Prognozy na 2012 według Saxo Bank

Przeczytaj także: Prognozy na 2014 według Saxo Bank

6. Szwecja i Norwegia zastępują Szwajcarię w roli bezpiecznych przystani.

Jak mieliśmy okazję przekonać się w przypadku Helwetów, zostanie bezpieczną przystanią w świecie prowokowanej przez banki centralne powszechnej dewaluacji wiąże się z licznymi zagrożeniami dla gospodarki krajowej. Rynki kapitałowe obydwu państw są znacznie mniejsze od szwajcarskiego, jednak Szwajcarzy agresywnie dewaluują swoją walutę, zaś menedżerowie portfeli inwestycyjnych zaczynają poszukiwać nowych bezpiecznych przystani, w których mogliby ulokować kapitał. Przepływy kapitałowe skierowane na rynek obligacji tych dwóch państw w związku z poprawą ich opinii doprowadzają do spadku rentowności ich obligacji dziesięcioletnich do poziomu o ponad 100 punktów bazowych niższego od rentowności dotychczas wzorcowych niemieckich bundów.

7. Szwajcarski Bank Narodowy wygrywa i katapultuje EURCHF do 1,50.

Szwajcarski upór w zwalczaniu aprecjacji krajowej waluty w 2012 r. będzie nadal przynosić pozytywne rezultaty. Uwzględniwszy to, że fundamenty szwajcarskiej gospodarki - zwłaszcza związane z eksportem - w 2012 r. nadal poważnie cierpią z powodu nadmiernej siły franka, SNB i rząd podejmują kolejne działania zmierzające do ograniczenia szkód. Decydują się na dalsze rozszerzenie istniejących programów, a nawet wprowadzenie ujemnych stóp procentowych, aby sprowokować ucieczkę kapitałów z tradycyjnie uważanej za bezpieczną przystań Szwajcarii - ostatecznie udaje im się wywindować EURCHF do poziomu 1,50.

8. USDCNY rośnie o 10% do 7.00.

W miarę jak krańcowe przychody z budowy wielomilionowych miast-widm zaczynają maleć, a eksporterzy z uwagi na aprecjację juana zaczynają mieć problemy z minimalnymi marżami, Państwo Środka staje u progu „recesji”, która w jego przypadku oznacza 5-6% wzrostu PKB rocznie. Chińscy decydenci przybywają na ratunek eksporterom, zezwalając na deprecjację juana do dolara - łatwiejszą dzięki jego statusowi bezpiecznej przystani w kontekście spowalniającego globalnego wzrostu gospodarczego i trwającego kryzysu zadłużeniowego w strefie euro. W rezultacie USDCNY rośnie o 10% do 7,00.

9. Indeks Baltic Dry rośnie o 100%.

Niższe ceny ropy naftowej w 2012 r. mogłyby doprowadzić do wzrostu indeksu Baltic Dry związanego ze spadkiem kosztów operacyjnych. Oczekuje się, iż Brazylia i Australia będą zwiększać eksport rudy żelaza, co będzie kolejnym czynnikiem przyczyniającym się do spadku cen w rezultacie wzrośnie popyt importowy zgłaszany przez Chiny, które będą chciały zaspokoić nienasycony apetyt swoich fabryk. W połączeniu z łagodzeniem polityki monetarnej doprowadzi to do potężnego wzrostu zapotrzebowania na rudę żelaza.

10. Cena pszenicy rośnie w 2012 r. o 100%.

Cena pszenicy na giełdzie CBOT w 2012 r. podwoi się po tym jak w roku 2011 zanotowała największy spadek wśród wszystkich zbóż. Na Ziemi żyje jednak 7 miliardów ludzi, a maszyny do drukowania pieniędzy działają obecnie na pełnych obrotach - niekorzystne warunki atmosferyczne też prędzej czy później powrócą, co sprawi, że rok 2012 okaże się pełen niewiadomych na rynkach produktów rolnych. Szybko drożeć będzie zwłaszcza pszenica, ponieważ spekulanci, którzy jak na razie zajmują jedną z największych w historii krótkich pozycji, pomogą w podbiciu ceny do rekordowych poziomów widzianych ostatnio w 2008 r.

Steen Jakobsen, Główny ekonomista Saxo Bank, tak skomentował publikację prognoz:

„Nasze szokujące prognozy stanowią zachętę do nieszablonowego myślenia i przygotowania się na pozornie nieprzewidywalne, choć zmieniające świat wydarzenia. To prawda, myślenie często boli - ale na pewno nie bardziej niż nieprzyjemne niespodzianki, na które nie jesteśmy w żaden sposób przygotowani. Jeżeli niektóre z naszych szokujących prognoz urzeczywistnią się, rok 2012 okaże się rokiem dramatycznych zmian. Niczego nie pragniemy bardziej niż tego, by ktoś udowodnił nam, jak bardzo się myliliśmy. Chcielibyśmy jednak, by nasze negatywne prognozy zostały zastąpione czymś innym niż fałszywa rzeczywistość, jaką forsują obecnie banki centralne i rządy.”