębiorców? Czy starczy samozaparcia, aby nie tylko opisywać świat, ale także go zmieniać? Zmieniać na lepsze?

Wydaje się, że prasa powinna ściślej łączyć politykę z tym co aktualnie robi rząd i domagać się otwartej debaty nad tym co trapi ludzi. Trudno sobie wyobrazić prasę, która nie stoi po stronie swoich czytelników. A może warto wyjść poza *dyżurną* retorykę i spojrzeć na to trochę inaczej?