Polska: wydarzenia tygodnia 50/2010

Przeczytaj także: Polska: wydarzenia tygodnia 49/2010

• Koncepcja związana z wprowadzeniem obligacji emerytalnych emitowanych przez skarb państwa na rzecz OFE to najczęściej powtarzana koncepcja zabezpieczenia roszczeń przyszłych emerytów i zapewnienie, że nie będzie to generować wzrostu długu publicznego.
• Według Ministerstwa Pracy i Polityki Socjalnej w listopadzie bezrobocie urosło o 0,3 pkt proc. do 11,8 proc. w porównaniu do miesiąca poprzedniego. Liczba osób pozostających bez pracy jest na poziomie 1861 tys.
• NBP podał, że w miesiącu listopad aktywa rezerwowe urosły o 2,14 mld EUR (14,39 mld PLN) do 74,22 mld EUR (302,32 mld PLN) w porównaniu do października. Natomiast aktywa zagraniczne netto były na poziomie 276,86 mld PLN.
• W ramach programu UE "Innowacyjna gospodarka" na lata 2007-2013 przyznano już 63 proc. (umowa cywilnoprawna) z całej puli środków pieniężnych, a na 73 proc. zatwierdzono wnioski.
• Rada Gospodarcza przy premierze proponuje następujące, możliwe do realizacji rozwiązania związane z systemem emerytalnym: redukcję składki przekazywanej do OFE z 7,3% do 3%, zawieszenie składek do funduszy na kilka lat, ograniczenie deficytu ZUS poprzez m.in. zmianę waloryzacji emerytur i przywrócenie wyższej stawki składki rentowej. Rada uważa także, że można wprowadzić specjalne obligacje emerytalne i przekazywać je zamiast bieżących składek do OFE.
• W okresie grudzień 2006 r. - 30 listopad 2010 r. państwo polskie wypłaciło 1,437 mld PLN w formie rekompensat za mienie zabużańskie.
• Według PZPM w miesiącu listopad sprzedano 38077 samochodów (osobowych i dostawczych) - był to wzrost o 24,2 proc. r/r i 11,1 proc. w ujęciu miesięcznym. Ponadto Samar poinformował o wzroście w listopadzie nowo zarejestrowanych samochodów o 31,3 proc. r/r (+17,5 proc. m/m) - odpowiada to 31908 pojazdom (osobowym i z homologacją).
• Według zarządu KGHM w bieżącym roku przedsiębiorstwo uzyska zysk na poziomie 4,5 mld PLN przy przychodzie rzędu 15,4 mld PLN (+7,4 proc. w porównaniu do wrześniowych prognoz).

Komentarz do wydarzeń gospodarczych

---

POLSKA I ROSJA. CZY JESTEŚMY SKAZANI NA SUKCES WE WSPÓŁPRACY GOSPODARCZEJ?

Ostatni okres obfitował w spotkania na najwyższym szczeblu polskich przywódców z ich zagranicznymi partnerami. Nie we wszystkich spotkaniach dominowały sprawy gospodarcze. W tym zakresie na plan pierwszy wysuwa się spotkanie premiera Tuska z kanclerz Merkel i jego wizyta w Ankarze. Jednak w sensie politycznym te zagraniczne wizyty zdominowała wizyta prezydenta Rosji. Oprócz politycznych problemów znaleźliśmy w komunikatach z rozmów także "ślady" problemów gospodarczych. Myślę, że miało to miejsce w spotkaniu Miedwiediew-Tusk i w grupach eksperckich towarzyszących tym rozmowom. Mam więc propozycję, aby uzupełnić je kilku autorskim uwagom.

W ostatnim dwudziestoleciu stosunki polsko-rosyjskie były dalekie od europejskiej normalności. Do dnia dzisiejszego są one zdominowane przez nie do końca wyjaśnione i rozliczone fakty z niedalekiej historii i przez niewygodną dla nas zależność w dostawie surowców energetycznych. Już wyglądało, że pierwszy z tych problemów miał szansę przejść do warsztatów zawodowych historyków i powiększyć zestaw tych problemów, które miały miejsce w przeszło dziesięciowiekowym okresie naszego sąsiedztwa. Były takie nadzieje, że staną się one przede wszystkim przedmiotem naukowych rozważań, lecz katastrofa smoleńska je zburzyła, odżyły dawne emocje i ten problem znowu przysłania nam patrzenie w przyszłość... Drugi problem jest w dalszym ciągu trudnym do rozwiązania, bo tej zależności nie da się szybko zmniejszyć. W pamięci są kilkukrotne zamknięcia dopływu gazu (do Ukrainy i przez nia także tranzytem do Polski), problemy z budową drugiej nitki rurociągu Jamał... Ostatnio podpisaliśmy nową umowę na dostawy gazu. Podjęliśmy tez decyzję o budowie gazoportu. Jednak zadrą jest budowa gazociągu Nord Streem po dnie Bałtyku, a także południowa magistrala gazowa South Streem. Obie omijają Polskę, a na pewno dzięki tym inwestycjom zapewniają Rosji w Zachodniej Europie pozycję dominującą. Alternatywa z dostawami go szczecińskiego gazoportu jest droga (wysokie koszty inwestycyjne, oraz wysoki koszt dostaw). Także zależność od dostaw rosyjskiej ropy jest nam niewygodna.

Uwikłaliśmy się też w niepotrzebny (i chyba nieopłacalny) konflikt z Rosją podejmując decyzję o zakupie litewskiego kombinatu Możejki, co było celem rosyjskich kompanii naftowych. Rosjanie zamknęli rurociąg, do Możejek więc trzeba sprowadzać ropę tankowcami, co kosztuje i w rezultacie płocki Orlen musi dopłacać do tego politycznego interesu. Wiele na to wskazuje, że Rosjanie cierpliwie czekają na to jak sami zaproponujemy im kupno tego kombinatu, a na to wskazują prowadzone rozmowy. Także Rosjanie są zainteresowani udziałem w prywatyzacji Lotosu...

Wszyscy zdają sobie sprawę z tego, że w tych warunkach dyskusja polsko-rosyjska o dalszym rozwoju współpracy gospodarczej jest trudna. Spójrzmy na nią z dystansu:

• według statystyk po Holandii, Niemczech, Włoszech i Francji, jesteśmy piątym partnerem handlowym Rosji w gronie krajów unijnych.
• posiadamy duży deficyt handlowy i w tym roku może on wynieść nawet 7,8 mld euro.
• za pierwsze trzy kwartały roku wzrost naszego eksportu do Rosji wyniósł 36% r/r, jednak wartość importu wzrosła jeszcze szybciej (ceny surowców energetycznych).
• w ostatnich latach nasz eksport stanowiły towary przemysłowe, chociaż w obiegu jest informacja, że pierwszoplanowym naszym eksporterem są rolnicy.
• wśród wyrobów przemysłowych w ostatnich latach dominowała branże motoryzacyjna (w 2008 r. Eksport miał wartość ok. 1 mld euro, w 2009 spadł do 177 mln euro, a w ciągu 8 pierwszych miesięcy 2010 r. Wyniósł ponad 200 mln euro).
• na koniec 2009 r. Polskie inwestycje wyniosły 560 mln USD, a inwestycje rosyjskie w Polsce tylko ok. 270 mln euro.

Powyższe dane wskazują, jak duży jest obszar do zagospodarowania we wzajemnej współpracy...