Dojazdy do pracy w 2010 roku

Przeczytaj także: Rośnie mobilność zawodowa Polaków

2.2. Pracujący według dojazdów do pracy

W 2010 roku przeciętna liczba pracujących według BAEL wyniosła 15.961 tys. osób. Wielkość ta obejmuje wszystkie kategorie, a więc osoby dojeżdżające do pracy, osoby nie dojeżdżające do pracy, lecz uczęszczające do niej pieszo, osoby pracujące w domu4 i osoby pracujące w terenie. Najliczniejszą kategorię stanowili dojeżdżający do pracy, a jak kształtowała się wielkość poszczególnych kategorii w latach 2008-2010 pokazuje poniższe zestawienie.
W okresie trzech lat, tj. 2008-2010, udziały ww. 4 kategorii pracujących (wyróżnionych ze względu na dojazdy do pracy) w ogólnej liczbie pracujących były dość stabilne, przy czym pewna tendencja delikatnie zarysowała się w przypadku 2 kategorii, a mianowicie: udział osób nie dojeżdżających do pracy obniżał się z roku na rok, podczas gdy udział osób pracujących w terenie – wzrastał.

Powyższe struktury, tj. udziały poszczególnych kategorii pracujących według dojazdów do pracy w ogólnej liczbie pracujących, różnią się znacznie ze względu na płeć pracujących, jak również miejsce zamieszkania.
W 2010 roku spośród 8.747 tys. pracujących mężczyzn, dojeżdżało do pracy 5.757 tys., nie dojeżdżało - 1.044 tys., pracowało w domu 1.037 tys., pracowało w terenie 908 tys., natomiast spośród 7.214 tys. pracujących kobiet do pracy dojeżdżało 4.541 tys., nie dojeżdżało – 1.657 tys., pracowało w domu 888 tys., a w terenie pracowało 128 tys.
W 2010 roku przeciętna liczba pracujących mieszkańców miast wyniosła, według BAEL, 9.878 tys., z tego dojeżdżało do pracy 6.844 tys., nie dojeżdżało – 2.077 tys., pracowało w domu 302 tys., pracowało w terenie 655 tys., natomiast spośród 6.082 tys. pracujących mieszkańców wsi do pracy dojeżdżało 3.453 tys., nie dojeżdżało – 624 tys., pracowało w domu 1.623 tys. oraz pracowało w terenie 382 tys.

Do pracy dojeżdżają osoby w każdym wieku. W 2010 roku relatywnie najwięcej ich było w grupie wieku 25-29 lat, ale zbliżony odsetek – ponad 70% - odnotowany został w 3 sąsiednich grupach wieku, czyli wśród pracujących będących w wieku od 20 do 34 lat. Zdecydowanie najmniej dojeżdża do pracy osób w wieku 65 lat i więcej (37,6%).
Najwięcej osób nie dojeżdżających do pracy występuje wśród pracujących w wieku 55-59 lat, 45-54 i 15-19 lat - stanowili 1/5 tej populacji. W domu pracują najczęściej osoby starsze – około połowa pracujących w wieku 65 lat i więcej. Jednocześnie odnotowano ponad 20% pracujących w domu wśród osób w wieku 60-64 lat oraz 15-19 lat. Odsetek pracujących w terenie jest znacznie mniej zróżnicowany pomiędzy poszczególnymi grupami wieku i poza najstarszymi i najmłodszymi pracującymi, zawiera się w granicach 5,5% - 7,1%.

Jeśli popatrzeć na strukturę pracujących według dojazdów do pracy i poziomu wykształcenia, to widoczne są następujące prawidłowości: im wyższy poziom wykształcenia, tym wyższy udział dojeżdżających do pracy oraz im niższy poziom wykształcenia, tym wyższy udział pracujących w domu.
Wśród pracujących legitymujących się wykształceniem wyższym aż ponad 3/4 dojeżdża do pracy, a tylko 4% pracuje w domu, podczas gdy wśród pracujących posiadających wykształcenie co najwyżej gimnazjalne dojeżdża do pracy nieco ponad 40%, a w domu pracuje około 35%. Oznacza to, iż osoby lepiej wykształcone są skłonne poszukiwać pracy dalej od miejsca zamieszkania, ale możliwie najlepiej odpowiadającej posiadanemu wykształceniu, natomiast osoby słabo wykształcone, to w większości mieszkańcy wsi, często pracujący we własnym gospodarstwie rolnym.