Polska gospodarka a recykling metali

Przeczytaj także: Niechciany recykling metali

Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie znaczenia recyklingu metali dla współczesnego świata. Znaczenie recyklingu metali zostało zauważone w 2010 roku, kiedy Chiny wprowadziły ograniczenia w wywozie metali ziem rzadkich. Chiny razem z krajami należącymi do strefy chińskich wpływów posiadają ponad 90% zasobów metali ziem rzadkich. Przemysł elektroniczny Japonii, Niemiec, a także innych krajów pozbawiony dostępu do metali ziem rzadkich narażony został na duże straty. Decydenci Niemiec i Japonii natychmiast zlecili przygotowanie programów rozwoju recyklingu metali ziem rzadkich w celu ograniczenia ryzyka działalności przemysłu elektronicznego. Powyższy fakt uświadomił wszystkim, że posiadając znaczne zasoby metali w gospodarce (tak jak w Stanach Zjednoczonych) oraz posiadając rozwinięty sektor recyklingu metali można w znacznym stopniu ograniczyć ryzyko okresowej dostępności do surowców naturalnych. W przeszłości kraje bloku wschodniego posiadały tzw. rezerwy strategiczne metali na wypadek konfliktu zbrojnego. W dzisiejszych czasach rolę strategicznych rezerw w rozwiniętych gospodarkach pełni dobrze funkcjonujący sektor recyklingu metali.

Opis branży recyklingu złomu metali

Początki recyklingu złomu metali sięgają 3 400 r. p. n. e. czyli początku epoki brązu. Współcześnie dzięki recyklingowi odzyskuje się większość metali żelaznych i nieżelaznych. Thomas E. Graedel profesor Yale School of Engineering & Applied Science wspólnie z grupą naukowców z Yale Univeristy, Cambridge University oraz innych instytutów i uczelni z pomocą praktyków opracował w 2011 roku na zlecenie Organizacji Narodów Zjednoczonych w ramach programu Environment Programme dokument „Recycling Rates of Metals”. Autorzy w raporcie przedstawili globalne poziomy recyklingu dla sześćdziesięciu metali. Dzięki danym zawartym w powyższym raporcie na podstawie danych dotyczących produkcji można w przybliżeniu określić wielkości złomu który odzyskiwany jest z wytworzonych dóbr dzięki recyklingowi.

Rysunek nr 1 zawiera szczegółowy wykaz metali poddawanych recyklingowi z podaniem przybliżonego poziomu produkcji metali ze złomów metali.
Z powyższego rysunku wynika, że w przypadku ołowiu, rutenu i niobu ponad 50% metalu powstaje ze złomów. Szczegółowe parametry statystyczne dotyczące recyklingu najbardziej popularnych metali żelaznych i nieżelaznych zawierają poniże tabele.

Z powyższych danych opracowanych w znacznym stopniu na bazie danych The United States Geological Survey wynika, że produkcja stali opiera się od 28% do 52% na złomie. W przypadku grupy metali nieżelaznych produkcja aluminium w 36% opiera się na złomie. Dla miedzi poziom produkcji ze złomów waha się od poziomu 20% do poziomu 37%. Metalem poddawanym najczęściej recyklingowi jest ołów, czyli metal który jest jednym z najbardziej toksycznych metali szeroko stosowanym w gospodarce.
Powyższy schemat w przybliżeniu przedstawia obieg metali w gospodarce. W pierwszej fazie z wydobytych w kopalniach surowców mineralny w procesie wzbogacania wytwarza się koncentrat, który dostarczany jest do hut i rafinerii.