Mobilny podpis elektroniczny

Przeczytaj także: Certyfikaty ZUS dla lekarzy tracą ważność

Ustawa o podpisie elektronicznym z dn. 16 sierpnia 2001r. zrównała ważność podpisu własnoręcznego z podpisem składanym w postaci cyfrowej. Wdrażanie podpisu elektronicznego jest nieuniknionym procesem, który przyczynia się do zwiększenia efektywności działań gospodarczych. Jego stosowanie umożliwi szybszy przepływ informacji i pozwoli na oszczędność czasu, który petenci tracą stojąc w kolejkach w urzędach. Zanim podpis elektroniczny się upowszechni, tak jak każdy proces wprowadzania nowych technologii, wymaga dopasowania dotychczas istniejących procedur do specyfiki nowych rozwiązań. Podstawowe czynniki, które hamują jego dynamiczny rozwój to przede wszystkim wysoki koszt, mała liczba usług, skomplikowana i droga infrastruktura oraz niewielka liczba punktów rejestracji.

Przyczyny słabego rozwoju rynku podpisu elektronicznego mogą zostać rozwiązane np. poprzez zastosowanie technologii, która została przedstawiona 8 marca 2005r. podczas Konferencji „Bezpieczny Mobilny Podpis Elektroniczny”. Podstawą rozwiązania jest tutaj karta SIM wykorzystana jako bezpieczny nośnik klucza prywatnego, której czytnikiem jest telefon. Każdy może mieć nadaną „elektroniczną tożsamość” poprzez wystawienie certyfikatu kwalifikowanego na kartę SIM.

Telefon komórkowy może być używany do komunikacji z instytucjami (urząd skarbowy, urząd miasta, etc.) i dużymi firmami (banki, operatorzy telewizji kablowej, etc.). Podpisywanie tą metodą dokumentów takich jak: deklaracje podatkowe, umowy ubezpieczeniowe, a nawet głosowanie w wyborach; pozwolą ograniczyć do minimum wizyty w urzędach.

Komórka może również pełnić funkcję uniwersalnego tokenu w bankowości elektronicznej, uwierzytelniającego dostęp do informatycznych rejestrów państwowych (KRS, księgi wieczyste, etc) oraz serwisów aukcyjnych.

Zastosowanie telefonu komórkowego likwiduje wady poprzednich rozwiązań opartych o tradycyjne karty mikroprocesorowe i otwiera zupełnie nowe możliwości. Jego podstawowe zalety to m.in.:
- Elektroniczna tożsamość wykorzystywana w wielu usługach (jeden PIN, wiele usług, uniwersalność)
- Niski koszt infrastruktury dla wszystkich uczestników systemu (użytkownik, usługodawca, operator GSM, urząd certyfikacji)
- Łatwy i tani w implementacji (oparty o międzynarodowe standardy) interfejs dostępu dla usługodawcy do platformy transakcyjnej
- Możliwość korzystania z różnych modeli biznesowych
- Obsługa certyfikatów kwalifikowanych i niekwalifikowanych.