Europejska Stolica Kultury 2016: kandydaci a media

Przeczytaj także: Główny ekonomista Credit Agricole wygrywa ranking cytowań

Z kolei Łódź, pewna swojego zwycięstwa, na przegraną zareagowała bardzo gwałtownie. Gromy posypały się na głowy władz regionu, padały także zarzuty o upolitycznienie konkursu i stronniczość komisji. „Łódź jest prawdziwie niezależną europejską stolicą kultury” – mówili przedstawiciele łódzkiego biura ESK. Poczucie krzywdy, jakie mieli łodzianie po ogłoszeniu wyniku dobrze oddaje wypowiedź Marka Janiaka z Fundacji Ulicy Piotrkowskiej – porażka „jest dowodem na to, że Polska nienawidzi Łodzi”. W mediach pojawiało się dużo oskarżeń, głównie pod adresem osób i instytucji zewnętrznych („polskie elity polityczne dokuczają Łodzi”; „Łódź została potraktowana z buta, jak to zazwyczaj bywa”).

Centrum czy regiony? Prasa czy telewizja?

Z raportu wynika, że Lublin był najczęściej prezentowany w mediach, z kolei Warszawa miała najlepszą ze wszystkich miast ekspozycję w telewizji. Najczęściej ESK interesowała się prasa i radio, tylko 16% przekazów to programy telewizyjne.

ESK było ważniejszym tematem dla mediów regionalnych, niż dla ogólnokrajowych – 86% publikacji na temat konkursu ukazała się w mediach regionalnych, a tylko 14% w mediach ogólnopolskich. Które miasto miało szansę zaistnieć w ogólnopolskich mediach? Wszystkie w podobnym stopniu, z niewielką przewagą dla Warszawy. Zwycięzca rankingu, jeśli chodzi o liczbę publikacji – Lublin – w zestawieniu wystąpień w mediach ogólnopolskich znalazł się z kolei na samym końcu.

Popularność nie równa się ekwiwalentowi reklamowemu
Okazuje się, że duża liczba publikacji nie miała przełożenia na potencjalny efekt finansowy. Najwyższy ekwiwalent reklamowy publikacji uzyskały Katowice: ponad 4 miliony złotych. Ten spektakularny efekt (zdecydowanie lepszy nawet niż Warszawy) został osiągnięty dzięki indywidualnej obecności w publikacjach m.in. w Rzeczpospolitej, Gazecie Wyborczej, TVP Info, Polsat News, PR3. Z kolei wysoka liczba informacji o Lublinie nie przełożyła się na wysokość ekwiwalentu reklamowego, ponieważ większość z nich publikowana była w mediach o zasięgu regionalnym, o zdecydowanie niższych cennikach reklamowych niż to jest w przypadku mediów ogólnopolskich. Najniższy ekwiwalent reklamowy uzyskał Gdańsk, mimo, że to właśnie jego akcje były najwyraźniej widoczne w mediach.

Informacje o badaniu
Na potrzeby badania wizerunku miast Instytut Monitorowania Mediów przeanalizował ponad 1500 materiałów (676 prasowych, 607 radiowych oraz 248 telewizyjnych) z okresu 13 października 2010 – 12 stycznia 2011 (okres 3 miesięcy od dnia ogłoszenia składu krótkiej listy finalistów).

Do pobrania: