Czy dostęp do wody jest już przywilejem?

Przeczytaj także: Europejczycy a problem wody

• Zmniejszenie niepotrzebnego wycieku – zwiększenie wydajności systemu wodociągowego: Szacuje się, że w największych miastach od 20 do 50 procent wody marnuje się z powodu nieszczelności sieci lub nielegalnych podłączeń. Poprawa funkcjonowania i wydajności sieci kanalizacyjno wodociągowej powinna być jednym z priorytetów regionów i miast.
• Zielona infrastruktura: Odpowiednie wykorzystanie infrastruktury ekologicznej (np. drzewa, zielone ściany, zielone dachy, otwarte przestrzenie), wspieranie i bardziej skuteczne kumulowanie opadów i spływu wód deszczowych. Rozwiązania powinny mieć wielofunkcyjny charakter – równocześnie przeciwdziałać problemom niedoboru wody i zagrożeniu powodziowemu.
• Ponowne wykorzystanie i recykling: promowanie sposobów recyklingu i ponownego wykorzystania niezdatnej do picia wody (deszczówki, zużytej wody w gospodarstwach domowych, itp.).
• Dowartościowanie wody: Szacuje się, że w Europie co najmniej 20 procent wody marnuje się z powodu zaniedbań. Publiczne i prywatne przestrzenie w Europie często oferują funkcje zarządzania zasobami wodnymi, np. zasilanie wód gruntowych, które sprowadzić do wymiernych wartości finansowych. W przyszłości władze lokalne mogą wprowadzić regularne opłaty za korzystanie z takich usług, mając na celu zachęcenie społeczności do oszczędzania i lepszego zarządzania wodą. Przypisanie wodzie wartości wyrażonej w pieniądzu da społeczeństwu jasny obraz kosztów korzystania z jej zasobów a tym samym zachęci to do jej oszczędzania.
• Edukacja i zaangażowanie: Z punktu widzenia miast, większe zaangażowanie mieszkańców jest niezbędne do stawienia czoła wyzwaniu niedoboru/niedostatku wody. Wymaga to promocji wiedzy i świadomości oraz dobrych chęci społeczeństwa. Może to obejmować, na przykład większe zaangażowanie społeczności w podejmowaniu decyzji dotyczących planowania przestrzennego i lokalnych rozwiązań kumulowania i recyklingu wody. W ramach tych inicjatyw mogą funkcjonować lokalne systemy recyklingu tzw. „szarej wody” (zużytej wody z gospodarstw domowych) lub ponownego wykorzystania wody deszczowej.

• Weryfikacja kodeksów budowlanych: Szacunki pokazują, że blisko 30 procent wody zużywanej w budynkach można zaoszczędzić. W konsekwencji, wiele pomysłów na poprawę wydajności gospodarki wodnej w budynkach jest już brane pod uwagę. Świadectwa prezentujące charakterystykę wydajności wodnej (na wzór Świadectw Energetycznych) mogą w przyszłości w bezpośredni sposób wpływać na ceny i stać się obligatoryjne dla osób sprzedających nieruchomość. Przepisy budowlane będą również musiały być aktualizowane na rzecz racjonalizacji zużycia wody poziomie konsumpcyjnym przeciętnych obywateli, Np. poprzez stosowanie zaworów obniżających przepływ i innych akcesoriów obniżających zużycie.
• Poprawa efektywności: Potrzebne są nowe narzędzia do pomiaru wydajności wody w budynkach, ale w międzyczasie aby zmniejszać marnotrawienie wody, kluczowa jest modernizacja istniejących urządzeń wodnych, takich jak toalety, prysznice, baterie, wanny w gospodarstwach domowych. W latach 70 XX wieku, standardem były toalety ze zbiornikami o pojemności 12 litrów, dzisiaj dzięki postępowi technologicznemu wystarczają zbiorniki o pojemności 6 litrów.

Przeczytaj także: Globalne firmy zagrożone przez powodzie i susze