Rynek pracy w Polsce III kw. 2011

Przeczytaj także: Dojazdy do pracy w 2010 roku

III. PRZEPŁYWY NA RYNKU PRACY

W 2q2011 wzrastała liczba zwolnień, ale w dalszym ciągu przepływy z bezrobocia do zatrudnienia były silniejsze od przepływów w odwrotnym kierunku. W 3q2011 zaczęły słabnąć także przepływy do zatrudnienia, związane z nowymi miejscami pracy.

Najważniejszymi przepływami decydującymi o zatrudnieniu i bezrobociu w gospodarce są przepływ związany ze znajdowaniem pracy (U->E) oraz utratą pracy (E->U).

Jednym z symptomów relatywnie dobrej kondycji polskiego rynku pracy w latach 2009-2010 był jedynie niewielki spadek szans na znalezienie pracy. Objawem spowolnienia był natomiast skokowy wzrost prawdopodobieństwa utraty pracy w drugiej połowie 2009 roku. Jednak na początku 2010 roku prawdopodobieństwo utraty pracy szybko powróciło do poziomu sprzed pierwszej fali kryzysu.
Dane z 2011 roku wskazują na ponowny powolny wzrost liczby osób trafiających z zatrudnienia do bezrobocia, a dane z 3q2011 także na niewielki spadek szans znalezienia pracy przez osoby poszukujące pracy. Zmiany te mogą z jednej strony być wynikiem osłabienia popytu na pracę, a z drugiej strony nieprzedłużania części umów na czas określony. Zmiany obu prawdopodobieństw przyczyniły się zarówno do niewielkiego wzrostu bezrobocia kw/kw sa, jak też spadku liczby pracujących kw/kw sa.

IV. WYNAGRODZENIA, WYDAJNOŚĆ I KOSZTY PRACY

Dynamika wynagrodzeń w ujęciu rocznym w całej gospodarce zwiększyła się w 3q2011 głównie na skutek efektu niskiej bazy. Wzrost dynamiki wynagrodzeń przy stosunkowo mniejszym wzroście wydajności pociągnął za sobą wzrost dynamiki ULC.

Wynagrodzenia

Dynamika wynagrodzeń w gospodarce wzrosła kolejny kwartał z rzędu i w 3q2011 wyniosła 6,6% r/r (wobec 5,3% r/r w 2q2011). Zwiększenie dynamiki płac nastąpiło w większości sekcji gospodarki, przy czym silny wzrost dynamiki wynagrodzeń nastąpił w działalności naukowej i technicznej (z -2,6% r/r w 2q2011 do 7,6% r/r w 3q2011) i związany był z efektem niskiej bazy. Zmniejszenie dynamiki wynagrodzeń odnotowano w usługach finansowych (z 8,9% r/r w 2q2011 do 5,1% r/r w 3q2011).

Wzrost dynamiki wynagrodzeń w gospodarce był w dużym stopniu (ok. 1,0 pp. wg szacunków IE) spowodowany efektem statystycznym podwyższenia dynamiki wynagrodzeń w SP w 3q2011 (do 6,1% r/r z 5,0% r/r w 2q2011). Efekt ten związany jest z efektem niskiej bazy w 3q2010 r i wynika z metody stosowanej przez GUS.15 Znacząco niższe od sprawozdawanych na bieżąco rzeczywiste wypłaty wynagrodzeń w 2q2010 zostały przez GUS uwzględnione w 3q2010, co pociągnęło za sobą niską bazę, do której odnoszone były wynagrodzenia w 3q2011.

W stosunku do 3q2011 plany podniesienia wynagrodzeń na 4q2011 zadeklarowało mniej przedsiębiorców ankietowanych w ramach Szybkiego Monitoringu NBP (15,0% po korekcie sezonowej - o 3,5 pp. mniej niż w poprzednim kwartale).
Wydajność

W 3q2011 wydajność pracy w przypadku rachunku opartego na danych BAEL zwiększyła się kolejny kwartał z rzędu i wyniosła 3,7% r/r. Tempo wzrostu wydajności było niższe od tempa wzrostu płac nominalnych, ale wyższe od tempa wzrostu wynagrodzeń realnych (deflowanych CPI). Dynamika wydajności liczona na jednego zatrudnionego (p.c) jak i na godzinę pracy (p.h) w 3q2011 była wyższa od dynamiki płac realnych, co oznacza zmniejszenie się kosztów pracy w ujęciu realnym.

Według zagregowanych danych dla całej Gospodarki Narodowej dynamika wydajność pracy wzrosła w 3q2011 i wynosiła 2,7% (wobec 2,2% r/r w 2q2011).

Analiza produktywności pracy w ujęciu branżowym wskazuje na wyraźny spadek produktywności w budownictwie w stosunku do 2q2011 na skutek zmniejszenia się dynamiki wartości dodanej przy niewielkim spadku dynamiki zatrudnienia. Natomiast w przemyśle po raz pierwszy od 4q2010 nastąpił wzrost wydajności wynikający z niewielkiego wzrostu dynamiki wartości dodanej w 3q2011. Niewielki wzrost wydajności nastąpił także w sektorze usługowym.