Kryzys w strefie euro a zmiany klimatyczne

Przeczytaj także: Polityka klimatyczna UE, czyli więcej niż Europejski Zielony Ład?

Najważniejsze wnioski płynące z raportu „Durban Dynamics: navigating for progress on climate change”

Działania oszczędnościowe wprowadzane przez rządy niektórych krajów istotnie zmienią sposób wydatkowania środków pieniężnych na zapobieganie zmianom klimatu. Porównanie scenariusza „zwykłego rozwoju wypadków”, w którym rządy państw zwiększają inwestycje w tym zakresie zgodnie ze wskaźnikami historycznymi (tj. z lat 1990–2010), z sytuacją, w której wydatki państwowe zostaną ograniczone wskutek konieczności redukcji dalszego zadłużania się, pozwala dostrzec znaczne rozbieżności. Analiza dziesięciu krajów uwzględnionych w badaniu prowadzi do prognozy, zgodnie z którą do 2015 roku łączna wartość powyższego deficytu środków finansowych wyniesie 22,5 mld USD.

W badaniu wyznaczono także poziom powyższego deficytu przy założenia scenariusza, w którym doszłoby do eskalacji kryzysu zadłużenia w strefie euro. Przy takim rozwoju wypadków łączny deficyt wzrośnie do kwoty 45 mld USD.

77% respondentów prezentuje pogląd, że rządy poszczególnych krajów nie dokonują wystarczających inwestycji w gospodarkę opartą na niskiej emisji CO2. Odsetek osób mających identyczne zdanie jest jeszcze wyższy wśród respondentów z regionu Azji i Pacyfiku, Bliskiego Wschodu i Afryki.

Z ankiety przeprowadzonej z udziałem liderów biznesu wynika ponadto, że przedsiębiorstwa reprezentujące rynki wschodzące wykazują większe zainteresowanie zmianami klimatu niż firmy z krajów uprzemysłowionych. Gospodarki rozwijające się zaczynają zdawać sobie sprawę, że to one są zazwyczaj najbardziej dotknięte zmianami klimatu i nie mogą liczyć na to, że ten problem zostanie rozwiązany przez kraje rozwinięte.

Spośród uczestników badania 44% twierdzi, że kwota inwestycji dokonanych przez ich firmę w obszarze zrównoważonego rozwoju w ostatnim roku wzrosła, natomiast kolejne 44% wskazuje, że utrzymała się na tym samym poziomie.