Narodowy Rachunek Zdrowia 2009

Przeczytaj także: Narodowy Rachunek Zdrowia 2008

Wydatki ogółem na ochronę zdrowia tj. wydatki bieżące i inwestycyjne wyniosły w 2009 r. 99 mld zł i stanowiły 7,4% Produktu Krajowego Brutto (7,0% PKB w 2008 r.). Z kolei bieżące wydatki publiczne wyniosły 66,8 mld zł i stanowiły 5% PKB (4,7% PKB w 2008 r.). Wartości podstawowych kategorii Narodowego Rachunku Zdrowia przedstawia powyższa tablica.
Przytłaczającą większość nakładów ogółem na ochronę zdrowia stanowią wydatki bieżące, których udział w 2009 r. wyniósł 93,3%. Struktura wydatków bieżących ponoszonych przez poszczególnych płatników kształtowała się następująco: instytucje rządowe i samorządowe (łącznie z NFZ) – 72,3%, sektor prywatny – 27,7% (przed rokiem, odpowiednio 72,2% i 27,8%). W ramach wydatków publicznych 86,1% stanowiły wydatki ponoszone przez NFZ, natomiast w sektorze prywatnym największy strumień wydatków pochodził z gospodarstw domowych (85,9%), przy czym proporcje te układały się różnie, w zależności od realizowanych funkcji. I tak na przykład, nakłady na indywidualną opiekę zdrowotną w 72% były finansowane ze środków publicznych, a w 28% przez sektor prywatny. Natomiast w zakresie funkcji dotyczącej profilaktyki i zdrowia publicznego wynosiły – odpowiednio 65,5% i 34,5%. Na taką strukturę nakładów wpływały przede wszystkim wydatki ponoszone przez przedsiębiorców w zakresie medycyny pracy, które stanowiły 57,5% nakładów sektora prywatnego na funkcje związane z profilaktyką i zdrowiem publicznym.

Biorąc pod uwagę funkcjonalne przeznaczenie poniesionych wydatków, można stwierdzić, że zdecydowana większość (89,9%) to nakłady przeznaczone na indywidualną opiekę zdrowotną, zaś pozostałe wydatki zostały przeznaczone na działania związane z profilaktyką i zdrowiem publicznym, funkcje administracyjne oraz inwestycje.

W porównaniu z rokiem 2008 wydatki ogółem zwiększyły się o 11%. Wzrost, choć w różnym stopniu, dotyczył wszystkich wyróżnianych w NRZ funkcji, najbardziej znaczący był w przypadku kategorii HC.1 tj. usług leczniczych (o 12%, czyli o 5,3 mld zł.).
W porównaniu z 2008 r. wzrosła suma przekazana na usługi pomocnicze w ochronie zdrowia (HC.4) aż o 18%. Jednak należy mieć na uwadze, że kategoria ta stanowi jedynie 5,8% całości nakładów na ochronę zdrowia.
Strumienie wydatków na ochronę zdrowia od poszczególnych płatników trafiają do dostawców dóbr i usług medycznych (rys. 3), realizujących różne funkcje opieki zdrowotnej. Na przykład w nakładach na szpitale 96,5% stanowiły środki publiczne, zaś 3,5% stanowiły środki pochodzące ze źródeł prywatnych. W przypadku opieki ambulatoryjnej proporcje te wynosiły odpowiednio – 69,6% i 30,4%, natomiast dla praktyk stomatologicznych – 18,3% i 81,7%. W porównaniu z 2008 r., zwiększyły się nakłady trafiające do wszystkich wyróżnianych w NRZ grup świadczeniodawców. Najbardziej znaczący wzrost odnotowano w przypadku świadczeniodawców ambulatoryjnej ochrony zdrowia (o 15%). Nie zmieniła się natomiast struktura dostawców usług opieki zdrowotnej. Nadal największy udział w wydatkach miała grupa szpitali – 34,3% (o 0,2 pkt. proc. mniej niż przed rokiem). Drugą co do wielkości pozycję w wydatkach wg dostawców stanowili świadczeniodawcy ambulatoryjni (30,6%). Natomiast udział grupy sprzedawców i innych dostawców dóbr medycznych (w tym leków) wynosił 26,1% i był mniejszy niż przed rokiem o 0,4 pkt. proc.