UKE a rynek telekomunikacyjny 2006-2011

Przeczytaj także: Firmy a rynek telekomunikacyjny 2010

Całkowita wartość rynku usług dostępu do sieci Internet w 2010 r., liczona przychodami ze sprzedaży usług klientom końcowym, osiągnęła wartość ponad 4,8 mld zł.

Usługi szerokopasmowego dostępu do sieci dostarcza kilkunastu znaczących operatorów telekomunikacyjnych. Oprócz największych dostawców Internetu istniała także duża grupa mniejszych ISP posiadających ok. 15,8% udziału w detalicznym rynku usług szerokopasmowych. Dzięki ich aktywności konsumenci mają możliwość uzyskania dostępu do Internetu na obszarach niebędących przedmiotem zainteresowania większych przedsiębiorców telekomunikacyjnych.

W 2010 r. nadal największą popularnością cieszyły się stacjonarne łącza szerokopasmowe o przepływności do 2 Mbit/s włącznie. Ich udział w rynku wynosił 58%. Około 31% łączy stanowiły przepływności z przedziału od 2 do 10 Mbit/s, 11% łączy dostarczało usługi szerokopasmowe z prędkością wyższą niż 10 Mbit/s. Porównując dane z 2005 r. warto podkreślić, że 35% udziału w rynku stanowiły wtedy łącza o przepływności do 144 kbit/s.

W wyniku pojawienia się konkurencji spadły ceny za dostęp do Internetu. W grudniu 2010 r. za łącza o prędkości 1 Mbit/s, przy umowie na 24 miesiące, użytkownik płacił TP 44 zł, a więc o 70% mniej niż w 2005 r., kiedy cena wynosiła prawie 140 zł.

4. Infrastruktura telekomunikacyjna

4.1. Wdrażanie ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych

Prowadzenie inwestycji ułatwiają przepisy ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych. Ustawa przewiduje, że jednostki samorządu terytorialnego (JST) mogą prowadzić działalność telekomunikacyjną, a także budować sieci w ramach podejmowanych fakultatywnie zadań własnych o charakterze użyteczności publicznej. Do budowy sieci można wykorzystywać też infrastrukturę energetyczną, gazową i kanalizacyjną. Nowe przepisy przewidują wprowadzenie tzw. odrębnej własności włókien światłowodowych – każde z włókien w kablu może należeć do innego inwestora, co pozwoli wspólnie inwestować w budowę sieci. Założeniem nowej ustawy jest także regulowane wykorzystywanie kanałów technologicznych będących w dyspozycji zarządców dróg oraz dostępu do pasa drogi. W planach zagospodarowania przestrzennego gminy nie będą mogły zakazywać inwestycji telekomunikacyjnych bez podstawy prawnej.

Ustawa objęła nową regulacją dostęp do infrastruktury budynkowej niezależnie od jej statusu własnościowego. Wprowadziła także zmiany w przepisach dotyczących prawa drogi oraz specjalne regulacje w prawie budowlanym i zagospodarowania przestrzennego, umożliwiające sprawniejsze budowanie sieci regionalnych. Zadaniem Prezesa UKE będzie coroczna inwentaryzacja sieci telekomunikacyjnych w całym kraju i tworzenie na jej podstawie map, dzięki którym będzie można się dowiedzieć, gdzie warto inwestować. Dla wsparcia inwentaryzacji uruchomiony zostanie System Informowania o Infrastrukturze Szerokopasmowej (SIIS). System ten jest dedykowany do przekazywania danych na temat infrastruktury telekomunikacyjnej (technologia, parametry techniczne infrastruktury i jej lokalizacja) oraz publicznych sieci telekomunikacyjnych (węzły, systemy transmisyjne, punkty styku sieci) wykorzystywanych do świadczenia usług telekomunikacyjnych. Opublikowanie wyników inwentaryzacji umożliwi realizację inwestycji w budowę infrastruktury szerokopasmowego dostępu do Internetu oraz pozwoli na znaczące usprawnienie planowania i budowy publicznych oraz prywatnych sieci telekomunikacyjnych.

Nowe przepisy mają ponadto usprawnić proces wydatkowania unijnych funduszy przeznaczonych na budowę szerokopasmowego dostępu do Internetu.