Narodowy Spis Powszechny 2011 - wyniki

Przeczytaj także: Narodowy Spis Powszechny 2011 - wyniki wstępne

VI. Ludność rezydująca

Wyniki spisu ludności wykazały, że w dniu 31 marca 2011 roku ludność rezydująca w Polsce liczyła 37,2 mln (37 244 tys.) osób. Wyniki spisu 2011 w zakresie ludności rezydującej są pierwszymi oficjalnie publikowanymi danymi przez GUS.

Począwszy od danych za 2011 rok corocznie – w najbliższych kilku latach – będą upowszechniane dwa stany ludności: rezydująca i faktyczna, przy czym zgodnie z Rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady Nr 763/2008 to ludność rezydująca jest obowiązującą w porównaniach międzynarodowych.

Kategoria ludności rezydującej obejmuje:

• stałych mieszkańców, z wyjątkiem osób przebywających poza miejscem zamieszkania przez okres co najmniej 12 miesięcy bez względu na ich miejsce przebywania w kraju czy za granicą
• osoby przebywające czasowo przez okres co najmniej 12 miesięcy, przybyłe z innego miejsca w kraju lub z zagranicy.

W odniesieniu do ludności w ujęciu regionalnym lub lokalnym kategoria ludności rezydującej uwzględnia odpowiednio migracje wewnętrzne osób z zachowaniem identycznego kryterium 12 miesięcy czasowej nieobecności lub przebywania.

Liczba ludności rezydującej (według stanu w dniu 31 marca 2011 r.) była mniejsza od liczby ludności faktycznie zamieszkałej w Polsce o 1 257 tys. (3,3%). Różnica dotyczy liczby Polaków przebywających za granicą i liczby imigrantów przebywających w Polsce – z uwzględnieniem 12-miesięcznego kryterium przebywania/nieobecności. Różnice według płci są takie same, tj. liczba mężczyzn i kobiet wśród ludności rezydującej jest mniejsza od faktycznej o 3,3%, tj. odpowiednio – o 602 tys. i o 654 tys. mniej.

Także we wszystkich województwach odnotowano mniejszą liczbę rezydentów w stosunku do ludności faktycznej, ale charakterystyczne jest zróżnicowanie regionalnie. Największe różnice dotyczą województw: opolskiego (8,3%, tj. o 82 tys. mniej rezydentów), następnie podlaskiego (6,7%, 80 tys. mniej) oraz podkarpackiego, warmińsko-mazurskiego i zachodniopomorskiego (4-5% mniej). Z kolei w województwach: mazowieckim, łódzkim i wielkopolskim różnice są niższe niż 2%. Pod względem liczebności różnice między liczbą ludności faktycznej i rezydującej w poszczególnych województwach sięgają od 150 tys. w województwie śląskim (3,3% mniej w stosunku do faktycznej) do 37 tys. w woj. lubuskim (3,7%). Natomiast w żadnym z województw nie zmienił się współczynnik feminizacji.

Zmniejszenie liczby rezydentów w stosunku do ludności faktycznej jest zróżnicowane w grupach wieku ludności. Liczebność wieku produkcyjnego dla ludności rezydującej jest o 4,5% mniejsza w stosunku do ludności faktycznej w tej grupie (o 1 mln mniej), a w przypadku wieku mobilnego aż o 5,4% (o 0,8 mln mniej). Liczba ludności rezydującej w wieku 0-17 lat jest mniejsza o 116 tys. (1,6%), a w wieku poprodukcyjnym o 44 tys. (0,7%) od liczby ludności faktycznej w tych grupach Tym samym zmieniły się proporcje wieku produkcyjnego i nieprodukcyjnego; współczynnik obciążenia demograficznego dla rezydentów wyniósł 59 (dla ludności faktycznej wynosił 57). Największe różnice tego współczynnika odnotowano w:województwach o najwyższej emigracji czasowej, tj.: w województwie opolskim (60 wobec 55 dla ludności faktycznej), podlaskim (odpowiednio: 65 i 61), a także podkarpackim i warmińsko-mazurskim (różnica o 3 osoby).