Koniunktura przemysłowa II 2012

Przeczytaj także: Koniunktura przemysłowa I 2012

Jednostki małe (o liczbie pracujących od 10 do 49 osób) oceniają bieżącą produkcję negatywnie, gorzej niż w styczniu. Produkcję w niewielkim stopniu zwiększają tylko jednostki duże (o liczbie pracujących 250 i więcej osób). Pesymistyczne prognozy w tym zakresie są formułowane jedynie w jednostkach małych (o liczbie pracujących od 10 do 49 osób), natomiast jednostki duże (o liczbie pracujących 250 i więcej osób) i – w mniejszym stopniu – średnie (o liczbie pracujących od 50 do 249 osób) przewidują wzrost produkcji.

Jednostki wszystkich klas wielkości sygnalizują trudności w regulowaniu bieżących zobowiązań finansowych, największe – jednostki małe (o liczbie pracujących od 10 do 49 osób). Poprawę w tym zakresie przewidują jedynie jednostki duże (o liczbie pracujących 250 i więcej osób).

W podmiotach średnich i dużych (o liczbie pracujących 50 i więcej osób) utrzymuje się nadmierny poziom zapasów wyrobów gotowych. W jednostkach małych (o liczbie pracujących od 10 do 49 osób) jest on nieznacznie wyższy od zapotrzebowania.

W jednostkach dużych (o liczbie pracujących 250 i więcej osób) należności rosną szybciej niż przed miesiącem. Podmioty małe (o liczbie pracujących od 10 do 49 osób) wskazują na utrzymanie się należności na poziomie zbliżonym do odnotowanego w ubiegłym miesiącu.

Przedsiębiorcy planują dalsze redukcje zatrudnienia, choć mniejsze niż zapowiadano przed miesiącem. Najbardziej znaczący spadek zatrudnienia przewidywany jest w jednostkach małych (o liczbie pracujących od 10 do 49 osób).

Przedsiębiorcy wszystkich klas wielkości przewidują wzrost cen, ale wolniejszy niż zapowiadano w styczniu. Najwyższy wzrost cen, mimo zapowiadanego niewielkiego spowolnienia, prognozowany jest w jednostkach średnich (o liczbie pracujących od 50 do 249 osób).

Przedsiębiorcy prowadzący działalność w zakresie poszczególnych działów przetwórstwa przemysłowego zgłaszają zróżnicowane oceny koniunktury. Najbardziej korzystne oceny ogólnego klimatu koniunktury formułują producenci: wyrobów farmaceutycznych (plus 20 – wzrost o 1 punkt), chemikaliów i wyrobów chemicznych (plus 14 – wzrost o 8 punktów), urządzeń elektrycznych (plus 13 – wzrost o 2 punkty), pozostałego sprzętu transportowego (plus 12 – wzrost o 4 punkty), pozostałych wyrobów (plus 12 – wzrost o 9 punktów). Negatywnie swoją koniunkturę oceniają głównie producenci odzieży (minus 19 – wzrost o 5 punktów), skór i wyrobów ze skór (minus 16 – wzrost o 5 punktów), wyrobów tekstylnych (minus 12 – wzrost o 2 punkty).

2. Budownictwo

W lutym ogólny klimat koniunktury w budownictwie kształtuje się na poziomie minus 20 (w styczniu minus 21). Poprawę koniunktury sygnalizuje 11% przedsiębiorstw, a jej pogorszenie 31% (w styczniu odpowiednio 9% i 30%). Pozostałe przedsiębiorstwa uznają, że ich sytuacja nie ulega zmianie.
Aktualny portfel zamówień, produkcja budowlano-montażowa oraz sytuacja finansowa oceniane są bardziej pesymistycznie niż przed miesiącem. Odpowiednie prognozy są również negatywne, choć lepsze od formułowanych w styczniu. Zwiększają się opóźnienia w terminowym ściąganiu należności za wykonane roboty budowlano-montażowe. Ograniczenie zatrudnienia może być mniej znaczące od planowanego przed miesiącem. W najbliższych miesiącach przedsiębiorcy przewidują spadek cen robót budowlano-montażowych nieznacznie większy od prognozowanego w styczniu.

Spośród badanych przedsiębiorstw 21% (podobnie jak przed rokiem) planuje prowadzenie prac budowlano-montażowych za granicą. Dyrektorzy tych przedsiębiorstw spodziewają się jednak spadku portfela zamówień na roboty budowlano-montażowe na rynkach zagranicznych.
Najbardziej negatywne oceny bieżącej sytuacji gospodarczej zgłaszają jednostki małe (o liczbie pracujących od 10 do 49 osób). Również odpowiednie prognozy tych podmiotów, mimo poprawy w stosunku do oczekiwań sprzed miesiąca, są najbardziej pesymistyczne spośród wszystkich badanych klas wielkości.