Nie ma nudnych i złych przemówień

Przeczytaj także: Sztuka prezentacji, czyli jak dotrzeć do odbiorcy?

Zadaj konkretne i bezpośrednie pytanie i poczekaj na odpowiedź. Reakcją może być cisza, uśmiech lub wzruszenie ramion. Taki test pomaga sprawdzić czy wszyscy są na tej samej stronie Twojej "książki".

Zadaj retoryczne pytania i sam na nie odpowiedz. Takie pytania wyprzedzają myśli słuchaczy, "Dlaczego to jest ważne?", "Dlaczego o tym mówi?", "O czym powie za chwilę?". To także znakomity sposób przejścia do następnego "rozdziału" wystąpienia.

Powiedz na co warto zwrócić uwagę. Na przykład, "Warto zapisać o co każdy dziennikarz zapyta na początku wywiadu" albo "Trzy absolutnie najważniejsze zasady zachowania się w czasie kryzysu to ..." albo "Numer naszej bezpłatnej gorącej linii w kryzysie to ..."

Namów słuchaczy do zrobienia czegoś razem. Uśmiechnij się do sąsiada. Przedstaw mu się. Kto ma w domu kota niech podniesie rękę do góry. Kto zapomniał dać mu jeść niech podniesie drugą :-)

Jak zwykle najważniejszy jest wybór optymalnego momentu. Zbyt często wykorzystywanie tych metod niweczy ich skuteczność. Masz pomysł na jakieś oryginalne pytanie "ratunkowe"?

Niedawno zapytałem mojego klienta jak przygotowuje się do wystąpienia na konferencji. "To nic ważnego," usłyszałem. "Będzie tylko 20 osób. Nie przygotowuję żadnych fajerwerków."

Rozumiem, że mój klient uznał to wystąpienia za nieważne dla niego. Ale co na ten temat sądzili jego słuchacze? Dla osoby, która codziennie występuje przed większymi i bardziej wpływowymi grupami jedno wystąpienie więcej, jedno mniej być może nie czyni różnicy. Ale starałem się mu wytłumaczyć, że nie ma nieważnych wystąpień. Wystarczy zastanowić się ile będzie tam osób, które usłyszą go pierwszy i być może ostatni raz.

Każde wystąpienie publiczne jest okazją wywarcia trwałego wrażenia (dobrego lub złego) na słuchaczach. Oczywiście, nikt kto występuje często nie może traktować wszystkich wystąpień jednakowo. Polityk wygłaszający codziennie pięć przemówień nie ma czasu na ćwiczenia każdego przez dwie godziny.

Najprostszą decyzją jest mniej poważne potraktowanie mniejszych lub mniej wpływowych audytoriów. To duży błąd. Złe przemówienie - nawet najkrótsze - długo pozostaje w pamięci. Często zdarza się więc, że mówcy mówią nudno, niedbale i bez polotu. Może to nie szkodzi ich reputacji, ale nie pomaga także. Po prostu, marnują czas słuchaczy. Swój też.

Najlepszą metodą wygłaszania wspaniałych i ważnych przemówień jest poważne podejście do każdej najmniejszej i pozornie błahej okazji kontaktu ze słuchaczami. Publiczne wystąpienia i prezentacje to sztuka, którą albo traktujesz poważnie albo nie. Szanujący się kucharz nie serwuje grupie smakoszy wyśmienitego jadła, a czerstwego chleba i frytek mniej ważnym klientom, bo jest po prostu znakomitym kucharzem, który zawsze trzyma poziom.

Kluczowym elementem pozytywnego podejścia do wszystkich słuchaczy jest założenie: Jesteście dla mnie ważni i jestem szczęśliwy, że mogę do was dzisiaj mówić!

W świecie rozrywki mistrzem takiej filozofii jest Mick Jagger. KAŻDY jego koncert do wulkan energii i fontanna entuzjazmu. Londyn, Paryż, Nowy Jork. Każde miejsce jest ważne. Każdy czuje, że muzyk daje się z siebie wszystko. Czy są wieczory, kiedy Mick Jagger wolałby usiąść w domu z książką zamiast skakać na scenie? Na pewno, ale nigdy nie daje tego odczuć swoim fanom.

Kiedy wygłaszasz przemówienie nigdy nie zostawiaj słuchaczom wątpliwości jak bardzo jesteś podekscytowany możliwością kontaktu z nimi i mówienia do nich właśnie TERAZ.

Nie ma nudnych i złych przemówień. Są tylko nudni i źli mówcy.