Polityka klimatyczna UE groźna dla polskiej gospodarki

Przeczytaj także: Miks energetyczny rządu a koszty uprawnień do emisji CO2

Przedstawiony przez KE dokument zmierza do kontynuacji i zaostrzenia dotychczasowej polityki klimatycznej UE, wyrażonej głównie przez tzw. Pakiet klimatyczno – energetyczny. Jak pokazują dotychczasowe analizy, polityka ta jest ogromnym zagrożeniem dla polskiej gospodarki, przemysłu i konsumentów, przede wszystkim ze względu na wywoływany skokowy wzrost cen energii, a także ze względu na szereg innych niekorzystnych skutków jak np. zaburzenie rynku energii, wstrzymanie inwestycji energetycznych, spadek wartości polskich firm energetycznych oraz zagrożenie konkurencyjności przedsiębiorstw z branż energochłonnych. Negatywną ocenę tej polityki Krajowa Izba Gospodarcza przedstawiła w stanowisku z dn. 6 kwietnia 2011.

Przedstawiona przez KE mapa drogowa do roku 2050 nie proponuje żadnych środków, które mogłyby złagodzić negatywne skutki unijnej polityki klimatycznej dla Polski. Dokument ten nie uwzględnia też zmian w otoczeniu, które nastąpiły w ostatnim czasie i które powinny być wzięte pod uwagę przy projektowaniu polityki energetycznej i klimatycznej UE. Do takich zdarzeń należą:

• poważne podważenie autorytetu IPCC oraz wyników badań wskazujących na antropogenne emisje gazów cieplarnianych jako kluczowy czynnik ocieplenia klimatu;
• porażka unijnej polityki klimatycznej na konferencjach w Kopenhadze i w Cancun, skutkująca brakiem międzynarodowych uzgodnień odnośnie redukcji emisji gazów cieplarnianych po roku 2013;
• światowy kryzys finansowy i gospodarczy, który z jednej strony ogranicza możliwości uruchomienia ambitnych i kosztownych programów, a z drugiej strony – wykazał ogromne ryzyko związane z rozwojem działalności finansowej w oderwaniu od rzeczywistych procesów gospodarczych. Działania KE idące w kierunku utworzenia ogromnego rynku zbywalnych uprawnień do emisji oraz uzależnienia produkcji energii od prowadzenia operacji na tym rynku całkowicie ignorują doświadczenia zdobyte w wyniku tego kryzysu;
• kryzys zadłużeniowy w wielu krajach rozwiniętych, w tym także bardzo poważna sytuacja w kilku krajach strefy euro, co osłabia możliwości pozyskania ogromnych środków wymaganych na inwestycje przy realizacji wizji przedstawionej w Mapie drogowej 2050;
• katastrofa w elektrowni jądrowej w Fukushimie oraz decyzja rządu niemieckiego o wycofaniu się Niemiec z korzystania z energetyki jądrowej, które stawiają nowe pytania zarówno odnośnie perspektyw rozwoju energetyki jądrowej jak i możliwości zastąpienia zamykanych elektrowni jądrowych innymi źródłami;
• rozwój produkcji gazu łupkowego w USA oraz aktywne poszukiwania i badania w innych krajach, w tym także w Polsce, które stwarzają szansę na uzyskanie większej niezależności energetycznej i uzyskanie rzeczywistych możliwości rozwoju energetyki rozproszonej opartej o wykorzystanie gazu łupkowego.